Des premiers emois aux folles etreintes, cette anthologie amoureuse parcourt la carte du Tendre empruntant les sentiers passionnes du desir. Tout a la fois intime et universel, bienfaisant ou devastateur, l'amour se joue de nos sentiments, inspirant les poetes depuis toujours. Ills ont ainsi confie au lai, au sonnet, a l'ode ou au rondeau le trefonds de leur ame, reflet fidele de la notre...

Shakespeare’s sonnets are some of the nation’s favourite lines of verse, but the Elizabethan language can make it difficult to really understand them. Many guides offer to clarify the meaning, but lose the magic of the words by explaining them away. James Anthony has done something boldly different. He has rewritten the whole series of poems as sonnets using modern language, while retaining the rhythm and rhyme patterns that gives them such power. In doing so he breathes new life into the original poems and opens them up for a modern readership, demystifying Shakespeare’s eternal poetry with provocative new translations and delightful new lines. Presented as an attractive book with the original sonnets facing their new translations, this is a stunning collection of beautiful love poems, made new.

Wydanie zawiera wszystkie ogłoszone przez Rilkego w książkach i rozproszone utwory poetyckie oraz obszerny wybór wierszy ze spuścizny. Przełożył Andrzej Lam.

Wybór wierszy jednej z najważniejszych postaci anglojęzycznej literatury w znakomitych przekładach Andrzeja Sosnowskiego. Poezja formalnie wyrafinowana, choć powściągliwa, osobna, wręcz awangardowa, a zarazem niesłychanie prosta, uważna, komunikująca się świetnie z każdym z nas. Zbiór udowadnia, że bez Elizabeth Bishop trudno wyobrazić sobie najnowszą poezję światową, a przekłady Sosnowskiego zaskakująco świeżo – po Barańczakowskich – osadzają idiom poetki we współczesnej polszczyźnie.

Trudno oprzeć się wrażeniu, że hasło panta rhei to myśl przewodnia tomiku, w którym panuje nastrój przemijania wywołany chociażby motywem drogi i podróży. „Wakacje nad Letą” to poezja metafizyczna, w której poetka rozlicza się z doczesnością. Ludzka natura każe rzeczom i ludziom przypisywać trwałą tożsamość, tymczasem autorka przekonuje, że wszystko podlega nieustannym przemianom i tylko zrywając z tym, co znane, można pozostać autentycznym. Ostatecznie i tak przychodzi kres, który nieubłaganie rozrywa pozornie nierozerwalne, dlatego „życie to naprawdę to / co utraciliśmy”. „Gdy nieufność przeradza się w czułość, a alienacja w empatię, pojawiają się wiersze o tych, których przez długi czas starałeś się w ogóle nie wspominać – o tych wszystkich mężczyznach, kobietach i motylach bez imienia, domu i płci, którzy przez cały czas ukrywali się w twojej pamięci, nie wychodząc na światło dzienne. Hałka pisze o sobie tak, jak mógłby napisać o niej chyba tylko lekarz rodzinny – lekko, z dystansem i szczerze, a zatem psychoanaliza zmienia się w psychodelię z cierpkimi dodatkami drajwu, którego ma pod dostatkiem”. Serhij Żadan

Pierwszy tomik Julii Cimafiejewej wydany w Polsce w wyborze i tłumaczeniu Bohdana Zadury to emocjonalna poezja, w której zwięzłe formy wierszy wzmacniają dynamikę i intensywność obrazowania. Metafora wędrownego cyrku z korowodem barwnych postaci i zdarzeń dobrze oddaje chaos egzystencji. Tomik przepełnia marzenie o porzuceniu wszelkich form bytu i wykreowanych „ja”. Jednocześnie jest wyrazem postmodernistycznej podejrzliwości wobec wartości poznawczej języka i znaków – sensualne doświadczanie siebie i świata wygrywa tu z racjonalnością. Mimo wszystko w poezji Cimafiejewej nie ma katastroficznych wizji kultury, lecz witalizm i afirmacja życia. „Na ogół wiersz wydaje mi się sprawą bardzo intymną. Nie w tym sensie, że odsłania szczegóły życia prywatnego i ujawnia wszystkie tajemnice – akurat takie spojrzenie wydaje się naiwne. W tym sensie, że dobry wiersz jest z reguły o tym, gdzie cię boli. Trzeba mieć odwagę, by mówić i się nie chować. […] Jednoznacznie – Julia Cimafiejewa pisze wiersze odważne. Dopóki tak jest, święto istnieje i cyrk będzie trwał”.

Wszystko, wszystko na tym świecie kona, // Cicho z klonów spływa liści złoto... // Niechaj będzie więc błogosławione //To, co kwitnie, aby umrzeć potem. Siergiej Jesienin (1895-1925) - wybór wierszy jednego z największych, obok Aleksandra Błoka czy Mariny Cwietajewej, poetów rosyjskich.

Nemezis i inne utwory poetyckie to pierwszy tak obszerny wybór najlepszej liryki z dorobku H.P. Lovecrafta. Prócz wszystkich utworów o charakterze niesamowitym i fantastycznym, w tym takich klasyków jak Grzyby z Yuggoth, Nemezis czy Prastary szlak, czytelnik znajdzie tutaj kilkanaście wybornych wierszy o charakterze humorystycznym czy okolicznościowym. Wszystko to w dwóch językach: każdemu z przekładów towarzyszy dla porównania oryginał. Wyboru dokonał, wiersze przełożył oraz skomentował tłumacz i znawca Lovecrafta, Mateusz Kopacz. Zbiór opatrzony jest również obszernym posłowiem. Za bogatą oprawę graficzną zbioru odpowiada znany z Przyszła na Sarnath zagłada, Krzysztof Wroński.

Wiersze, piosenki, fragmenty notatników. PŁOMIEŃ to porywający zbiór ostatnich wierszy Leonarda Cohena. Ich wyboru i układu dokonał sam autor w ostatnich miesiącach życia. Książka zawiera m.in. słowa piosenek, fragmenty prozy oraz ilustracje, a także szeroki wybór tekstów z poetyckich notatników Cohena, które artysta prowadził przez całe życie. W sumie składają się one na niepowtarzalny, intymny obraz życia i umysłu wybitnego artysty i myśliciela. Jako niezwykle mocny, końcowy rozdział legendarnej kariery literackiej twórcy, PŁOMIEŃ ukazuje pełną skalę sztuki poetyckiej Leonarda Cohena, od kunsztownej transcendencji po czarny humor. Na przemian dojmująco smutne i urzekająco ekscentryczne są to dzieła poety i autora piosenek, który zgłębiał sens naszych najbardziej mrocznych pytań i zawsze gotów był zadawać kolejne.

Dopełniający tryptyk („O pisaniu” i „O kotach”) tom „O miłości” to zbiór poezji zarazem surowej i delikatnej, portretujący Starego Świntucha w chwilach największej słabości i gwałtownej zawziętości, w dziedzinie bliskiej każdemu z nas. Charles Bukowski był człowiekiem pełnym pasji i niespokojnym, przez jednego z wydawców nazywanym wręcz „płomiennym szaleńcem”. W „O miłości” widzimy Bukowskiego zmagającego się z zawiłościami i uniesieniami miłości, żądzy i namiętności. Krążący pomiędzy brutalnością i łagodnością, wrażliwością i oschłością, Bukowski odsłania miriady odcieni miłości – jej egoizm i narcyzm, jej nieprzewidywalność, niepojętość i udrękę, i wreszcie - jej prawdziwą radość, hart i moc odkupienia. Bukowski pisze o miłości błyskotliwie i celnie – często dowcipnie, czasami z przekorą lub ulotną słodyczą. „O miłości” odsłania Bukowskiego jako mężczyznę i artystę; nieważne czy pisze o swojej córce, kochance, przyjaciołach czy pracy. Miłość jest dla Bukowskiego pryzmatem, przez który patrzy na świat i który pozwala nie tylko widzieć go w całej wspaniałości i grozie, ale też odnaleźć w nim swoje miejsce. W swych obserwacjach pozostaje niezmiennie boleśnie szczery, wzruszająco otwarty i refleksyjny. „Moja miłość jest kolibrem, który na cichą chwilę przysiadł na gałęzi”, pisze Bukowski, „podczas gdy kot właśnie się zakrada”. Brutalnie szczere, przeszyte humorem i patosem, „O miłości” odkrywa najbardziej osobiste i wrażliwe oblicze Bukowskiego.

Edgar Allan Poe (1809-1849) to najwybitniejszy poeta amerykańskiego romantyzmu. Arcymistrz formy, niezrównany stylista, a także twórca o otchłannej, mrocznej wyobraźni. W swoich wierszach i poematach – podobnie jak w opowieściach grozy – opiewał miłość i piękno, ale też dzielił się tym, czego nie poskąpiło mu krótkie, tragiczne życie: smutkiem, tęsknotą i lękiem przed śmiercią. Za życia nie doczekał się pełnego uznania. Krótkotrwałą sławę poetycką przyniósł mu Kruk, jeden z najsłynniejszych poematów wszech czasów. Dziś Poe zaliczany jest w poczet najwybitniejszych poetów języka angielskiego. Niniejszy wybór klasycznych przekładów Poego to pierwsza w Polsce dwujęzyczna edycja jego poezji.

Jerzy Jarniewicz Urodzony 4 maja 1958 roku w Łowiczu. Poeta, tłumacz, krytyk, wykładowca uniwersytecki. W 1982 r. ukończył anglistykę na Uniwersytecie Łódzkim, w 1984 r. filozofię. W prasie debiutował w 1974 r.; debiut książkowy w 1984 r. Autor wielu artykułów, szkiców, recenzji w pismach krajowych i zagranicznych. Od 1994 r. redaktor "Literatury na Świecie". Współpracuje z "Gazetą Wyborczą", "Tygodnikiem Powszechnym" i "Tyglem Kultury". Mieszka w Łodzi.

Joseph Roth mieszkał i pracował w hotelach, które kochał i na które cierpiał. Widzę go w dworcowych poczekalniach, w pociągach, w melancholijnych pejzażach. Bagażowy pakuje na wózek cale jego życie. „Żółta poświata fotografii”. Powroty do czegoś, czego już nie ma, a może w ogóle nie było. Fotograficzne atelier. Fotograf w czarnym garniturze. A może tylko grabarz o woskowej twarzy. Lalki, peruki, utracone piękno. Czasem widoki z okna. Niby nie dzieje się nic. Ktoś gra w domino. „Na trzecim piętrze mieszka gramofon. Żywe stworzenie, które wykrzykuje radość i smutek na podwórze”. Na ulicy ruch: pies, piłka, żebrak. Apatia kolejek miejskich. Szyny. Druty. Spowite dymem miasta. „Gorycz metropolii”. Porzucone zdjęcia. Uśmiech zatrzymany w biegu. Retusz umykającego czasu. W tych felietonach-wierszach – Autor żegluje po miejscach pozornie błahych, nic nie znaczących. I znaczących tyle, ile nasze życie i śmierć. Wie, że nie ma miejsc stałych. Jest zawsze jakaś podróż, czyjaś twarz, pan w „szarym flauszowym kapeluszu”, młody Fritz z matką, blondynka w oknie, aukcja berlińskiego panoptikum. „Wszystko się rozsypało”. Woskowe życie się stopiło… (Ewa Lipska)

It's the height of summer in 1930s Italy, and sixteen-year-old Ginia is desperate for adventure. So begins a fateful friendship with Amelia, a stylish and sophisticated artist's model who envelops her in a dazzling new world of bohemian artists and intoxicating freedom. Under the spell of her new friends, Ginia soon falls in love with Guido, an enigmatic young painter. It's the start of a desperate love affair, charged with false hope and overwhelming passion - destined to last no longer than the course of a summer.

Nowe, rozszerzone wydanie legendarnej antologii przekładów najważniejszych poetów amerykańskich XX wieku. Każdy z poetów – Charles Reznikoff, e.e. cummings, John Berryman, Robert Lowell, Allen Ginsberg, John Cage, Frank O'Hara, John Ashbery, Kenneth Koch, August Kleinzahler, a także nieobecni w pierwszym wydaniu William Carlos Williams, David Schubert i James Schuyler – jest w książce reprezentowany pokaźnym wyborem wierszy, tworzącym niemal osobny tomik. Poszczególne części antologii otwierają reprodukcje obrazów wybitnej amerykańkiej malarki, Jane Freilicher. Książka zawiera też obszerne posłowie tłumacza i autora wyboru, Piotra Sommera.

"Listy powietrzne do szczudlarki“ to 86 poetyckich miniatur, literackich listów pełnych zmysłowości i czułości. To historia związku dwóch kobiet, widziana oczyma jednej z nich. Odważne wyznanie miłości. W krótkich lirycznych obrazach bohaterka daje wyraz swojemu zachwytowi nad cielesnością partnerki, pożądaniu, zwątpieniu i tęsknocie. Niezależnie od tego, czy jest to namiętna apostrofa, hołd, skarga czy medytacja, podmiot liryczny zawsze pokłada ufność w sile słów i literatury. Poetycka i refleksyjna książka, którą czyta się jednym tchem.

Wiersze jednej z najbardziej rozpoznawalnych współczesnych poetek amerykańskich, uhonorowanej Nagrodą Pulitzera oraz National Book Critics Circle Award. Misternie skonstruowane aranżacje, precyzyjne poetyckie mechanizmy, które angażują szerokie spektrum pewnych siebie poglądów na temat otaczającego nas świata i poddają je przenikliwemu testowi na sens, logikę i spójność. Lektura obowiązkowa!

For fans of Milk & Honey and Chasers of the Light, the first collection of poetry by Instagram sensation Atticus. Love Her Wild is a collection of new and beloved poems from Atticus, the young writer who has captured the hearts and minds of hundreds of thousands of avid followers on his Instagram account @atticuspoetry In Love Her Wild, Atticus captures what is both raw and relatable about the smallest and the grandest moments in life: the first glimpse of a new love in Paris; skinny dipping on a summer's night; the irrepressible exuberance of the female spirit; or drinking whiskey in the desert watching the rising sun. With honesty, poignancy, and romantic flair, Atticus distils the most exhilarating highs and the heart-breaking lows of life and love into a few perfectly evocative lines, ensuring that his words will become etched in your mind and will awaken your sense of adventure.

Hipodrom jest tomikiem poetyckim, który zaraz po ukazaniu się w Słowenii został okrzyknięty arcydziełem – między innymi tak o nim mówił Tomaž Šalamun. Wiersze Miklavža Komelja dotykają kwestii metafizycznych, a wręcz – paradoksalnie – świeckiej metafizyki, ale też jest w nich miejsce na rozważania polityczne, w których kwestia boskości rozważana jest równie skrupulatnie. Po dwunastu latach od jego wydania w końcu ukazuje się polski przekład, którego autorem jest utytułowany poeta Adam Wiedemann. Książka ta zawiera również kolorowe ilustracje samego autora.

Bee Journal is a startlingly original poetry sequence: a poem-journal of beekeeping that chronicles the life of the hive, from the collection of a small nucleus on the first day to the capture of a swarm two years later. It observes the living architecture of the comb, the range and locality of the colony; its flights, flowers, water sources, parasites, lives and deaths. These poems were written at the hive wearing a veil and gloves, and the journal is an intrinsic part of the kinetic activity of keeping bees: making 'tiny, regular checks' in the turn around the central figure of the sun, and minute exploratory interventions through the round of the year. The book is full of moments of revelation - particularly of the relationship between the domestic and the wild. In attempting to record and invoke something of the complexity of the relationship between 'keeper' and 'kept' it tunes ear and speech towards the ecstasy of bees, between the known and the unknown. Because of its genesis as a working journal, there is here an unusual intimacy and deep scrutiny of life and death in nature. The language itself is dense and clotted, the imagery thrillingly fresh, and the observing eye close, scrupulous and full of wonder. Bee Journal is one of the most unusual and exciting poetry debuts in years.