Przeklinam to miasto Tom 2

Obie części „Przeklinam to miasto” stanowią świetną, pasjonującą i wciągającą całość. Odnoszę wrażenie, że jest to historia zbudowana na poszukiwaniu – siebie, swojego miejsca (czasem gniazda) i szczęścia. I choć Kordulę poznajemy w momencie chęci popełnienia samobójstwa i skończenia życia, które w jej oczach było złe, okrutnie bolące i nieliczące się z nią i jej uczuciami – to w konsekwencji ona właśnie staje się w fabule życiem sama w sobie. Autorka bardzo zręcznie i plastycznie kreśli sylwetki każdego z bohaterów. Czasem denerwują w swej prostocie, czy naiwności, to fakt, ale o to chodzi w dobrze skrojonej fabule, muszą być emocje, a najlepiej skrajne. Nie sposób personifikować się z jedną postacią, bo stajesz obok każdej.


Autorka, pani Ewa Lenarczyk bardzo dobrze prowadzi fabułę i nie daje szans na nudę, co wydawać by się mogło, będzie nieodłącznym towarzyszem na plantacji. A tu co? Nic z tego. Nudy w tej powieści akurat brak, bo ciekawość tego, co będzie choćby na następnej stronie sprawia, że nie pragniesz przerwy ani oddechu. Ocierasz pot z czoła wraz z bohaterami, szukasz samotności z nimi, wchodzisz w nich samych i wnikasz w ich myśli. Każdy z nich na swój jest inny, bardziej lub mniej wrażliwy, a ciebie to nęci. Do tego – PEREŁKA NA TORCIE – świetny styl pisania, rewelacyjne dialogi okraszone czasem ripostami i żartem w najlepszym wydaniu oraz gra z czytelnikiem. To delikatne wodzenie za nos, którego podjęła się Ewa Lenarczyk działa przez całą powieści, przez obie części „Przeklinam to miasto”.

Paluszki czytelnicze, dosłownie, lizać. Świetna i bardzo dobra powieść.

Jest to pierwszy tom historycznej powieści obyczajowej, która przedstawia wielką miłość polskiej patrycjuszki Korduli - córki elbląskiego mincerza - i szwedzkiego żołnierza z czasów wojny ze Szwedami.

Współcześnie kobiety mogą w pełni korzystać z życia, realizować swoje pasje, spełniać swoje najskrytsze marzenia i żyć według własnych zasad. Nie zawsze tak jednak w historii było, a przykłady na to możemy odnaleźć w wielu powieściach. Czytając biografie historyczne czy historie o kobietach z dawnych czasów możemy poczuć pewnego rodzaju ulgę, że postrzeganie rzeczywistości uległo zmianie. Jedną z takich książek o innym spojrzeniu na role kobiet jest książka Ewy Lenarczyk pod tytułem „Przeklinam to miasto”. Autorkę mogliśmy poznać już wcześniej dzięki takim powieściom jak „Pod innym niebem” czy „Po szczeblach drabiny”, których akcja miała miejsce w czasach współczesnych. Ten gatunek jest jednak inny, bowiem autorka zabiera nas w odległe czasy.

„Przeklinam to miasto” jest pierwszą częścią opowieści o pięknej córce elbląskiego mincerza. Akcja tej opowieści ma miejsce w XVII wieku w czasach toczących się w Polsce wojen polsko-szwedzkich. W tym czasie miasto Korduli, naszej głównej bohaterki, nazywało się Elbing. Dziewczyna nie może związać się ze swoim ukochanym, ponieważ ojciec wybrał dla niej bogatszego kandydata na męża. Tutaj nie liczą się jej uczucia, ale wola ojca i jego zdanie. Jej kandydatem zostaje Jaromir, majętny szlachcic spod Malborka. Ojciec szybko zgadza się na ślub, a dziewczyna nie mogąc się z tym faktem pogodzić, postanawia skończyć z własnym życiem. Stojąc na skraju urwiska i planując śmierć dziewczyna zostaje uratowana przez partacza jantarskiego Kacpra. Wkrótce jednak okaże się, że nie było to dla niej szczęśliwe zakończenie, a początek zdarzeń, na które z pewnością młoda dziewczyna nie była przygotowana. Wobec takiego zwrotu akcji już od początku musimy nastawić się na przebieg licznych i szybkich wydarzeń.

Autorka książki zabiera czytelników w podróż najpierw po Szwecji, a kolejno przez Danię, Sevillę, Afrykę, a kończąc ją w Mogadorze. Akcja dzieje się tak szybko, że trudno zorientować się, kiedy historia dobiega końca. Na szczęście drugi tom tej historii jest również dostępny, wobec tego można poznać kolejne losy naszej bohaterki.

"Przeklinam to miasto tom 1" jest pierwszą częścią dylogii autorstwa Ewy Lenarczyk opowiadającą przygody Korduli, i jej podróż po świecie w XVII wieku.

🌼Kordula jest córką zamożnego mincerza i choć kocha Piotra, to jest zmuszona poślubić starego i majętnego mężczyznę, wybranego dla niej przez ojca. Dziewczyna nie może się z tym pogodzić i postanawia odebrać sobie życie. Od śmierci ratuje ją przechodzący przypadkiem Kacper, i zabiera ze sobą, aby mu pomagała przy prowadzeniu domu i dzieciach. Jednak to nie koniec jej niedoli, gdyż zostaje porwana z domu wybawcy i przewieziona statkiem do wrogiego kraju.
Tam poznaje Jacoba, który jest Szwedem i dziewczyna ma wybór: albo zostanie jego żoną, albo odejdzie wolna. Wie jednak, że bez pieniędzy i ochrony czeka ją marny los.
Jaką decyzje podejmie dziewczyna?
Czy będzie w stanie poświęcić siebie i związać się z wrogiem?

🌼Lubicie powieści historyczno- przygodowe, bo jeśli tak, to koniecznie musicie przeczytać tą książkę.
Akcja dzieje się w okresie wojny polsko- szwedzkiej, i jest napisana językiem specyficznym do tego okresu. Czytając ją ma się wrażenie, że jest się w tamtych czasach, a opisy otoczenia, stylu życia i ubioru mieszkańców realistycznie odzwierciedlają charakter tej epoki.
Widać, że autorka doskonale przygotowała się do napisania tej powieści, i zrobiła dobre rozeznanie w zwyczajach ludzi, oraz dopracowała fabułę w każdym calu.
Muszę zaznaczyć, że nie każdemu ta książka przypadnie do gustu, zwłaszcza osobom, które nie lubią czytać książek napisanych starym językiem. Książka wymaga skupienia i ma bardzo dużo wątków, i przez to nie jest to lekka pozycja.
Przypominała mi chwilami książkę o markizie Angelice, którą uwielbiam, i może też dlatego tak dobrze mi się ją czytało.
Bardzo dużo się w niej dzieje, a zwroty akcji gwarantują czytelnikowi mnóstwo emocji.
Na pewno nie będziecie się przy niej nudzić.
Jest to moja pierwsza przeczytana książka autorki, ale już przeglądałam jej inne pozycje, i na pewno jeszcze sięgnę po którąś z jej książek.

https://www.instagram.com/p/CaUoLLLssqt
recenzjeksiazekniezwyklych@gmail.com

Kontynuacja wzbudzała u mnie więcej emocji, gdyż Kordula nie zawsze postępuje mądrze, zachowuje się nieprzewidywalnie, ale jednocześnie wzbudza sympatię swoją postawą, upartością i konsekwencją działania. Nie jest już osiemnastoletnim podlotkiem, lecz dojrzałą kobietą, która stara się pełnić rolę właścicielki posiadłości i uczciwie zarządzać majątkiem, zasobami i ludźmi tak, by niczego im nie brakowało. Nie wie tylko, co zrobić, by po raz kolejny nie być w ciąży. W tej kwestii bardzo mnie rozbawiła swoim podejściem i niedojrzałością mimo, że była już mamą trójki dzieci. Jej dylematy w tej kwestii pokazują jak ważna jest mądra edukacja seksualna, czego nie miały dziewczęta w ówczesnych realiach. To kosztowało je mnóstwo stresujących sytuacji, niepewności, lęków, potęgowanych przez bardziej doświadczone matrony. Nikt nie przygotowywał panien do tego, w jaki sposób mają spełniać się jako żona, co je czeka po ślubie i jak unikać niechcianej ciąży. To nie jedyne problemy naszej bohaterki, gdyż coraz częściej słychać o nadchodzących zmianach politycznych w Mogadorze, ale też okazuje się, że dobroć nie zawsze idzie w parze z ludzką wdzięcznością.

Trudno określić dokładnie rok wydarzeń, gdyż wojen polsko – szwedzkich było kilka. Gdy Kordula wraca do Polski, jest 5 lat po wojnie a więc to może być 1665 rok. Wymarzony powrót do rodzinnych stron okazuje się dla bohaterki zderzeniem wielu kontrastów, zetknięciem z polskim zaściankiem, ograniczeniami, uprzedzeniami i bogobojnością, która wyznacza ludziom sposób postrzegania rzeczywistości.

Obie części czytało mi się szybko nie tylko ze względu na mnogość wydarzeń czy barwne postacie, ale też niezwykle ujmujący styl, w jakim pani Ewa Lenarczyk posługuje się w tej dylogii. Część pierwsza jest napisana bardziej frywolnie, z jakby lekkim pobłażaniem dla czynów i przeżyć Korduli, co podkreśla jej niedojrzałość i młody wiek. Natomiast kontynuacja napisana została już bardziej spokojniejszym językiem, dojrzalszym, tak jak bardziej dorosła i doświadczona staje się główna bohaterka. Ta historia uzmysławia, że nic w życiu nie jest nam dane raz na zawsze i należy doceniać, to co posiadamy, a życiem często rządzi przypadek.