Pan Przypadek i cykliści / Zakładka

Komedia kryminalna to gatunek, który świetnie trafia w mój gust. To już ósmy tom i ósme spotkanie z bohaterami książek Jacka Getnera - to jak spotkanie ze starymi, dobrymi przyjaciółmi! Miło wracać na kartach książki do znanych już postaci, jak też poznawać nowe, równie ciekawe osobowości.
Pan Przypadek i cykliści to nie tylko sarkastyczny Jacek, ale również inne, zabawne postaci. Na pochwałę zasługują nowe sąsiadki Przypadka, które opiekują się mieszkaniem pani Irminy podczas jej nieobecności - ich dialogi i przekonanie o wynikach śledztwa wzbudzają wręcz wybuchy śmiechu. Jak zwykle w formie jest również komisarz Łoś, któremu jednak ostatnio do śmiechu nie jest. Ten policjant nie wyobraża sobie już swojej służby bez Jackowej pomocy, toteż i on będzie starał się pomóc detektywowi.
Każdy tom przygód Pana Przypadka to jakaś szczególna grupa społeczna, tym razem są to cykliści. Walki o granty, szemrane interesy fundacji, wyścigi na dwóch kółkach, a między tym miłość, zdrada, oszustwa i morderstwa. Świetnie przedstawione są tamtejsze rozgrywki, postaci, z których wad i zachowań lekko podśmiechujemy się, jak zwykle ze smakiem i delikatnym pstryczkiem w nos. Bardzo lubię za to książki o detektywie Przypadku.
Polecam fanom komedii i kryminałów, jak również obu tych gatunków. Dobra zabawa gwarantowana!
Książke przeczytałam dzięki portalowi CzytamPierwszy.

Książka „Pan Przypadek i cykliści” to niezwykle zabawna komedia kryminalna. Z twórczością Jacka Getnera miałam już wcześniej styczność, jednak nie miałam okazji bliżej poznać się z detektywem Przypadkiem. Postanowiłam zaryzykować i… jestem oczarowana. Niby kryminalne zagadki, ale rozwiązywane w zabawny sposób i do tego ukazujące ludzkie przywary bez cenzury.
Czyta się bardzo szybko, a uśmiech z twarzy nie schodzi podczas śledzenia zabawnych perypetii bohaterów. Śledzenie przestępców na rowerach, odkrywanie drugiego dna w ludzkich wypowiedziach, rozwikłanie niecodziennych zagadek – to wszystko znajdziemy właśnie tutaj. Ja świetnie bawiłam się czytając wypowiedzi starszych sąsiadek detektywa, które żywiły się jedynie papierosami, kawą i plotkami. Niecodzienne zachowanie leciwych dam potrafi u każdego wywołać rozbawienie. Przypadek odnajduje rozwiązania tam, gdzie ja sama nie pomyślałabym ich szukać, a przy okazji prowokuje ludzi do ukazania swej prawdziwej natury, bo jak twierdzi – ludzie są bardzo przewidywalni. Ale czy aby na pewno?
Przeczytajcie koniecznie. Gwarantuję, że przy tej lekturze będą wam towarzyszyć salwy śmiechu. Idealna na odstresowanie.
Książkę przeczytałam dzięki serwisowi czytampierwszy.

„Pan Przypadek i cykliści” autorstwa Jakuba Getnera to ósmy tom serii komedii kryminalnej o przygodach detektywa Jacka Przypadka. Ta część skupia się, jak łatwo się domyślić, wokół dwóch rowerowych kół. Książka podzielona jest na trzy odrębne zagadki, które jednak łączy tło obyczajowe, a nieznajomość poprzednich części nie zabiera przyjemności z lektury.
Jacek Przypadek jest błyskotliwym (a jakże) detektywem, którego dewizą jest to, że ludzie są wprost do bólu przewidywalni. On – niekoniecznie. Niektórych zachowań (ale wszak to ósmy tom) nie rozumiałam, metody wydawały mi się dość niekonwencjonalne. Natomiast szczerze polubiłam sąsiadki głównego bohatera, poczciwe starsze damy poprawiały mi humor.
Było to moje pierwsze spotkanie z gatunkiem, jakim jest komedia kryminalna, ale chyba nie zapałaliśmy do siebie sympatią pomimo dobrego początku. Z każdą stroną żarty coraz mniej mnie bawiły, opisy zagadek wydawały mi się nader absurdalne. Chyba jednak pozostanę fanką kryminałów.
Pierwsza zagadka „Mistrz kierownicy już nie ucieka” detektyw stara się odnaleźć mordercę, który... zakradł się do snów znanego rowerowego aktywisty. Druga, czyli „Jak cię zabić, draniu?” jest o kurierze rowerowym, który zostaje oskarżony o morderstwo, którego dokonał przez... laleczkę voodoo. Trzecia „O jedno kółko za daleko” opisuje kolarza, który uległ wypadkowi. Niewiadomo jednak, czy nastąpił on z powodu piorunu czy z powodu bardziej przyziemnych zjawisk. To chyba dla mnie jednak ciut za dużo.
Wspominałam już o niekonwencjonalnych metodach detektywa. Nazywany jest jasnowidzem, w biurze ma magiczną kulę, w śledztwach pomagają mu warszawscy bezdomni. Rozwiązanie zagadek za każdym razem były dla mnie zadziwiające, mimo że coś tam podejrzewałam. Bohaterowie noszą wyszukane imiona i nazwiska, a język, którym posługuje się autor jest również nastawiony na rozśmieszanie czytelnika. Jednak momentami wydawał mi się dość sztuczny i przerysowany.
„Pan Przypadek i cykliści” pozwolił otworzyć mi się na nowe gatunki książkowe. Niestety to spotkanie w moim przypadku nie zakończyło się sukcesem, którego oczekiwałam wraz z początkiem lektury. Ta część nie zachęciła mnie do sięgnięcia po poprzednie lub/i następne tomy. Nie mogę Wam go polecić z pełnym przekonaniem, ale wiem, że i tak zyskał tu sporo fanów. Pewne jest, że niektóre wydarzenia opisane z książki mają potencjał do tego, by rozweselić te zimne, jesienne wieczory.

Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.

Pan Przypadek i Cykliści to moje pierwsze spotkanie z komedią kryminalną i mimo że to już ósmy tom, nie miałam problemów w odnalezieniu się w historii bez znajomości poprzednich. części. Detektyw Przypadek ma do rozwiązania kilka niesamowicie frapujących spraw, które na pierwszy rzut oka wydają się być paranormalne, ale nic z tych rzeczy, nie ma tam krzty fantastyki :D Wszystkie historie Przypadka i jego ekscentrycznych znajomych są nie tylko intrygujące, ale i zabawne. Dobre samopoczucie po lekturze gwarantowane :)