Sprawy Szustra. Ciemna gwiazda

W dniu swojego ślubu znika baron Julian Sierawski — znany ze swojego hulaszczego trybu życia. Zrozpaczona matka Narcyza prosi krewnego, sędziego śledczego Jerzego Szustra, o pomoc w odnalezieniu ukochanego syna. Julian odnajduje się, ale w okolicznościach, które mogą wywołać niemały skandal…

Ida Żmiejewska znowu to zrobiła!
Ale właściwie co?

Zaczynając czytać tę powieść, zapomniałem już, co u tej autorki sprawia, że włosy na rękach stają dęba, a serce zaczyna bić szybciej. To właśnie opisy — zarówno scen akcji, jak i tych pełnych emocji — sprawiają, że nie sposób się oderwać. Według mnie nikt na polskiej scenie, już na pewno kryminalnej, a może i w ogóle, nie opisuje przeżyć swoich bohaterów tak intensywnie.

W Ciemnej gwieździe wracamy do ukochanych postaci z trylogii Warszawianka. Swoją drogą, to smutna myśl, że moglibyśmy już nigdy nie tropić morderców u boku Aleksandra czy Jerzego, któremu poświęcony jest nowy cykl. Co najlepsze, akcja toczy się zaledwie chwilę po wydarzeniach z ostatniego tomu serii, co potęguje uczucie nostalgii i prawdziwego „powrotu do domu”.

Nie chcę się powtarzać, ale bohaterowie Idy są wielowymiarowi i barwni, a relacje między nimi — niezwykle dynamiczne i poruszające. Rozbroiła mnie w tym tomie szczególnie więź między Jerzym a ciocią Anią (najukochańszą kobietą pod słońcem).

Zagadka kryminalna również sprostała oczekiwaniom. Gdy w okolicach 280. strony nadal nie było rozwiązania, zacząłem się niepokoić o zakończenie. Niepotrzebnie! Autorka zrzuciła bombę, której chyba nikt się nie spodziewał. Do tego posługuje się niezwykle płynnym, przyjemnym w odbiorze językiem, który idealnie oddaje ducha epoki.

Polecam Wam z całego serca Ciemną gwiazdę, a jeszcze bardziej zachęcam do sięgnięcia po serię Warszawianka. Nie zawiedziecie się!

Współpraca barterowa z Wydawnictwem Skarpa Warszawska