Siostry

Główną bohaterką jest trzydziestoletnia Abi. Targana wyrzutami sumienia nie może pozbierać się po śmierci swojej siostry bliźniaczki – Lucy. Cały czas zażywa antydepresanty i uczęszcza na terapię, bo sama nie jest w stanie podnieść się i pogodzić z myślą, iż to ona zabiła siostrę. Ciągle się obwinia i rozpamiętuje tragiczka wpadek. Abi wszędzie dostrzega swoją siostrę. Nie tylko widzi w ją lustrze, ale także widzi ją w każdej kawiarni i na każdej ulicy. Wspomnienia z przeszłości są stałym towarzyszem Abi, nie pozwalają jej normalnie funkcjonować...
Życie Ani ulega zmianie, kiedy przez przypadek w deszczowy dzień poznaje Beatrice. Kobieta jest nieprawdopodobnie podobna do Lucy. Szybko odnajdują wspólny język i zaprzyjaźniają się. Abi wprowadza się do Beatrice i tam poznaje jej brata – również bliźniaka – Bena. Traci dla niego głowę. Stopniowo zaczyna łączyć ich silne uczucie. Ale czy ono jest prawdziwe? Zazdrosna i zaborcza siostra Bena zaczyna stawiać mu granice. Relacje w tym ekscentrycznym trójkącie zaczynają być coraz bardziej nasilone i napięte. Pojawiają się pytania. Dlaczego w ich domu zaczynają dziać się bardzo dziwne rzeczy? Czy Abi jest tam bezpieczna?

***

Dobry thriller pełen tajemnic rodzinnych, kłamstw i intryg. Pobudzający czytelnika do refleksji i pozostawiający wiele pytań. Bohaterowie do młodzi ludzie z bagażem pełnym doświadczeń – zakazane związki, tajemnice. Nie od dziś wiadomo, że więź, która łączy bliźniaków jest wyjątkowa i niepowtarzalna. Autorka świetnie przedstawiła jak bardzo można tęsknic za bliźniakiem, który odszedł już na zawsze. Ponadto postacie są realistyczne, wyraziste i kapitalnie skonstruowane. Fabuła wciągająca, nie czułam żeby coś było naciągana. Jak już usiadałam to nie mogłam się oderwać i strony uciekały mi między palcami. Trzeba przyznać, że autorka dobrze mną manipulowała. Pod koniec sukcesywnie pewne sprawy zaczęły stawać się jaśniejsze, lecz ja do samego końca żyłam w niewiedzy i nie miałam pojęcia kto będzie tym dobrym, a kto tym złym. No i zakończenie. Nieprzewidywalne, pobudzające do indywidualnego zinterpretowania. Zostawia w czytelniku garść niepewności i mieszane uczucia... Lecz pomimo tych wszystkich superlatywów, które wymieniłam powyżej to zabrakło mi wielkiego „WOW”, ciarek na plecach i wciśnięcia w fotel... A może jestem za bardzo wymagająca i się czepiam? Nie potrafię też jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie czy polecam, czy może odradzam. Chyba wole wybór pozostawić Wam.

recenzja również na blogu: http://nie-oceniam-po-okladkach.blogspot.com/2017/02/13-siostry-claire-douglas.html

Claire Douglas – brytyjska pisarka. Przez piętnaście lat pracowała jako dziennikarka zarówno pism kobiecych, jak i gazet ogólnokrajowych. W 2013 roku wygrała konkurs na najlepszą debiutancką powieść zorganizowany przez magazyn „Marie Claire” – nagrodzone wówczas Siostry, wydane dwa lata później, znalazły się na liście Wschodzących Gwiazd Amazona 2015. W 2016 roku ma się ukazać druga książka autorki, Local Girl Missing.*

Amy nie może uporać się ze śmiercią swojej siostry, mimo iż stało się to ponad rok temu. Wciąż wszędzie jej widzi i obwinia siebie. Pewnego dnia poznaje Beatrice, do której później się wprowadza. Ma ona brata bliźniaka Bena. Wszystko wskazuje na to, że będzie dobrze, ale…

„Lucy jest wszędzie i nigdzie. Tak wygląda rzeczywistość. Już nigdy jej nie zobaczę.”

Książka jest bardzo emocjonalna i to nie tylko za sprawą tego, iż nie żyje siostra głównej bohaterki.

Autorka posługuje się lekkim językiem. Tworzy dość zawiłą sieć intryg, w której ciężko jest się odnaleźć. Akcja przez cały utwór biegnie spokojnie, jedynie w kilku momentach nieznacznie przyśpiesza. Niektóre rzeczy działy się zbyt szybko, przez co utraciły na swojej realności.

„Siostry” pobudzają do refleksji i zostawiają nas z pytaniami.

Psychologia postaci została bardzo, ale to bardzo dobrze dopracowana.

Claire Douglas pokazała jak silna jest więź, która łączy bliźnięta. Mówi się, że gdy z jednym z bliźniaków dzieje się coś złego, to ten drugi, mimo że jest bardzo daleko od niego, czuje to. Czy to prawda? Nie wiem, bo nie mam brata/siostry bliźniaka, ale po lekturze tego dzieła jestem skłonny powiedzenia: tak.

Ukazana została tutaj miłość do siostry, która jest bezgraniczna i wieczna.

Książka ta nie da o sobie zapomnieć. Po przeczytaniu ciągle będziecie myśleć o niej. O Lucy, Amy, Beatrice i Benie. I zastanawiać się, dlaczego tak się to skończyło.

Zakończenie jest nieprzewidywalne i tak zrobione w mistrzowski sposób, który zapiera dech w piersiach. Pozostawia autorce otwartą furtkę, więc może powstanie kolejna część, choć lepiej byłoby chyba, gdyby tak się nie stało.

„Siostry” bardzo mi się spodobały. Muszę pochwalić autorkę za pomysł, który został bardzo dobrze zrobiony. Bohaterowie to kolejny plus, ponieważ są oni realistyczni, barwni i z ciekawą przeszłością. Skrywają niejedną tajemnicę.

Podsumowując: dzieło to jest idealne dla osób, które nie mają nic do roboty wieczorami. Polecam je również tym szukającym utworu, który poruszy ich oraz nie da o sobie zapomnieć. Nigdy.

Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Księgarni Tania Książka. Siostry kupicie tam za 31,59 zł.

Tytuł: „Siostry”
Tytuł oryginału: „The Sisters”
Autor: Claire Douglas
Wydawnictwo: W.A.B.
Przełożyła: Agnieszka Wyszogrodzka-Gaik
Korekta: Mira Lubowicz, Katarzyna Skwark
Wydanie: I
Oprawa: miękka (ze skrzydełkami)
Liczba stron: 331
Data wydania: 6.07.2016
ISBN: 978-83-280-2609-4

* Źródło – skrzydło książki.