Przepraszam

Marcel Moss po raz kolejny udowadnia, że potrafi budować napięcie i wciągnąć czytelnika w mroczne zakamarki ludzkiej psychiki. W książce „Przepraszam” autor łączy thriller psychologiczny z dramatem rodzinnym, tworząc emocjonalnie intensywną opowieść o bólu, zdradzie i poszukiwaniu prawdy.
Historia rozpoczyna się dramatycznie – porwaniem i zamordowaniem pięcioletniej córki Tessy i Mariusza. Tragedia ta staje się początkiem serii wydarzeń, które stopniowo rozbijają życie nie tylko rodziców dziewczynki, ale i ich najbliższych przyjaciół – Julity i Bena. Gdy z pozoru idealny świat Julity zaczyna się rozpadać po tajemniczym zniknięciu męża, kobieta zostaje zmuszona do skonfrontowania się z przeszłością, której istnienia nawet nie podejrzewała.
Moss umiejętnie prowadzi narrację, budując klimat niepewności i paranoi. Każdy rozdział odkrywa kolejne warstwy tajemnic, prowadząc do szokującego powiązania obecnych wydarzeń z brutalnym morderstwem sprzed 22 lat.
„Przepraszam” to książka, która zadaje trudne pytania: Jak dobrze znamy tych, których kochamy? Jakie sekrety mogą kryć się pod fasadą codzienności? I jak daleko jesteśmy w stanie się posunąć, by odkryć prawdę?
Autor serwuje czytelnikowi historię pełną zwrotów akcji, w której emocje grają pierwsze skrzypce. To opowieść, która trzyma w napięciu do ostatnich stron i zmusza do refleksji długo po zakończeniu lektury.

Dla­cze­go życie jest tak okrut­ne? W jed­nej chwi­li wy­da­je ci się, że masz wszyst­ko, a w dru­giej pa­trzysz, jak twoje plany i ma­rze­nia od­la­tu­ją na wie­trze ni­czym na­sio­na mle­cza.
Życie Julity Szwed wydaje się bajkowe. Jej mąż Beniamin prowadzi świetnie prosperującą firmę cateringową.
Para doczekała się synka, Rafałka, który sprawił, że świat rodziców nabrał kolorów. Niestety nie wszystkie rodziny miały tyle szczęścia.
Przyjaciele państwa Szwedów, Mariusz i Tessa przeżywają ogromną tragedię związaną z zaginięciem ich pięcioletniej córeczki, Basi, a wkrótce potem policja odnajduje zwłoki dziewczynki.
Jakby tego było mało pewnego dnia po powrocie do domu Julita nie zastaje ukochanego w domu, a gdy próbuje się z nim skontaktować okazuje się, że mężczyzna ma wyłączony telefon i nie daje znaku życia.
Zrozpaczona żona nie potrafiąc zrozumieć sytuacji desperacko szuka odpowiedzi , a gdy wreszcie jeden z kolegów zaginionego zaczyna mówić jej świat całkowicie się zawala.
Jednocześnie Mariusz wyjawia przyjaciółce, że miał romans i prosi ją o pomoc w wymierzeniu sprawiedliwości za śmierć córki.
Julita zgadza się choć robi to niechętnie. Pokusa odkrycia prawdy o mężczyźnie którego pokochała okazuje się silniejsza.
Tkwiąca w przeszłości prawda okaże się jednak szokująca.

Nigdy nie sądziłam ,że jakakolwiek książka tak mnie zaskoczy ,lecz Marcel udowodnił, że potrafi zaskakiwać jak nikt inny, a bohaterowie ukrywają w rękawie niejednego asa.
Zemsta , lęk i miłość budzą pierwotne instynkty, a przeszłość nigdy nie daje o siebie zapomnieć.
Wciąga bez reszty , a zakończenie wbija w fotel. 💔

Pewnego dnia zostaje porwana pięcioletnia córka Tessy i Mariusza, która zostaje brutalnie z@mordowana... W tym trudnym czasie wspiera ich Julita i Ben, para, która jak do tej pory myślała kobieta ma wszystko- dziecko, upragnionego synka, dobrą pracę. Do momentu, aż pewnego dnia w domu zastaje tylko kartkę z jednym słowem… „przepraszam”. Julita w tajemnicy przed policją postanawia rozpocząć poszukiwania na własną rękę. Właśnie wtedy na jaw wychodzą niewygodne fakty. Kim jesteś, skoro nie tym za kogo się podajesz…?

Przepiękna okładka, intrygujący opis, czy może być lepiej?

Całość pisana lekkim piórem, szybko się czyta, a krótkie rozdziały sprawiają, że nie da się skończyć na jednym, nim się obejrzycie będziecie już w połowie. Akcja rozkręca się powoli, powoli nabiera tempa, gdzieś pod koniec lekko zwolniła, ale za to końcówka to istna bomba.

Ja należę do grupy tych osób, które “tęsknią” za historiami takimi jak te pierwsze wydane przez autora. Było tam mnóstwo tajemnic, krwi, intryg i moooooooorze brutalności. Sięgając po jego książkę wiedziałaś z góry, że to będzie rollercoaster, i ta książka cię po prostu zniszczy. Czym dalej tym mam wrażenie jest łagodniej.

Plus za końcówkę. Nie spodziewałam się zupełnie takiego obrotu spraw, miłe zaskoczenie. Całość fajna, ale zabrakło mi większego dreszczyku emocji. Miło spędziłam z nią czas.

*To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania.