Przeklęci

Traumy można zagłuszyć, zepchnąć na margines , ale nigdy o nich nie zapomnimy a uśpione demony przebudzą się zupełnie nieoczekiwanie.

Rok 2021
Do agencji Echo zgłasza się Halina Korcz , której syn, Michał zaginął podczas wycieczki rowerowej w górach na którą wybrał się wraz z dwojgiem najlepszych przyjaciół - Emilianem i Adrianną.
Zrozpaczona kobieta wyjawia, że bardzo martwi się o jedyne dziecko, na dodatek na jaw wychodzi ,że rodzina jest spokrewniona z zakonnicą, która w 1951 zamordowała dwadzieścioro troje wychowanków sierocińca w Kacwinie..
Czy mężczyzna poznał prawdę o swojej prababce i nie poradził sobie z ciężarem jaki spadł na jego barki?
A może relacje matki i jej potomka nie są wcale idealne?
Czy prawda ujrzy światło dzienne, a mieszkańcy udzielą pomocy detektywom , a może będą utrudniać im pracę?

Niestety, intrygujące śledztwo nie jest jedyną rzeczą zaprzątającą głowę Sandry Milton.
Okazuje się bowiem, że po ostatnich sukcesach zawodowych dziewczyna stała się bardzo rozpoznawalna z czym nie radzi sobie jej wspólnik Igi.
Kim jest Oliwia Neumann i jakie ma zamiary?
Czy między przyjaciółmi dojdzie do rozłamu?

Rok 1948
Po śmierci rodziców Zosia Borlicka trafia pod opiekę sióstr elżbietanek prowadzących sierociniec w Kacwinie.
Jego dyrektorką jest siostra Felicja Roman, która z niewyjaśnionych powodów wyraźnie nie znosi nowej podopiecznej i znęca się nad nią fizycznie i psychicznie z czasem nazywając ją nawet Antychrystem..
Zdesperowana dziewczynka podejmuje próbę ucieczki z rąk diabolicznej dręczycielki.
Co łączy obie te sytuacje? Dlaczego Zosia padła ofiarą Felicji?

Boże cóż to było za emocjonalne tornado! Zaciekawiła mnie już część współczesna, ponieważ chciałam się dowiedzieć co stało się z zaginionym i jego tajemnicami, przez pół książki złościłam się na Ignacego (wiem, wiem, nikt go tak nie nazywa 😁)
Kochałam Velmę i śmiałam się z tekstów bohaterów, jednak to co robiła zakonnica.. po prostu mnie przerosło, zaś pamiętniki Konstancji sprawiły, że zaczęłam płakać.
Marcel stworzył świetną powieść z ogromną paletą odczuć spadających na odbiorcę.
Świetnie oddał też klimat małej społeczności , a podrzucane mylne tropy sprawiają ,że wszystko łączy się w całość niczym idealnie dopasowane puzzle.
Polecam 💙🩵
PS Czekam na następną część ☺️

No matulu kochana, ja nie wiem czy mam płakać ze szczęścia, czy rwać sobie włosy z głowy jak jedna z postaci z książki. No czemu to tak się skończyło! No wiem, że dobrze, bo będzie część dalsza, ale żeby w takim momencie! Teraz nie wiem czy mu przyłoży, czy mu pozwoli, ech... Dopiero na końcu książki doczytałam, że to seria ,,Echo" i od razu zaznaczam, że jestem jej zagorzałą fanką:-)
Wiecie co pomyślałam na początku książki? Że autor z pewnością zna książki Karin Slaughter, albo to był przypadek, to jej postać to Sara Linton, a tu była Sandra Milton:-) I drugą rzeczą jaką mi przyszła go głowy była książka z Filia na Faktach ,,Piekło sierocińca" gdzie tam również potworem były siostry zakonne, zwłaszcza jedna, a tutaj była nią siostra Felicja, którą poznałam jako prawdziwe wcielenie przeciwieństwa do anioła.
Ale od początku. W historii skaczemy do czasu obecnego i tego przeszło siedemdziesiąt lat temu. Obecnie poznajemy detektywów Echa, którzy już zajmują się jakąś sprawą, ale nagle pojawia się kobieta, która poszukuje swojego dorosłego syna. To od niej dowiadujemy się historii przodków, których poznajemy w czasie dawniejszym. Detektywi będą prowadzili dochodzenie, ale największe laury zbierze opowieść o zakonnicy, która znęcała się nad dziećmi. Poznacie tu wszelkie opisy nękania, bicia, poniżania, karania i wszystkiego, co nigdy normalnie nie przyłoby wam do głowy. W pewnym momencie nawet oni będą w niebezpieczeństwie, ale co tam się dzieje, to przekonajcie się sami. Aż trudno mi się oddycha gdy przypomnę sobie co tu się wydarzyło. Nawet poznaliśmy opowieść samego potwora, który był jaki był przez to, co się wydarzyło u niej. Pomiędzy śledztwem mamy też miejsce na relację między postaciami, które są ,,trudne w obyciu" jakby powiedział Igi. Sandra ma trudny charakter, często przeklina, nie lubi ludzi, jej agresja była z początku drażniąca, ale później przestałam zwracać na to uwagę. To był jej mur obronny, ale być może czemu go stworzyła poznamy w kolejnych częściach. Z pewnością pracownicy są dla niej bliżsi niż rodzina. Autor stworzył każdą postać z osobna, która w niczym nie przypomina innej, nawet jeśli powtarza coś jak papuga. Ogromnie wszystko tu przeżyłam, historia jest najlepsza ze wszystkich, jakie do tej pory czytałam tego autora. Wiem, że ta seria będzie ogromnym hitem, totalnym bestsellerem! Jeśli lubicie mega thrillery psychologiczne z domieszką detektywów, to ogromnie wam ją polecam!!!

„Dla osiągnięcia celu czasem warto pozwolić innym uwierzyć, że to oni rozdają karty”.
„Przeklęci”, czyli piąta już odsłona serii kryminalnej Marcela Mossa „ECHO”.
To wytrawny współczesny kryminał z elementami sensacji. Brutalny, emocjonujący i kontrowersyjny.
Tematem przewodnim serii są zaginięcia ludzi i wszystko, co temu towarzyszy. Autor opowiada o frustracji i rozpaczy, która ogarnia tych, którzy nie wiedzą co się stało z ich bliskimi. O bezsilności, wyniszczającej niepewności, zemście i sytuacjach bez wyjścia. Ale i o ogromniej determinacji i sile przetrwania.

Tym razem renomowana Agencja Poszukiwań Osób Zaginionych „ECHO” weźmie na tapetę tajemnicze zaginięcie niejakiego Michała Korcza. Młody mężczyzna podróżując z grupą przyjaciół po malowniczym Spiszu, w pewnym momencie udał się samotnie do pobliskiego lasu, z którego już nie wrócił.. Policyjne śledztwo oparte na założeniu, że Michał Korcz chciał odwiedzić ruiny kaplicy i oddać cześć ofiarom tragicznego pożaru sierocińca w 70. rocznicę tragedii, która miała miejsce w 1951 r. między Tatrami i Pieninami – nie przynosi żadnych rezultatów. Z kolei, miejscowi wierzą, że zaginiony padł ofiarą ciążącej na tej okolicy klątwy.. Na prośbę matki mężczyzny, Agencja „ECHO” rozpoczyna swoje własne śledztwo, które okazuje się podróżą w mroczną przeszłość, pełną sekretów i tajemnic, poszukiwaniem odpowiedzi, na pytanie skąd się bierze zło, jak się rodzi i czy umiera oraz czy przechodzi z pokolenia na pokolenie..

Marcel Moss po raz kolejny zaskakuje i intryguje. Wrzuca czytelnika w wir nieprawdopodobnych zdarzeń, mrożących krew w żyłach historii z piekła rodem. Buduje duszny, lepki, klaustrofobiczny klimat zasysający czytelnika i trzymający w napięciu do samego końca. Autor nie byłby sobą, gdyby nie przemycił tu dosadnego przesłania o ludziach i świecie. Kilku prawd o egoistycznej stronie ludzkiej natury. I o tym, czym jest prawdziwe zło.. brudne, brutalne, chore, opętane. Jest wiec tu kilka ważnych pytań i całkiem sporo wcale nie takich oczywistych odpowiedzi..
To pewne, ciąg dalszy nastąpi.
W moim odczuciu to najlepszy tom tej porywającej serii.
Polecam.