W późniejszym okresie swojej twórczości Eurypides wprowadził nowe treści i formy do greckiej tragedii, tworząc dramaty, które współcześni badacze nazywają tragikomediami, melodramatami lub tragediami intrygi i rozpoznania. Te niezwykle interesujące dzieła znalazły się właśnie w niniejszym drugim tomie mojego przekładu tragedii Eurypidesa. Prócz nich są w nim również Bachantki, jedyna wśród zachowanych tragedii sztuka oparta na micie dionizyjskim, oraz Rezos, którego autorstwo nie jest pewne. Odchodząc od tradycyjnej poważnej tematyki i formy tragedii, Eurypides z jednej strony niewątpliwie przyczynił się do upadku tego gatunku, lecz z drugiej stał się prekursorem nowej komedii attyckiej oraz przyczynił się do narodzin greckiego romansu. Zmieniając formę tragedii, poeta zachował jednak do końca wysoki poziom twórczy, czego przykładem jest jego wspaniała Elektra oraz pełne ducha religijnego i natchnione w pieśniach chóralnych Bachantki.

„Niniejsza dwutomowa antologia (Widoki z okna i Zimne serce) jest pierwszą w Polsce próbą przybliżenia czytelnikowi fascynującego dorobku dramatycznego Volkera Schmidta – austriackiego pisarza, autora esejów i opowiadań, reżysera i aktora, cieszącego się od lat niegasnącym uznaniem czytelników i krytyków. Jego sztuki wystawiane są niemalże pod każdą szerokością geograficzną – od Chile po Bhutan. (…) W twórczości pisarskiej Schmidta czytelnik odnajdzie te wszystkie tropy współczesności, które poruszają, wzruszają i niepokoją. Marzenia i wyobrażenia, skrywane fobie, poglądy polityczne, niepokoje społeczne, język mediów i ich obrazy powracają w sztukach Schmidta w kolejnych repetycjach i nowych wariacjach. W centrum teatru Schmidta znajduje się zawsze współczesny człowiek – często zagubiony, szukający swojego miejsca w świecie, konfrontowany z wyzwaniami, którym rzadko jest w stanie sprostać, poddawany opresjom otaczającej go rzeczywistości.” Tom II, poza Wstępem i Manifesto, zawiera następujące sztuki: Rowerzyści Czarnobiałolila Orka Wiochy Zimne serce Całkiem fajnie

„Niniejsza dwutomowa antologia (Widoki z okna i Zimne serce) jest pierwszą w Polsce próbą przybliżenia czytelnikowi fascynującego dorobku dramatycznego Volkera Schmidta – austriackiego pisarza, autora esejów i opowiadań, reżysera i aktora, cieszącego się od lat niegasnącym uznaniem czytelników i krytyków. Jego sztuki wystawiane są niemalże pod każdą szerokością geograficzną – od Chile po Bhutan. (…) W twórczości pisarskiej Schmidta czytelnik odnajdzie te wszystkie tropy współczesności, które poruszają, wzruszają i niepokoją. Marzenia i wyobrażenia, skrywane fobie, poglądy polityczne, niepokoje społeczne, język mediów i ich obrazy powracają w sztukach Schmidta w kolejnych repetycjach i nowych wariacjach. W centrum teatru Schmidta znajduje się zawsze współczesny człowiek – często zagubiony, szukający swojego miejsca w świecie, konfrontowany z wyzwaniami, którym rzadko jest w stanie sprostać, poddawany opresjom otaczającej go rzeczywistości.” Tom I zawiera następujące sztuki: Wśród ryb Himalaje Jakub von Koss napisał mi tę sztukę Widok z okna Trylogia tekstylna Trzeba być wdzięczną Macie szczęście Jesteśmy szczęśliwe

Dwutomowa edycja Tragedii Sofoklesa – w nowym przekładzie i opracowaniu Antoniego Libery. Tom I zawiera cykl tebański, czyli Króla Edypa, Edypa w Kolonos i Antygonę, a tom II – cykl trojański, czyli Ajasa, Filokteta i Elektrę oraz nienależące do żadnego cyklu Trachinki – tragedię osnutą wokół mitu Dejaniry i Heraklesa. Wszystkie dramaty poprzedzone są zwięzłymi wstępami i opatrzone przypisami, które wyjaśniają wszelkie kwestie mitologiczne i filologiczne. Wydanie adresowane jest do szerokich rzesz czytelników i miłośników antyku, a także do ludzi teatru – potencjalnych realizatorów i wykonawców scenicznych. Od połowy XIX w. przekładano w Polsce Sofoklesa mniej więcej sześć-siedem razy. Większość tłumaczeń wyszła spod pióra filologów klasycznych, uzależnionych od reguł ortodoksji lingwistycznej oraz poetyki, którą cechowały sztuczność, patos i archaizowanie. Skutkowało to brakiem prostoty i bywało niekomunikatywne. Sofokles zaś pisząc dla szerokiej publiczności, i to w większości niepiśmiennej, brzmiał jasno i naturalnie. Był rozumiany powszechnie i bez trudu. Spolszczenia Antoniego Libery są próbą przywrócenia owej prostoty. W zaproponowanej przez niego formie językowej tragedie Sofoklesa brzmią tak, jakby napisane były dzisiaj. Oto antyk w szlachetnym kostiumie nowoczesności.

Dwutomowa edycja Tragedii Sofoklesa – w nowym przekładzie i opracowaniu Antoniego Libery. Tom I zawiera cykl tebański, czyli Króla Edypa, Edypa w Kolonos i Antygonę, a tom II – cykl trojański, czyli Ajasa, Filokteta i Elektrę oraz nienależące do żadnego cyklu Trachinki – tragedię osnutą wokół mitu Dejaniry i Heraklesa. Wszystkie dramaty poprzedzone są zwięzłymi wstępami i opatrzone przypisami, które wyjaśniają wszelkie kwestie mitologiczne i filologiczne. Wydanie adresowane jest do szerokich rzesz czytelników i miłośników antyku, a także do ludzi teatru – potencjalnych realizatorów i wykonawców scenicznych. Od połowy XIX w. przekładano w Polsce Sofoklesa mniej więcej sześć-siedem razy. Większość tłumaczeń wyszła spod pióra filologów klasycznych, uzależnionych od reguł ortodoksji lingwistycznej oraz poetyki, którą cechowały sztuczność, patos i archaizowanie. Skutkowało to brakiem prostoty i bywało niekomunikatywne. Sofokles zaś pisząc dla szerokiej publiczności, i to w większości niepiśmiennej, brzmiał jasno i naturalnie. Był rozumiany powszechnie i bez trudu. Spolszczenia Antoniego Libery są próbą przywrócenia owej prostoty. W zaproponowanej przez niego formie językowej tragedie Sofoklesa brzmią tak, jakby napisane były dzisiaj. Oto antyk w szlachetnym kostiumie nowoczesności.

Najnowszy przekład "Makbeta" Williama Shakespeare'a. "Pan Ryszard Długołęcki jest autorem przekładów "Hamleta" oraz "Sonetów" Williama Shakespeare'a. Przekład "Makbeta", podobnie jak przekłady poprzednie, jest przedsięwzięciem bardzo udanym. Tłumacz wnika bardzo starannie w tekst szekspirowski, rozumie zawiłości składniowe, wieloznaczność słownictwa, figury stylistyczne i metaforykę - ze wszystkim tym daje sobie radę sprawną i bogatą polszczyzną, proponując ciekawy, nowy tekst tej tragedii. A z pewnością nie było to zadanie łatwe, biorąc pod uwagę fakt, że "Makbet" cieszy się wielkim powodzeniem u tłumaczy. Wystarczy wspomnieć tylko o przekładach XXI wieku: w 2002 ukazał się przekład Antoniego Libery, a w 2011 przekład Piotra Kamińskiego. Cieszę się, ze powstał jeszcze jeden polski "Makbet", i życzę Autorowi przekładu uznania czytelników i teatrów." - prof. Marta Gibińska-Marzec.

To dwujęzyczne (francusko-polskie) wydanie "Cyda" w przekładzie Jana Andrzeja Morsztyna poddane zostało bardzo starannej restauracji. Oryginał został przygotowany na podstawie francuskich wydań krytycznych. Tłumaczenie na język polski uzupełnia kilka wariantów tekstu, które przetłumaczył Piotr Kamiński, sięgając do pracy Morsztyna lub dokonując nowego przekładu fragmentów brakujących w klasycznym tłumaczeniu z dbałością o stylistyczną spójność tekstu. Ostatnie przedstawienie "Cyda" w Teatrze Polskim w reżyserii Andrzeja Seweryna oparte jest na tej wersji tekstu.

'He was the great love of her life you know.' 'Oh, dulling,' said my mother, sadly, 'One always thinks that. Every, every time.' Longing for love, obsessed with weddings and let's not even mention the mysteries of sex, Linda and her sisters and cousin Fanny are on the hunt for the ideal lover. But finding the perfect match is much harder than any of the sisters had ever dreamed. Linda is first courted by a Tory MP and then becomes embroiled with a handsome but humourless communist, before she risks everything on a chance at real, head-over-heels love in war-torn Paris . . .

"Tytułowi bohaterowie dramatu Williama Shakespeare’a Romeo i Julia spotykają się zupełnie przypadkowo i równie nieoczekiwanie zakochują się w sobie. Jednak ich miłość już od samego początku wystawiona zostaje na poważną próbę. Zakochani należą do skłóconych ze sobą rodów, co powoduje, że uczucie staje się dla nich „zakazanym owocem”. Bohaterowie nie poddają się jednak presji rodzin i z odwagą starają się walczyć o swoją miłość i siebie samych. Dramat Shakespeare’a to książka piękna i przejmująca. Nieodłącznie splecione są w nim ze sobą: miłość i nienawiść, dobro i zło, prawda i kłamstwo, odwaga i tchórzostwo, wielkość i ułomność."

Prezentowana publikacja stanowi kolejną antologię przekładów dramatów francuskich z przełomu XIX i XX wieku, z nurtu tzw. teatru społecznego. Zawiera pierwsze polskie tłumaczenia tych, nieznanych rodzimemu Czytelnikowi, tekstów. Towarzyszy im esej wstępny redaktora tomu przedstawiający spolszczone dramaty. Poprzednie tomy z cyklu to: Francuski teatr społeczny na przełomie XIX i XX wieku. Antologia przekładów. Twarze i maski kultury mieszczańskiej (2017); Farsy i moralitety Octave’a Mirbeau (2015); .Anarchia i francuski teatr sprzeciwu społecznego 1880–1914 (2014). „Oto dlaczego kultem otaczać musimy naszego Pana, którym jest pieniądz: właśnie dzisiaj w epoce egalitaryzmu, gdy szerzy się miernota i impotencja, on jedyny reprezentuje wartość, która wszystkiemu się oprze. To dzięki niemu wszystkie potęgi tego świata są u naszych stóp, wszystko dzisiaj możemy kupić: talent, inteligencję, zaszczyty, sławę. To właśnie on pozwala nam, moje drogie panie, ozdabiać wasze cudowne uśmiechy perłami, diamentami, oddawać wam w cudowny sposób cześć, która wam się należy. I wreszcie, bo przecież nie możemy niczego pominąć, wspomnieć tu należy o nieszczęśnikach – i chciałbym w tym miejscu wyrazić moje największe uznanie dla przywileju bogactwa: dobroczynności!” Fragment ze sztuki Obiad przed polowaniem (Michel Provins)

Arriving at his fourth school in six years, diplomat’s son Osei knows he needs an ally if he is to survive his first day – so he’s lucky to hit it off with Dee, the most popular girl in school. But one student can’t stand to witness this budding relationship: Ian decides to destroy the friendship between the black boy and the golden girl. By the end of the day, the school and its key players – teachers and pupils alike – will never be the same again. The tragedy of Othello is transposed to a 1970s suburban Washington schoolyard in Tracy Chevalier's powerful drama of friends torn apart by jealousy, bullying and betrayal.

Wierny pasterz Battisty Guariniego (1538-1612) to dzieło życia włoskiego akademika i dyplomaty przebywającego także w Polsce (jako ambasador księcia Alfonsa II d’Este, który starał się o tron Rzeczypospolitej po ucieczce Henryka Walezego). Utwór powstawał przez 10 lat i jeszcze przed ogłoszeniem drukiem (1590) stał się przedmiotem ostatniej wielkiej dyskusji teoretycznej XVI w. o tragikomedii. Udostępniamy przekład Wiernego pasterza (autorstwa Marty Wojtkowskiej-Maksymik) na współczesną polszczyznę z zamiarem przypomnienia tego tekstu, dziś słabo znanego, lecz do końca XVIII stulecia chętnie czytanego i stanowiącego źródło inspiracji dla ludzi pióra, malarzy, grafików i kompozytorów w całej Europie... Mamy nadzieję, że teraz, tak jak i niegdyś, zachwyci on czytelników pięknem arkadyjskiego krajobrazu, pasterskimi zabawami, obfitującą w nagłe zwroty akcji historią miłości pasterza Mirtilla do urodziwej nimfy Amarylis i pasterki Doryndy do myśliwego Sylwiusza, dowcipnymi monologami przewrotnej Koriski, sprytnymi pomysłami lubieżnego Satyra...

Tragedia przedstawia bezsilność wobec nieodgadnionych praw losu. Ukazuje historię Edypa, człowieka próbującego oszukać przeznaczenie, chcącego żyć spokojnie, w zgodzie ze światem. Nad Edypem ciąży klątwa, od której nie da się uwolnić. Kazirodztwo i ojcobójstwo są niewybaczalnymi przewinieniami. Piętno pozostaje także na dzieciach (rodzeństwie) Edypa. Książka w języku francuskim

Uniwersalny charakter Boskiej Komedii zasadza się na tym, że jest ona – by odwołać się do słów Ericha Auerbacha – naśladownictwem rzeczywistości we wszystkich jej sferach. Został w niej przedstawiony cały fizykalno-kosmologiczny, etyczny i historyczno-polityczny porządek świata i w tym sensie jest ona niewątpliwie syntezą kultury średniowiecznej, w której kształtowaniu wielką rolę odegrało dziedzictwo antyku, asymilowane przez pisarzy i myślicieli chrześcijańskich – tam, gdzie to było możliwe – przede wszystkim za pomocą wszechobecnej w tej epoce metodzie alegorezy.

Don Juan – utwór komediowy Moliera z 1665 roku. W sztuce autor nawiązał do legendarnej postaci Don Juana, słynnego uwodziciela. Utwór był odpowiedzią pisarza na krytykę jego Świętoszka i również wzbudził duże kontrowersje, tak że po 14 spektaklach Molier, za radą króla, zdecydował się zaprzestać wystawiania tej komedii. Na publikację w formie druku nigdy się nie zdecydował i sztukę wydano dopiero po śmierci Moliera, w 1682 roku. Książka w języku francuskim

Akcja utworu rozgrywa się w XI wieku w Sewilli. Syn don Diega, Rodryg, zakochany jest z wzajemnością w Chimenie, córce don Gomesa. Między obydwoma mężczyznami dochodzi jednak do sprzeczki, w czasie której Gomes uderza Diega w twarz. Ten, zbyt stary, by osobiście wyzwać go na pojedynek, prosi syna, by go zastąpił. Rodryg, mimo konfliktu wewnętrznego, zgadza się i w walce zabija ojca ukochanej. Chimena udaje się do króla Sewilli Fernanda z prośbą o ukaranie sprawcy śmierci don Gomesa, jednak daje do zrozumienia Rodrygowi, że mimo tego, co zaszło, nie potrafi go znienawidzić. Ten opuszcza miasto i odnosi wielkie zwycięstwo w walce z Maurami, zyskując przydomek Cyd (z arabskiego sayyid – "pan"). Król oznajmia Chimenie, że Rodryg zmarł z powodu odniesionych ran, na co ta mdleje, a dowiedziawszy się prawdy, żąda, by stanął on do pojedynku-sądu bożego z don Sanchem. W momencie zwycięstwa Rodryg-Cyd zdobywa tym samym prawo do jej poślubienia. Król nakazuje mu jednak, by ponownie oddalił się na wojnę i odzyskał tym samym dawną pozycję w sercu kobiety. Książka w języku francuskim

Romeo i Julia Williama Szekspira to najbardziej znana historia miłosna świata. Opowiada o tragicznej miłości dwojga młodych ludzi pochodzących z dwóch zwaśnionych rodów Werony, którzy poznają się na balu w domu rodziców Julii i zakochują w sobie. W publikacji czytelnik znajdzie biogram autora, wstęp oraz podpowiedzi, na co zwrócić szczególną uwagę podczas lektury tekstu.

Romeo i Julia Williama Szekspira to najbardziej znana historia miłosna świata. Opowiada o tragicznej miłości dwojga młodych ludzi pochodzących z dwóch zwaśnionych rodów Werony, którzy poznają się na balu w domu rodziców Julii i zakochują w sobie. W publikacji czytelnik znajdzie biogram autora, wstęp oraz podpowiedzi, na co zwrócić szczególną uwagę podczas lektury tekstu.

Pełne wydanie „Fausta”, obu części tragedii w nowym przekładzie Andrzeja Lama, umożliwia poznanie tego arcydzieła w całym jego obrazowym i myślowym bogactwie.

Pathelin, fałszywy adwokat (występuje w sądzie nie mając ukończonych studiów prawniczych) będący w poważnych kłopotach finansowych, przekonuje kupca tkanin, Guillaume'a Joceaulme, by pożyczył mu kawał płótna. Kiedy kupiec zjawia się po należność pieniężną, adwokat udaje ciężko chorego, majacząc po łacinie, wspiera go jego wierna żona Guillemette. Ostatecznie Joceaulme, przekonany o chorobie prawnika, odchodzi. Po pewnym czasie kupiec oskarża jednego z zatrudnianych przez siebie pastuszków o to, że ukradł mu owcę. Dochodzi do rozprawy sądowej, podczas której adwokatem pastuszka zostaje Pathelin; namawia on swojego klienta, by udawał głupiego i przez cały proces powtarzał tylko "beee". Dochodzi do uniewinnienia, jednak pasterz nie przestaje grać swojej roli nawet i później, kiedy Pathelin domaga się wypłaty honorarium. Ostatecznie również odchodzi z kwitkiem.