Pokora. Edycyjŏ ślōnskŏ

Pożondanie. Władza. Usuchliwość.

Co stracisz, kej walczysz ô godność?

Epicki roman ô rewolucyji, wojnie i miyłości.

11 listopada 1918. Lojtnant Alois Pokora wychodzi ze lazarytu na ulice zrewoltowanego Berlina. Stary świat sie skończoł.

La Belle Époque umarła we ôkopach I światowyj wojny. Nowy świat sie rodzi we bolach: na zachodnim frońcie i w czasie rewolucyje, co sie przelywo bez pokonane Niymcy.

Alois niy noleżoł do starego świata, niy noleży tyż do nowego. Syn ôd berkmana ze Gornego Ślonska, bez cufal wyrwany ze proletariackij familije, wszyndy sie trefio ze pogardom i ôdsztuchniyńciym. Samotny i prześladowany, ôn wierzi ino we erotyczno relacyjo ze perwersyjnom Agnes, co dominuje. We świecie, co sie skończoł, nic niy ma prawe ale.

Pokora to szumny roman ô miyłości, wojnie i rewolucyji. Epicko gyszichta ô Berlinie i Ślonsku, ô Niymcach i Polokach, ô społecznych i etnicznych podziałach. Ô pożondaniu, władzy, usuchliwości i cynie, co sie ja płaci we walce ô godność.