Stanie się coś złego

Jak na razie Jakub Bączykowski zawsze trzyma się jednej zasady- oferuje nam miks kryminału z obyczajem. Prawdą jest, że nawet w największym dramacie można zauważyć ludzkie uczucia, także te dobre, zaniedbane czy ukrywane pod maską obojętności i zimnego jak lód serca. Lód jednak trwały nie jest i topi się, nieprawdaż?
Rozumiem też, że Jakub Bączykowski koniecznie chce mocno zwrócić uwagę na środowisko LGBT- każda z jego dotychczasowych historii, w mniejszym lub w większym stopniu, opiera się na związku dwojga mężczyzn. Autorowi przyznaję brawa za odwagę i otwartość, ale z drugiej strony martwię się o jedną rzecz. Mam na myśli zaszufladkowanie, które nie jest dobre w żadnym artystycznym wydaniu. Aktorzy nie chcą być kojarzeni z jedną rolą, muzycy z jednym hitem, a ludzie pióra pragną być pomysłowi, by ich historie nie okazały się monotematyczne. Na razie misja pisarza mi nie przeszkadza, ale co będzie dalej? Zobaczymy.
Tym razem czytelnicy zapoznają się z historią związku Pawła i Sebastiana. Czy ich wspólne przeżycia to zagrożenie, wymysły czy intryga? Cieszę się, że mogłam się nad tym solidnie zastanowić, a momentami nie wiedziałam, czy dany fragment fabuły to prawda, czy też fałsz. Co tu się dzieje- zadawałam sobie to pytanie wielokrotnie, lecz nie byłam wściekła na autora. Wręcz przeciwne- zabawa w kotka i myszkę z czytelnikami świetnie mu się udała. Jestem pewna, że mnóstwo osób stwierdzi dokładnie to samo.
Wspomniani wcześniej Paweł i Sebastian to para, która przeprowadza się do dużego domu pod Warszawą. Paweł, zmęczony korporacyjnym wyścigiem szczurów, pragnie napisać przewodnik turystyczny, a inspiracją ma być jego własne odkrywanie świata z partnerem. Sebastian to znowu człowiek związany z modą, a jego związek z Pawłem przypomina nieco mieszankę ognia z wodą. Podczas gdy Sebastian to raczej zrównoważona postać, o Pawle tego samego powiedzieć już nie można… Czy rzeczywiście przeciwieństwa się przyciągają? Czy da się żyć razem i mieć zupełnie inne spojrzenie na świat? To temat do indywidualnej analizy. Może czytelnicy wyciągną jakieś ważne wnioski? Oby tak się stało.
Autor świetnie pokazuje, że nawet zaplanowana przez parę impreza andrzejkowa może okazać się punktem wyjścia to pewnych bardzo dziwnych zdarzeń. Czytelnicy koniecznie będą chcieli odkryć wszystkie karty, dlatego ja nie ujawniam szczegółów. Mogę jedynie podkreślić, że w tej książce wino, ponoć smaczny i delikatny trunek, jest niemal pierwszoplanowe. Dlaczego widzimy je nawet na pięknie zaprojektowanej okładce? Sprawdźcie to sami, napój ten to swego rodzaju klucz do rozumienia wszystkiego, co się tu dzieje.
Autor subtelnie każe nam się też zastanowić nad trudnym tematem adopcji dzieci przez pary jednopłciowe. W Polsce to nadal szalenie kontrowersyjny temat. Sama doskonale wiem, że przepisy jeszcze długo się nie zmienią. Zdaję sobie też sprawę, że niejedna para homoseksualna potrafiłaby dać maleństwu więcej miłości, niż na przykład demoniczny konkubent z zastraszoną psychicznie kobietą, matką niewinnego dziecka.
Dla mnie to też książka, której treść nie odnosi się tylko do andrzejkowej imprezy. W fabule widzę też świetnie podkreślony temat samotności. Często wściekamy się, że nasza druga połówka nie odkłada rzeczy na swoje miejsce, robi bałagan. Chyba jednak lepiej mieć lekki nieporządek wokół siebie, niż widok nietkniętych rzeczy przez osoby trzecie, prawda?
Nie narzekam w tej książce w zasadzenia nic- ani na dialogi, ani na bohaterów. Mistrzynią jest tutaj matka Pawła- skarbnica wiedzy odnośnie do przesądów. Nigdy nie zapomnę jej niektórych wierzeń. Jej osoba to swego rodzaju dylemat: lepsza jest nadopiekuńczość, a może totalny brak zainteresowania własnym dzieckiem?
Polecam i przypominam, że książka ta ma swoją kontynuację- „Uważaj na siebie”.

Można powiedzieć, że życie Pawła w jednej chwili mocno się odmienia. Boryka się z bezrobociem, traci chęci do wszystkiego, a dodatkowo policja znajduje zwłoki jego sąsiada, a on zaczyna być podejrzanym w tej sprawie. Jego partner Sebastian proponuje wyjazd i zorganizowanie imprezy andrzejowej, by trochę oderwać się od wszystkiego i skupić się na czymś przyjemnym. Tylko u Pawła pojawiają się problemy z alkoholem, czego efektem jest wielka awantura podczas zabawy i utrata kontroli. Mężczyzna pozostaje sam w domku w lesie, by przemyślał swoje postępowanie. Tylko że zaczynają się tam dziać dziwne rzeczy, które trudno logicznie wyjaśnić. Czy rzeczywiście ktoś chce podważyć jego wiarygodność i go nastraszyć, a może w pijackim amoku nie pamięta swoich działań, a może to tylko wyobraźnia płata mu figla?


Ogólnie podobają mi się powieści, gdzie nie wiadomo czy można ufać głównemu bohaterowi. To zawsze dodaje dodatkowej zagwostki i trudniej ustalić, które wydarzenia są rzeczywiste, a które to tylko nadinterpretacja. Już od początku zaangażowałam się w fabułę i trudno było mi się od niej oderwać. Do samego końca nie miałam pewności jaki będzie finał, a u mnie to w ostatnim czasie rzadkość, dlatego naprawdę zostałam miło zaskoczona!



Jeżeli chodzi o postacie, to mam z nimi pewien problem, bo nie wiem czy to był celowy zabieg autora czy ogólnie tak oni zostali stworzeni. Bardzo trudno było ich polubić. Na wierzch zostały pokazane ich najgorsze cechy i nawet jak później robili coś dobrego to i tak trudno było zmienić o nich zdanie. Paweł to osoba, która popadła w pewną stagnację. Chciał się uwolnić z pracy w korporacji, która go przytłaczała, ale przez to trudno mu się zmobilizować do zleceń, które ciągle odkładał "na później". Był brutalnie szczery i często ranił najbliższe mu osoby. Nie potrafił przyjąć krytyki lub dobrych rad. W pijackim amoku podejmował irracjonalne decyzje, które sprowadzały na niego więcej kłopotów niż to było warte. Sebastian zaś na początku został przedstawiony jako ten partner wyrozumiały, cierpliwy i zaradny. Jednak im dalej szliśmy z fabułą, tym te cechy nie zgadzały się z jego zachowaniem.



Miał to być kryminał z wątkiem obyczajowym to troszkę nie wyszło. Jak wątek zagadki i ta niepewność, co jest prawdą, a co wyobraźnią jest naprawdę dobrze skonstruowane i w pewnym momencie sama nie byłam tego pewna, tak ten wątek relacji pomiędzy postaciami mógłby być lepiej dopracowany. Brakowało mi lepszego rozwinięcia przeszłości i podróży mężczyzn, może dokładniejsze pokazanie ich relacji, bo miałam wrażenie, że zobaczyłam mały fragment ich związku, ale nie znam całego kontekstu. Chyba że to było celowe zagranie i w drugim tomie to zostanie rozwinięte, to zwracam honor, bo czuje niedosyt. I zastanawiam się jak Paweł wszedł w związek i miał znajomych skoro był taki wredny!



Jednak nie ukrywam, czytało mi się ją dobrze i z zaangażowaniem. Co chwila czytelnik był czymś zaskakiwany, co sprawiało, że wszystko nabierało dobrej dynamiki i trudno było się oderwać. Zakończenie było świetne i niezbyt oczywiste. Dialogi dobrze skonstruowane, nie drętwe, a niektóre zabawne wymiany zdań bohaterów- genialne!



Jeśli szukacie nieoczywistego kryminału, który wciągnie Was od pierwszych stron, to jest to tytuł dla Was. Ja naprawdę dobrze bawiłam się podczas lektury i razem z głównym bohaterem zastanawiałam się czy to jego wymysły czy rzeczywiście ktoś chce mu zaszkodzić. Dobrze została przedstawiona mentalność małych miejscowości i związek pomiędzy dwoma mężczyznami. Teraz zaczynam drugi tom i już od początku zaczyna się mocno, także nie mogę się doczekać, co będzie dalej!