Michał Radomski: urodzony w czerwcowy wieczór 1990 roku, pisarz i poeta ze śląskiej, katowickiej ziemi, który na swoim koncie ma już tomik poezji Umuzor nes oraz horror tragikomiczny zapisany w formie poematu Blahebobla. Pisze opowiadania,
Lekcje miłości Elizy Anny Falkiewicz to bardzo intymny i osobisty zbiór emocji oraz odczuć zamkniętych w formie poetyckich, lirycznych wyznań. Wiersze będące zapisem różnych doświadczeń przed-stawiają mentalność i wrażliwość jednostki: jej
Narzucającym się rysem poetyki Pawła Tańskiego jest sensoryczna obrazowość, która służy za materialny dowód istnienia, gdyż ogarnia w wyliczeniowej deskrypcji wszystkie dające się pochwycić zmysłami okoliczności bycia. Podmiotowość reprezen
Poetą jest ten, kto tworzy swój świat. Jurek Zawadski go stworzył: raz pełen cierpienia, innym razem ironiczny. Przeszły i przyszły. Ale go nie ukrył. Zobaczcie więc ów świat, poczujcie jego krwiobieg, nasłuchujcie tętna, choćby dla pożywie
Czytając ten poemat, pomyślcie, że jesteście podróżnikiem, który przechadza się po niezliczonych krainach i je wszystkie podziwia, jednakże nie zatrzymuje się, nie wybiera krainy, którą przemierza i opisuje. Podróżnikiem idealnym jest ostat
Wiersze Paczuli są nieoczywiste, niekonwencjonalne i zaskakująco dojrzałe. Autor odważnie wkracza w świat pełen motywów śmierci i żałoby czy odrzucenia, poszukując tam własnej tożsamości. Bez fałszywej skromności nawiązuje w nich do tradycj
Ciało obce to zbiór nowych doświadczeń, przemyśleń, smaków i zapachów z różnych stron świata i zza różnych cienkich ścian domów zebranych i przedstawionych w słowach. Wiersze o ludziach, którzy pojawiają się w naszym życiu, chociażby na mom
Zapewne można by się spierać o to, czy ważniejsze są umiejętności manualne i technika szlifierza diamentów czy jego wyobraźnia, zdolność dostrzeżenia piękna i wartości w niekształtnym i zabrudzonym „kamyku”, który dopiero w pracowni nabierz
PAWEŁ GURA GÓRECKI (rocznik 1985) – lwówczanin śląski z urodzenia, wrocławianin z wyboru. Dosadny, ale wrażliwy; poznał „uroki domu bez klamek” i „domu bez ścian”. Lubi film „Kler”, nie lubi kleru; lubi kolor bursztynu
– najchętniej w fazie
Arkadiusz Aulich (rocznik 1979) ? urodzony zwyczajnie: wąski tunel, światło, na końcu albo początku końca wydał przeraźliwy krzyk... Jest twórcą niezależnym, nieustannie wymykającym się wszelkim konwenansom. W jego twórczości można zaobserw
BIAŁE, PUSZYSTE DYWANY Kiedy biorę do ręki plik kartek z projektem nowej książki poetyckiej, zawsze obawiam się, że za chwilę usłyszę szelest jesiennych liści, będę spacerował po ukwieconych łąkach, bądź gonił sunące po niebie obłoki. Nie t
„To już Twój drugi tomik haiku, Elżbieto, nauczycielko nurkowania w głąb słowa, unoszenia się na jego falach. Łagodnie pozwalasz, aby same tworzyły relacje i wiązały mowę. Po niepełnej pustce przyszedł nowy czas, kiedy w dłoni znajdujesz m
Kolejny tomik autora, w którym króluje tytułowa tematyka. Ciekawym akcentem tych wierszy jest brak dychotomicznego podziału, o który, zdaniem autora, bardzo trudno. Jest to nieco przekorne, bo wcale to nie oznacza, że nie mamy w tej liryce
Recz o dramacie ludzkiej duszy i rozumu, widzianych z perspektywy młodego człowieka, a wszystko to w zderzeniu z próbą odnalezienia sensu i nadziei. Różne asocjacje, zaskakujące refleksje, ciekawa metaforyka i ten przejmujący egzystencjalny
Uczuciowa szamotanina, psychomachia, której towarzysza refleksje o pięknie i brzydocie świata. Nie tylko tego, który nas otacza, również tego wewnętrznego, który kryje w sobie wiele pułapek i niebezpieczeństw. Ta liryka to równocześnie pean
Ten oksymoroniczny tytuł oddaje charakter tej poezji, w której z perspektywy czasu ogląd przeżytych uczuć staje się podstawą refleksji o wartościach, które się wyznawało. Te pozorne wspomnienia okazują się być aktualne, porządkują teraźniej
Kolejny tomik znakomitego poety, którego liryka dotyczy refleksji o sztuce, w tym poezji, historycznych wydarzeń czy niedocenianych drobiazgów, które znamy nie tylko z przeszłości. To samo dotyczy miejsc, z którymi ja liryczne tych wierszy
Śpiewna, roztańczona wręcz fraza, która nawiązuje do klasycznych ujęć naszych romantyków i nie tylko. Ten ciekawy dialog z tradycją, w sensie prezentowanej poetyki, dotyczy też różnorodności tematycznej. Tytułowy Ikar to symbol prawdziwego
Rzeczywistość odbijana w przeróżnych lustrach, obyczajowych, braku kultury politycznej, tradycyjnych wad, takich jak pycha czy lenistwo, wreszcie portrety kobiet. Często zaskakująca puenta, do tego oryginalne rysunki Artura Grabowskiego.
Konwencjonalny dowcip, podglądanie bliźnich, których zachowanie, wady i słabości nie tylko śmieszą. To, że bywają groźne wydaje się być oczywiste. I z taką oczywistością mamy do czynienia w tym tomiku. Piękne, oryginalne rysunki Artura Grab
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?