Przerwa świąteczna

Święta Bożego Narodzenia dla każdego znaczą coś innego i wszyscy mają wobec nich inne oczekiwania.
Milena na codzień jest twardą babką, pracującą w branży ubezpieczeniowej i samotnie wychowującą siedmioletniego synka, Leona.
Tegoroczne Święta Bożego Narodzenia ta dwójka planuje spędzić w alpejskim kurorcie w Austrii.
Filip zaś jest nauczycielem historii i choć "rozbija się" drogim BMW.
Również jest jedynym rodzicem Adriana , kolegi z klasy Leona.
Pewnego dnia ich drogi przecinają się w szkole skąd oboje odbierają dzieci.
Niestety- okazuje się, że zabrakło im refleksu i zostali uwięzieni w budynku.. we czworo.
Jakby tego było mało telefony nie mają w tym miejscu nawet jednej kreski zasięgu. Postawieni przed faktem dokonanym Mila wraz z Filipem postanawiają zrobić wszystko by ich pociechy miały jak najlepsze wspomnienia z czasu przymusowej izolacji zaczynają więc organizować im rozrywki w tym rysowaną grę planszową czy też wyprawę na Mount Everest.
Piotrek kolejny bohater powieści marzy jedynie o czytaniu najnowszej książki swojego ulubionego autora - Stephena Kinga.
Mimo, iż lektura jak zwykle okazała się być niezwykle emocjonująca chłopak nieoczekiwanie musi zastąpić ojca w roli sprzedawcy choinek.
Choć początkowo delikatnie mówiąc nie tryska optymizmem, wkrótce dzieje coś co diametralnie odmienia spojrzenie nastolatka na tę niewygodną sytuację.
Jedną z osób poszukujących wymarzonego drzewka jest Julka - obiekt westchnień naszego książkowego mola. Choć początkowo rozmowa się "nie klei' z czasem wychodzi na jaw ,że dwójkę osób z pozornie różnych światów łączy zaskakująco wiele..
A to nie jedyne niespodzianki jakie szykuje los w tym magicznym czasie...

Mam wrażenie, że przesłaniem tej pełnej magii i rodzinnego ciepła powieści jest Nie oceniaj książki po okładce.
Czasem wydaje nam się, że ktoś zupełnie do nas nie pasuje, a jednak pozory mylą o dana osoba zyskuje przy bliższym poznaniu.
Lekkie pióro Pani Joasi zdecydowanie czarowało i wciągało niczym Narnia nadając całości piękny, choć bardzo klarowny wydźwięk.
Szczerze mówiąc chętnie bym się dowiedziała co było dalej.
Może jest na to szansa?
Biorę w cirmno i gorąco polecam ❤️

Joanna Tekieli w swojej książce "Przerwa świąteczna" serwuje czytelnikom ciepłą, klimatyczną opowieść, która idealnie wpisuje się w świąteczną atmosferę i skłania do refleksji nad tym, co naprawdę jest ważne w okresie Bożego Narodzenia. Autorka po mistrzowsku splata losy bohaterów, a ich różne spojrzenia na święta ukazują nam, jak odmienne bywają nasze pragnienia i potrzeby w tym szczególnym czasie.
Milena, ambitna kobieta sukcesu, reprezentuje współczesne dążenie do perfekcji i próbę zrekompensowania własnych braków z dzieciństwa. Jej plany wyjazdu do luksusowego hotelu w Alpach pokazują, jak łatwo można zatracić się w pozorach i materialnych wartościach, jednocześnie zaniedbując to, co najważniejsze – bliskość i prawdziwe relacje z bliskimi. Z kolei Filip, samotny ojciec, to całkowite przeciwieństwo Mileny – pragnie prostoty, spokoju i domowej atmosfery, która daje ukojenie i pozwala nawiązać więź z dzieckiem. Ich różne podejścia do świąt wprowadzają kontrast i pozwalają czytelnikowi zastanowić się, w jakiej wizji świąt sam by się odnalazł.
Bardzo trafnym zabiegiem jest wprowadzenie perspektywy młodszych bohaterów – Piotrka, który chce mieć czas na zatopienie się w literackim świecie, oraz Julki, marzącej o magii i niezwykłości. Dzięki ich obecności Tekieli podkreśla, że dla każdego Boże Narodzenie może mieć inne znaczenie.
"Przerwa świąteczna" to książka, która świetnie sprawdzi się jako lektura w zimowe wieczory, pozwalając czytelnikowi na moment zatrzymać się i zastanowić, co tak naprawdę czyni święta wyjątkowymi. Polecam ją wszystkim, którzy szukają ciepłej, lekkiej, a jednocześnie mądrej opowieści o relacjach, rodzinie i świątecznych cudach.

Czasami wystarczy nam nazwisko autorki, by wiedzieć, czy dana książka jest dla nas, czy nie. Ja nawet nie wątpiłam w to, że zostanę tu oczarowana pod każdym możliwym względem. To jedna z najbardziej świątecznych książek, która podkreślała to na każdym kroku. Akcja toczy się kilka dni przed Bożym Narodzeniem i jest podzielona na trzy opowieści, które się ze sobą łączą. W jednej czytamy o kobiecie, która każdego dnia czuje się coraz gorzej. Robi co może, by nie pokazywać domownikom, że wciąż coś ją boli, choć w pewnym momencie oni zauważą, że coś przed nimi ukrywa. W tej opowieści ukryta jest również druga, która przedstawia nastoletniego chłopca, który jest zakochany w dziewczynie z którą mają lekcje. Poznamy również jej zdanie o nim i jak czasami nasz rozum nie nadąża za mową ciała. Niekiedy wstyd przesłania nam myślenie i osądy, o czym oboje się przekonają. W trzeciej historii, która wyrasta jakby z boku poznamy władczą kobietę, która sama wychowuje swojego syna. Planowała wyjechać z nim za granicę, by te święta spędzić naprawdę hucznie, jednak dzień przed wylotem, coś się stało. Odbierając synka ze szkoły napotkali pewien problem, przez co nie zdążyli z niej wyjść przed zamknięciem. Wkrótce się okazało, że tylko ona została w niej uwięziona... Najwyraźniej los zakpił sobie z każdego z nich, albo dał im szansę na naprawienie tego, co zostało nieco zepsute. Los każdej osoby odmienia się tutaj o sto osiemdziesiąt stopni. Tak naprawdę przekonają się, że nie pieniądze, nie zaszczyty i nie sława jest ważna, a właśnie rodzina i czas, który im poświęcamy. Niekiedy los może pokazywać nas w złym świetle, a my ze strachu przed porażką nakładamy na siebie zbroję wiedząc, że ze wszystkimi poradzimy sobie sami. Dopiero, kiedy się otworzymy zobaczymy, że w gruncie rzeczy, to zawsze byliśmy samotni. Tym samym unieszczęśliwialiśmy nie tylko siebie, ale i bliskie osoby z naszego otoczenia. Opowieść pokazała, że każdy z nas zasługuje na drugą szansę. Podkreśliła, że nie można samemu sobie wyzywać i obrażać, gdyż zbyt często zasłyszane słowa przez nas mózg, pomału zaczynają stawać się prawdą. Autorka wspaniałe wykreowała bohaterów, ułożyła ich z ludźmi o przeciwstawnym zachowaniu i ozdobiła ich smutki pięknymi widokami, łańcuchami, lampkami i choinkami o jakich marzą inni, a nie zawsze mogą je mieć. Również dołożyła tutaj czworonogów, by nie zapominać, że również stanowią naszą rodzinę i też mają prawo do szczęścia. Pamiętajcie, że czasami ręcznie zrobiona opaska jest dużo lepsza od drogich prezentów kupionych na szybko:-)
To najpiękniejsza książka na święta, bo pokazała, że najważniejsze jest zawsze wnętrze:-)