Powiedz mi, proszę

„Powiedz mi, proszę” to moje kolejne spotkanie z twórczością Mikea Omera, którego książki za każdym razem mnie zachwycał, jak było tym razem…
Siedmioletnia Kathy zaginęła, jej rodzice poruszali niebo i ziemię, aby ją odnaleźć, niestety poszukiwania prowadziły w ślepy zaułek domu, gdzie znaleziono buta dziewczynki. Jednak po piętnastu miesiącach bezskutecznych poszukiwań pewien mężczyzna, który o świcie wracał do domu, napotkał na poboczu drogi dziewczynkę. Zziębnięta, przerażona, z drobnymi uszkodzeniami na ciele i bez butów. Miejscowość oddalona, blisko trzy godziny drogi, od rodzinnej miejscowości dziewczynki, jednak ku uciesze wszystkich odnaleziona dziewczynka okazała się Kathy. Stan dziewczynki wskazywał jednak, że przez czas, w którym była więziona, przeszła traumę, która wywarły wielki wpływ na jej psychikę. Kathy nie chce z nikim rozmawiać, w ogóle się nie odzywa. Przełom następuje w znalezionej przez matkę dziewczynki terapeutce Robin. Robin stosuje swoje metody, poprzez zabawę próbuje dotrzeć do dziewczynki, a znajdujący się domek dla lalek w jej gabinecie zdradza tragiczne sekrety. Zabawy, które urządza w nim Kathy, odzwierciedlają sceny morderstw, które nie zostały rozwiązane. Dodatkowo terapeutka Robin wciąż boryka się z własnymi przeżyciami i problemami z toksyczną matką… Co działo się z Kathy, co przekazuje innym i co wspólnego może mieć ze zbrodniami...
„Powiedz mi, proszę” to kolejny świetnie napisany thriller autora. Uwielbiam jego styl, przez co zawsze chętnie ponownie sięgam po jego książki i jeszcze nigdy się nie zawiodłam. W tym tytule autor porusza wiele tematów, które wzbudzają emocje, przede wszystkim krzywda dziecka, która zawsze mocno chwyta za serce! Dodatkowo relacje między matką i córką, które niekoniecznie zawsze układają się tak, jak powinny.
Historia została przedstawiona z perspektywy kilku osób, co jeszcze bardziej umożliwia czytelnikowi zrozumienie całej historii i poskładanie wszystkich brakujących elementów układanki! Świetny, trzymający w napięciu thriller, w którym nie brakuje również tak ważnego dla mnie elementu zaskoczenia! Ja zdecydowanie polecam!

Jestem pod ogromnym wrażeniem „Powiedz mi, proszę” Mike’a Omera! Historia Kathy, która wraca do domu po traumatycznym porwaniu, jest niesamowicie wciągająca. Choć wszyscy czekają, aż Kathy zacznie mówić, jej terapia z terapeutką Robin otwiera zupełnie nowe spojrzenie na to, co przeżyła. Sceny, które odgrywa w domku dla lalek, są wręcz przerażające i robią ogromne wrażenie – czułam, że każdy drobny gest czy detal jest tu znaczący. Omer świetnie stopniuje napięcie, a czytelnik ciągle czeka na nowe odkrycia i zastanawia się, jak to wszystko się skończy. Polecam gorąco każdemu, kto kocha mroczne, emocjonalne thrillery psychologiczne!