Sekret

Historia jest nieco krótsza z większym drukiem i emocjami pełnymi podejrzliwości. Od początku przewijał się tutaj temat jakiejś śmierci, więc czuć tutaj, że coś się wydarzy, tylko nie wiadomo co:-) Każda postać jest bardzo podejrzana, bo nie znamy jej intencji, a cokolwiek sobą reprezentuje zawsze może być pozytywne i negatywne jednocześnie. Sam wstęp jest mocny, gdyż widzimy, że dziewczyna jest uwięziona i bardzo źle się czuje. Próbuje sobie przypomnieć co się z nią stało, ale ma pustkę w głowie. Ilekroć wejdzie na trop wspomnień, to przeniesiemy się do czasu wstecznego, aby wejść dokładnie w te wydarzenia i ujrzeć to, czego nie potrafi ułożyć. W ten sposób przeczytamy o jej problematycznym mężu, spotkanych mężczyznach oraz zaginionej przed rokiem czasu dziewczynie. Autorka jest sprytna, gdyż zwraca naszą uwagę na sprawy, które mają za zadanie ukryć podpowiedzi, które nam dała. Dopiero pod koniec je widzimy i ganimy siebie, że wcześnie do nich nie doszliśmy. Postać tam, gdzie jest, nie pojechała sama. To miały być niezapomniane urodziny jednej z dwóch przyjaciółek, gdzie każda potrzebowała wypoczynku ale w innej sferze. Następstwa samego dojazdu już są okryte tajemnicą, a później one jedynie się nawarstwiają. Niby każda jest z drugą szczera, ale mówią tylko tyle ile jest konieczne. Bagatelizują różne sprawy i tutaj też dwojako to wyglądało. Nie da się wskazać jakiegokolwiek winnego, gdyż te postacie są jakby gumowe, gdzie prowadzą bezpieczne rozmowy. Wywołują wielkie napięcie, bo w każdej chwili coś się może wydarzyć. W każdym miejscu napotykają na dziwne zbiegi okoliczności. Pamiętajcie, że w tej książce można być postacią główną lub poboczną, ale nie ma wagi, która jest bardziej ważna. Jak to powiedział ktoś mądry ,,każdy z nas jest wyjątkowy, tylko na swój sposób":-)
Jeśli jesteście wielbicielami thrillera psychologicznego, to koniecznie powinniście dodać tą książkę na swoją półkę bez względu na to czy wirtualną, czy tą w domu. Może niekoniecznie polecam czytanie jej wieczorem, no chyba, że lubicie wyzwania:-) Myślę, że warto przeczytać każdą książkę autorki. A dlaczego, to już przekonajcie się sami:-)

Byłaby o wiele wyższa ocena gdyby nie fakt, że od pewnego momentu wszystko było za bardzo odrealnione. Rozumiem fikcja literacka, ale mimo wszystko zbyt naciągnięte to wszystko. Jak mawia klasyk „ze wszystkich rzeczy, ta nie wydarzyła się najbardziej”.

Za dużo zbiegów okoliczności, ich motywy były tak śmieszne, że aż absurdalne. W pewnym momencie było tak wiele wątków, i pomysłów autorki, że zastanawiałam się czy z lodówki nie wyskoczy np. wilkołak i nie zje ich wszystkich i tyle będzie z happy endu.

Z plusów.
Szybko się czyta. Język również przyjemny, byłam zaciekawiona rozwojem sytuacji, na prawdę wciągnęła mnie ta historia, byłam ciekawa zakończenia.

Do tego na plus krótkie rozdziały. No tylko ta fabuła od połowy mocno, ale podkreślę mocno przesadzona i nierealna. Poza tym miło spędziłam przy niej czas. Daje szansę autorce i czekam na kolejną książkę.

*To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania.

„Żadnych dram, żadnych facetów, żadnej krwi (…)”.

Iga, Magda i Kaja. Trzy przyjaciółki i „weekend ucieczki i szczęścia” w Sudetach. „Żadnych dram, żadnych facetów, żadnej krwi”. Chwila oddechu od codzienności. Tylko alkohol, ploteczki i dobra zabawa we własnym doborowym towarzystwie. Taki był plan. Tylko, że się trochę posypał..

Jedna z kobiet budzi się w ciemnej, obcej piwnicy. Jest przerażona. A do tego obolała, posiniaczona i zmęczona. No i kompletnie nie wie, co tu robi. Pamięta, że wyjechała z przyjaciółkami i nie jest pewna, czy jest gotowa na konfrontację z rzeczywistością. Jej „spanikowany umysł” próbuje jakoś ogarnąć sytuację, w której się znalazła, choć czuje jakby ktoś perfidnie wymazał jej wspomnienia.. Dramatyzmu dodaje fakt, że mężczyzna, który ją więzi i który wydaje się kobiecie całkiem obcym człowiekiem – wie o niej więcej niż ona sama…

„Sekret” to świetnie napisany, trzymający w napięciu od pierwszej do ostatniej strony thriller psychologiczny. Pełnokrwisty i wyśrubowany w punkt. Autorka rozsypuje przed czytelnikiem puzzle dla dorosłych i sama bawiąc się przy tym świetnie, pomaga mu złożyć w całość mroczną układankę poplamioną krwią, naznaczoną zemstą, kipiącą emocjami.

To było moje pierwsze spotkanie z piórem Sary Antczak i z przyjemnością nadrobię zaległości, bo tu bawiłam się świetnie.

Polecam.