Saga straceńców T.1 Viveck (barwione brzegi)

'Nigdy nie ufaj osobie, która prosi o zaufanie. W większości przypadków nikt nie musi o nie prosić, jeśli mówi prawdę. Ci zaś, którzy kłamią, zrobią wszystko, by przekonać swój cel oprawdomówności.'

Nie każdy bohater wygląda jak książę z bajki. Czasem to ktoś z pozoru drobny i niewiele znaczący może zmienić losy świata.
Viveck Dale pochodzi z północnych krain zamieszkiwanych przez Niziołki.
Jest to lud słynący ze zręczności, co przydaje się w złodziejskim fachu oraz z doskonałych umiejętności kulinarnych.
Życie tego młodzieńca jest dość beztroskie i monotonne.
Właśnie z racji owej monotonii bohater postanawia wyruszyć na poszukiwanie przygód, ale również- a może przede wszystkim swego miejsca w świecie.
Tyle tylko,że ma on niezwykle rzadko spotykany talent- przyciąga kłopoty szybciej niż zdąży pomyśleć nad konsekwencjami swoich działań.
W mieście jest zadziwiająco i początkowo Viv trafia do filii kupców w której pełni funkcję partnera handlowego.
Potem jego ścieżki krzyżują się z losami partyzantòw walczących o sprawiedliwość dla nieludzi..
Co z tego wyniknie i czy mężczyźnie uda się odnaleźć miłość i szczęście?
O tym musicie się przekonać, lecz Pan Dale nie jest w powieści jedyną wiodącą personą
Równie mocno intryguje również Harri - również przedstawiciel tej samej rasy. Imponujący swoją wiedzą , lecz... z racji pewnego niezbyt przemyślanego występku popełnionego w przeszłości dorobił się śmiertelnego wroga.
Jak zakończy się ta niezwykła pełna zawirowań i moralnej szarości opowieść?

Pamiętam swoje początki z fantastyką. Zaczęłam klasycznie od Harry'ego Pottera, Władca Pierścieni i Hobbit potrzebowały nieco czasu. Musiałam się w nie wgryźć- ale teraz uwielbiam Aragorna czy Killiego.
Saga Straceńców trafiła do mnie dzięki uprzejmości autora , który z wielką pasją opowiedział mi o stworzonej przez siebie fabule.
I muszę przyznać, że.. ta książka po prostu mnie pochłonęła. Porwała od pierwszej strony i pierwszego akapitu.
Pióro Krzyśka cechuje duża lekkość i plastyczność.
Niemal czułam jakbym wszystkich opisanych bohaterów znała - pokochałam Oriellę, elfkę z charakterem , a krasnoludy niemal od razu przyniosły skojarzenia ze światem Tolkiena i to oczywiście jest ogromny komplement.
Całe uniwersum jest naprawdę szczegółowo dopracowane, a kolejne osoby zaskakują i momentami brak im kompasu moralnego , lecz dzięki temu jest dużo ciekawiej 🌟
Czytając tę książkę przeżyłam naprawdę całe spektrum emocji od ciekawości , przez śmiech, wkurzenie i wzruszenie.
Świetnie się bawiłam i liczę ,że wkrótce doczekam się kontynuacji 💚
Na koniec chcę bardzo podziękować autorowi za piękną dedykację , zaufanie i powierzenie mi cząstki literackiego serca, dzięki czemu zostałam zapraszona do niezwykłego świata pełnego magii i niebezpieczeństw.

'Nigdy nie ufaj osobie, która prosi o zaufanie. W większości przypadków nikt nie musi o nie prosić, jeśli mówi prawdę. Ci zaś, którzy kłamią, zrobią wszystko, by przekonać swój cel oprawdomówności.'

Nie każdy bohater wygląda jak książę z bajki. Czasem to ktoś z pozoru drobny i niewiele znaczący może zmienić losy świata.
Viveck Dale pochodzi z północnych krain zamieszkiwanych przez Niziołki.
Jest to lud słynący ze zręczności, co przydaje się w złodziejskim fachu oraz z doskonałych umiejętności kulinarnych.
Życie tego młodzieńca jest dość beztroskie i monotonne.
Właśnie z racji owej monotonii bohater postanawia wyruszyć na poszukiwanie przygód, ale również- a może przede wszystkim swego miejsca w świecie.
Tyle tylko,że ma on niezwykle rzadko spotykany talent- przyciąga kłopoty szybciej niż zdąży pomyśleć nad konsekwencjami swoich działań.
W mieście jest zadziwiająco i początkowo Viv trafia do filii kupców w której pełni funkcję partnera handlowego.
Potem jego ścieżki krzyżują się z losami partyzantòw walczących o sprawiedliwość dla nieludzi..
Co z tego wyniknie i czy mężczyźnie uda się odnaleźć miłość i szczęście?
O tym musicie się przekonać, lecz Pan Dale nie jest w powieści jedyną wiodącą personą
Równie mocno intryguje również Harri - również przedstawiciel tej samej rasy. Imponujący swoją wiedzą , lecz... z racji pewnego niezbyt przemyślanego występku popełnionego w przeszłości dorobił się śmiertelnego wroga.
Jak zakończy się ta niezwykła pełna zawirowań i moralnej szarości opowieść?

Pamiętam swoje początki z fantastyką. Zaczęłam klasycznie od Harry'ego Pottera, Władca Pierścieni i Hobbit potrzebowały nieco czasu. Musiałam się w nie wgryźć- ale teraz uwielbiam Aragorna czy Killiego.
Saga Straceńców trafiła do mnie dzięki uprzejmości autora , który z wielką pasją opowiedział mi o stworzonej przez siebie fabule.
I muszę przyznać, że.. ta książka po prostu mnie pochłonęła. Porwała od pierwszej strony i pierwszego akapitu.
Pióro Krzyśka cechuje duża lekkość i plastyczność.
Niemal czułam jakbym wszystkich opisanych bohaterów znała - pokochałam Oriellę, elfkę z charakterem , a krasnoludy niemal od razu przyniosły skojarzenia ze światem Tolkiena i to oczywiście jest ogromny komplement.
Całe uniwersum jest naprawdę szczegółowo dopracowane, a kolejne osoby zaskakują i momentami brak im kompasu moralnego , lecz dzięki temu jest dużo ciekawiej 🌟
Czytając tę książkę przeżyłam naprawdę całe spektrum emocji od ciekawości , przez śmiech, wkurzenie i wzruszenie.
Świetnie się bawiłam i liczę ,że wkrótce doczekam się kontynuacji 💚
Na koniec chcę bardzo podziękować autorowi za piękną dedykację , zaufanie i powierzenie mi cząstki literackiego serca, dzięki czemu zostałam zapraszona do niezwykłego świata pełnego magii i niebezpieczeństw.