Stara Słaboniowa I Spiekładuchy

Czytaj, jeśli chcesz poszukać w lesie pachnących ziół, ale nie dotykaj dędęry inaczej diabelskim zielem zwanej, jeśli nie wiesz, jak się z nią obchodzić!
Czytaj, jeśli pragniesz poczuć skwar w złotym polu w czasie żniw, ale strzeż się południc! A już na pewno nie odpowiadaj im, że chcesz pieniędzy pełną beczkę!
Czytaj, jeśli smakują Ci ziemniaki ze skwarkami i kwaśnym mlekiem. Nie zapomnij jednak zostawić na progu spodeczek mleka dla Domownika!
Czytaj, jeśli chcesz odczuć klimat polskiej wsi i nie straszna Ci ciężka praca w polu lub przy zwierzętach w obejściu. Miej jednak zawsze przy sobie kawałek czerwonej wstążki - tak na wszelki wypadek!
Czytaj, jeśli chcesz posłuchać jak mówili Twoi pradziadkowie, poczuć zapach ich wiejskiego domu - wejść przez chłodną sień i popatrzeć na drobinki kurzu oświetlone promieniem słońca w ich pokoju. Bacz jednak na to co mówią, by nie nakładli Ci zabobonów do głowy! Kto by tam teraz wierzył w Domownika, południce i czerwone wstążeczki!
Czytaj jednak, jeśli nie boisz się tych potworów, mimo że w nie nie wierzysz! Nawet gdy się w końcu okaże, że niektóre z nich są przywołane przez krzywdę ludzką, niesprawiedliwość i podłość. I może nawet to Ty przyzwałeś któregoś z nich, aaa?
Zajrzyj więc do tej książki, jeśli chcesz zobaczyć piękne i niepokojące ilustracje. Gdy będziesz czytać głęboką nocą, uważaj aby nie napędziły Ci stracha! I nie wpatruj się w nie za długo, bo możesz zobaczyć coś, czego nie chciałbyś widzieć, a co nie jest widoczne na pierwszy rzut oka.

Ale jeśli Ciebie dręczą spiekładuchy, to lećże czym pryndzyj do Słaboniowej! Ino tak, żeby ze wsi nikt nie dojrzoł, co by baby potem nie bojczyły, że cię dyjaboł opętoł albo Ci co na dekiel bije i dajesz wiarę bajaniu starej jędzy. Ino jej nie rozsierdź, co by złym okiem na Ciebie nie spojrzała i uroku jakiego nie rzucieła!