Stella. Narodziny psychopatki

15 lutego miała miejsce kolejna premiera książki pana Adriana Bednarka. Fani autora jak i jego mistrzowsko kreowanych postaci dostali kolejną powieść z bohaterem, który może jednych drażnić, innych zaś intrygować. Czy będziemy zatem kibicować Stelli, głównej bohaterce nowego cyklu powieściowego?

Adriana Bednarka przedstawiać już nie potrzeba, choć ze względów formalnych, dla tych, którzy jeszcze nie mieli do czynienia z autorem, napiszę, że: mieszka w Częstochowie, od lat pasjonuje się tematyką kryminalną, tworzy postacie, które przeważnie wcielają się w rolę seryjnych, bezwzględnych i sadystycznych morderców. Do tego jest wielkim pasjonatem czarnego sportu, czyli żużlu. Dodatkowo jest zaawansowanym amatorem biegania.

Przejdźmy zaś do sedna, do powieści. Kilka słów o okładce. Czerwone tło, a na nim postać kobiety i ciekawie wkomponowany tytuł książki. Może nic szczególnego, ale tytuł od razu sugeruje, że być może niewinna kobieta przeobraża się w czyste zło. Daje to od razu do myślenia.

Główną bohaterką powieści jest, jakżeby inaczej, tytułowa Stella Skalska.

Zmuszona do prostytucji nastolatka próbuje odkryć prawdę o śmierci swojego ojca.
Na kartach książki poznajemy nastoletnią dziewczynę, która od początku swojego życia nie ma drogi usłanej różami. Jest świadkiem dramatu w swoim rodzinnym domu, trafia do domu dziecka, a następnie jej wujek zabiera ją do swojego domu, gdzie będzie sprawować opiekę nad nastolatką. Można rzec, że z jednego bagna trafia w jeszcze gorsze, bo wuj ma wobec dziewczyny plan, który spowoduje, że Stella stanie się młodocianą, zarabiającą pieniądze swoim ciałem. Oczywiście większość dochodów trafia do niemającego żadnych skrupułów, wujka. Stella nie ma nic do powiedzenia i musi spełniać wszystkie zachcianki klientów. Liczy się tylko i wyłącznie kasa. Zbliża się dzień ważny dla dziewczyny. Za chwilę skończy osiemnaście lat i wierzy, że jej życie musi zmienić się o sto osiemdziesiąt stopni. Nawet nie wyobraża sobie, że jej pragnienia szybko się zrealizują, ale czy odwrócą to, co zapoczątkował jej wuj?

Od początku byłem pod ogromnym wrażeniem lektury. Od razu znienawidziłem osoby, które krzywdziły dziewczynę, choć spodziewałem się, że wydarzenia z młodości mogą wpłynąć na to, co wydarzy się w późniejszej fazie powieści. Oczywiście to przeczucie mnie nie zawiodło. W sieci również zawrzało, bo spora część czytelników obawia się, że Stalla będzie drugim "diabłem", że będzie porównywana do Kuby Sobańskiego, bohatera poprzedniego cyklu autora z Częstochowy.

Sami musicie się o tym przekonać, wyrobić własne zdanie. Z niecierpliwością czekam na kolejne losy Stelli.

„Czasami ludzie robią złe rzeczy, bo sprawiają im one frajdę, i jedynym, kto może ich powstrzymać, są oni sami (…)”.
Stella Skalska to piękna młoda kobieta u progu życia, której słodka buzia to jedynie maska za która skrywa swe mroczne sekrety. Na co dzień pała się specyficznym fachem i prawda jest taka, że dla niej liczą się tylko „polscy królowie na banknotach”. Zakłada więc maskę zobojętnienia i rusza do boju.. W branży w której ryzyko jest wkalkulowane w koszty, Stella zmuszona była wyrobić w sobie odporność na strach i rozsądek. Przez lata budowała różne blokady. Tamę blikującą wspomnienia z dzieciństwa. Mur odgradzający ją od przykrych doświadczeń. Zaporę z otępienia. Barykadę milczenia. Śluzę nieprzepuszczająca łez. Aż pewnego dnia z pozoru niewinny impuls sprawił, że kołowrotek myśli i wspomnień zaczął obracać się w zastraszająco szybkim tempie. Stella nie bardzo rozumiejąc samej siebie i tego co w niej drzemie – uwolniła swoją wściekłość, desperacką potrzebę ucieczki i tlący się płomyk nadziei na życie na własnych zasadach. Nie było już odwrotu. I tylko alkohol potrafił wypłukać sumienie, przynajmniej na chwilę..

Co się stanie, gdy osoba tresowana na maszynę do zarabiania pieniędzy własnym ciałem, nagle zapragnie poczuć się jak bóg i wyrównać rachunki krzywd..?
Adrian Bednarek powraca z koleją historią z piekła rodem. Funduje swoim czytelnikom rozrywkę jakiej oczekują, a ale też w autorski sposób niezmiennie zaskakuje swoja mroczną wyobraźnią. Tworzy bohaterkę, która nie jest czarno- biała. Ma rysy, rany, skazy, blizny. I COŚ o czym sama jeszcze nie wiem.. Pozwala wejść do jej umysłu i pospacerować po zakamarkach skrzywionej psychiki małej dziewczynki, która wyrosła na rasową bestię.
U mnie „Stella” zajmie zaszczytne miejsce obok mojego ulubionego diabła. Mam nadzieję, że jej historia będzie równie długa – w końcu psychopatka dopiero się narodziła..
Polecam.