Srebrny smok

Jeśli marzenia są, godne realizacji to wówczas występuje wielka radość z ich spełnienia. W każdym marzeniu jest przepiękna głębia pozwalająca nam mile wypełniać czas.

Postanowiłam, że chętnie poznam twórczość Pani Barbary Sadurskiej, która to w książce z gatunku literatura dziecięca pt.''Srebrny smok'' z Cykl: Srebrny smok (tom 1) opisuje, jak to jest, gdy się ma, dwanaście lat marząc o dalekiej podróży do Japonii i ujrzeć smoki.

Czy uda się bohaterce wytrwać dzielnie i cierpliwie w dążeniu do upragnionego celu, czy jednak musi wykonać zadania powierzone przez osoby otaczające ją na co dzień lub tych, którzy są dla niej zupełnie obcy i potrzebują pomocy, gdyż ona jako jedyna potrafi, wybrnąć z nietypowych sytuacji będącej niełatwym wyzwaniem do przejścia za pierwszym razem jak to się im wydaje?

Zwróciłam szczególną uwagę na zachowanie się rodziców Matyldy głównej bohaterki, którzy nie zawsze poświęcają jej czas, bo liczy dla nich tylko praca.

Matylda po tacie odziedziczyła talent do rysowania, bo on zajmuje się zawodowo projektowaniem.

Matylda dzięki temu, że potrafi, rysować dostrzega, jacy są naprawdę i czy akceptują w pełni jej zainteresowania, czy są im one obojętne.

Uważam, że dialogi, jakimi posługiwali się, na co dzień bohaterowie trafnie zostały dobrane, bo można ich podstawie z łatwością ocenić zachowania, które pozostawiają wiele do życzenia.

Być może Matylda do samego końca nie wiedziała, co ją czeka na wakacjach u dziadka, którego nie zna, ale dzięki temu, że jest, nastolatką komunikatywną być może przezwycięży mile czas z nim na tajemniczej wyspie, na której mieszka.

Zaskoczyło mnie pozytywne podejście dziadka do wnuczki, bo jest w nim dużo ciepła, troski i miłości potrzebnej, aby zrozumiała, że można żyć nieco inaczej w świecie wypełnionym współczesną technologią, a gdzie brakuje czasu na czytanie książek, a opowieści dziadka będą stanowiły dla niej odskocznię, w której szybko się odnajdzie i będzie zadowolona, że poznaje je, a przede wszystkim uczy ją życia.

Książka składa się 7 rozdziałów. Nie zawiera wstępu.

Bardzo podobają mi się rysunki w wykonaniu Pana Marcina Minora. Jest, w nich wszystkim idealnie przedstawiona emocjonalność.

Widoczne jest u Pani Barbary Sadowskiej to, że zna bardzo dobrze język, którym posługują się na co dzień dzieci, dorastające nastolatki, bo czytelnicy od samego początku odnajdą się w opisanym magicznym świecie i chwilach smutku będą chcieli powrócić do Matyldy i jej dziadka pełnego pomysłowości i wiedzącego, jak wypełnić wolny czas na wakacjach.

Warto przeczytać tę książkę.

Gdy jedyną rzeczą, która przychodzi mi do głowy jako wada książki jest to, że jest za krótka to nie trzeba nic więcej pisać. 😆

Jednak nie zostawię was bez mojej opinii 😉

Na dobre wrażenie jakie na mnie zrobiła wpływa fakt, że jest tu kilka motywów, które od zawsze mnie kupują: rezolutna mała bohaterka, nadmorska miejscowość, wakacje u dziadka, mitologia i przede wszystkim smoki.

Matylda ma dwanaście lat i wielkie marzenie zwiedzenia Japonii, by zobaczyć smoki. Jej wakacyjne plany niestety ulegają zmianie i zostaje wysłana do dziadka nad morze. Wydawałoby się, że musi się pożegnać ze smoczymi marzeniami, ale w domu dziadka znajduje dużo smoczych detali. Czyżby smoki byłyby bliżej niż mogłoby się wydawać?

Moją sympatię nie dość, że zaskarbiła sobie główna bohaterka Matylda ze względu na swoją wyobraźnię i zaradność (szanuję ją za naprawę roweru 😎) to jeszcze jej dziadek jest bardzo ciepłym i mądrym człowiekiem. Dziadek jest skarbnicą wiedzy i bardzo mi się podobało, że wszelkiego rodzaju morały płynące z tej książki odbywały się nie w bezpośredni sposób, a za sprawą historii opowiedzianych przez dziadka na bazie np. mitów. Kto wie może młody czytelnik po przeczytaniu tej książki będzie chciał jeszcze głębiej poznać historię podróży Odyseusza czy przygody Heraklesa. A przede wszystkim dziadek Matyldy ma swoją tajemnicę i problem, który nie wie jak rozwiązać.

Jestem bardzo ciekawa jak dalej potoczy się ich wspólna przygoda, bo ta historia, aż się prosi o ciąg dalszy. I tutaj właśnie pojawia się problem, że niestety zostajemy się bez najważniejszych odpowiedzi.

Bardzo przyjemny styl autorki, mądra i ciekawa historia, która przez tajemnice i mocny zew przygody może porwać sporą część młodszych czytelników, ale podejrzewam, że nawet rodzice odkrywający z dzieckiem historię Matyldy się wciągną. Całość jest wypełniona ilustracjami Marcina Minora, które jak zawsze robią na mnie wrażenie.

Liczyłam poznając jej opis i oprawę graficzną, że zrobi na mnie dobre wrażenie i bardzo się cieszę, że tak właśnie było.

Idealna książka dla wszystkich miłośników smoczych opowieści. Wszyscy się dobrze przy niej bawią. Jest idealna dla młodszych i starszych dzieci.
Razem z główną bohaterką Matyldą wyruszyliśmy w tajemniczą podróż do jeszcze bardziej tajemniczego dziadka dziewczynki. A jak do tego doszło? Nasza mała bohaterka miała swoje plany. Pragnęła polecieć do Japonii, żeby zobaczyć swoje wymarzone i zarazem wyśnione smoki. Jednak jak to z rodzicami bywa, potrafią popsuć najlepsze plany. Matylda była załamana. Musiała wakacje spędzić u swojego dziadka, który mieszka na bardzo dziwnej wyspie. Czy będzie tutaj szczęśliwa? Czy spotka tu nowych przyjaciół? Czy przeżyje niezapomniane przygody i spełni swoje marzenia? Na te i wiele innych pytań odpowiedzi znajdziecie w najnowszym dziele Barbary Sadurskiej.
Jeżeli lubicie przygody i kochacie smoki, to powinniście przeczytać zaczarowaną historię ukrytą na kartkach "Srebrnego smoka".
Tej książki nie da się odstawić na półkę, ponieważ w niej się przepada. Piękna opowieść. Idealna odskocznia od trudnych czasów.
Czytałam ją mojemu synkowi przed snem. I wiecie co? Nie zasnął, nim nie poznał zakończenia. Bardzo był zainteresowany przygodami głównej bohaterki. Na koniec zapytał mnie, kiedy pozna następną część tej historii. Niestety, na to pytanie nie znam odpowiedzi. Mam tylko cichą nadzieję, że autorka ma plan na kolejną książkę. Nie zgadniecie, co mój synek zrobił następnego dnia. Poprosił mnie, żebym mu ponownie przeczytała "Srebrnego smoka". Dziecku nie można odmówić, więc ponownie czytaliśmy. Tym razem po skończonej lekturze zadawałam mu mnóstwo pytań, na które pięknie odpowiadał. Jestem z niego bardzo dumna. Widać, że ta opowieść przypadła mu do gustu. Warto czytać książki dzieciom nie tylko przed snem.
Jesteśmy zachwyceni pięknymi ilustracjami, które stworzył Marcin Minor. Prawdziwy talent.
Okładka jest po prostu cudna. Przemawia do nas.
Zachęcamy was do przeczytania książki Barbary Sadurskiej "Srebrny smok". Warto przyjrzeć się z bliska tej historii.