Sumienie

Ponoć każdy człowiek ma sumienie. Choć niektórzy czasami próbują je uciszyć, ono zawsze wtedy wierci dziurę w brzuchu, upominając się o moralne postępowanie. Mówi nam co jest złe, a co dobre. Jednak co zrobić w przypadku wejścia na scenę miłości, chyba tej najsilniejszej, bo rodzicielskiej? Czy istnieje to legendarne „wyższe dobro” i czy cel rzeczywiście uświęca środki?
Wokół takiej właśnie tematyki skupia się „Sumienie” Bogusława Szablińskiego. Główny bohater jest ojcem śmiertelnie chorej córki. Aby ją uratować, decyduje się przyjąć ofertę człowieka, który pomoże jego oczku w głowie. Cena pomocy jest wysoka – bohater musi zostać zabójcą.
I już tutaj pojawia się „ale”. Ofiary bowiem łączy jedna rzeczy. Każda z nich bowiem robi diaboliczne, straszne rzeczy. Więc czy zabijanie złoczyńców w imię dobra córki jest moralne? Bardzo podoba mi się kierunek, w którym poszło „Sumienie”. Pod warstwą kryminału czy też thrillera kryje się problematyka dotycząca moralności, dobra, wyrzutów sumienia. Autor pozostawia pole do myślenia czytelnikowi i zmusza niejako do przemyślenia tematu.
Przy książce nie zawiodą się jednak fani dobrych, mocnych kryminałów. Bodaj pierwsze, co zwróciło moją uwagę, to przegenialne opisy zabójstw czy scen przemocy seksualnej (których notabene też jest dużo, więc osobom nielubiącym radzę uważać). Brutalność, dosadność, krwawość – wszystko potrzebne dobremu kryminałowi. Nawet ja, który potrafię znieść w książkach wiele, wielokrotnie się skrzywiałem z obrzydzenia i strachu.
Jednak styl pisarski autora jest, co tu dużo mówić, mocno przeciętny, co może w pewnych momentach, szczególnie tych spokojniejszych, zwyczajnie nudzić. Inną widoczną piętą Achillesową Szablińskiego jest też wątek miłosny – beznadziejnie sztampowy, nie przykuwający uwagi i, przynajmniej dla mnie, odrzucający. Nie wspominając o scenie seksu. Niemniej warto wspomnieć też, że książka jest debiutem autora, więc na pewne rzeczy trzeba patrzeć z przymrużeniem oka.
„Sumienie” Bogusława Szablińskiego to diabelnie mocny i, dosłownie, strasznie dobry kryminał z ciekawymi kreacjami psychopatów. Obok genialnych opisów akcji zachwyca subtelnie wyeksponowaną tematyką moralną. Skoro mi, osobie, której rzadko która książka z tego gatunku się podoba, przypadł do gustu, to i Wy koniecznie sięgnijcie – małe szanse, że się zawiedziecie.

Czy Ty byłbyś w stanie zrobić wszystko, aby ratować ukochaną, bliską osobę? Przed takim pytaniem staje nasz główny bohater. Jego ukochana córka, która jest chora dostaje szansę na leczenie - on, jednak musi zrobić coś czego normalnie by nie zrobił. Czy zabicie kilku osób to dobra cena za zdrowie swojego dziecka?

Książka jest brutalna, mocna i kontrowersyjna. Na pewno nie jest to lekka i ciepła lektura, tylko mocny i krwawy kryminał. Akcja nawet przez chwilę nie zwalnia, a my już od pierwszych stron jesteśmy całkowicie wciągnięci w świat morderstw, zbrodni i ciężkich pytań. Zemsta i spłata długu gra tutaj główne skrzypce. Nasz bohater stanie przed wieloma ciężkimi drogami i czy w odpowiednim momencie będzie mógł wybrać dobrze? Jak to jest przez chwilę stać się Bogiem?

Według mnie jest to bardzo, bardzo dobry debiut! Jestem pod wrażeniem pióra autora i tego, że taką lekkością potrafi nas wprowadzić w świat tak mocny i z tak bogatą ilością bohaterów i osobowości. Jest też mocno i brutalnie - ja czasami lubię sięgać po takie książki. Tę naprawdę czyta się błyskawicznie i jak już się za nią zabierzecie, to ciężko będzie ją Wam odłożyć. Zdecydowanie POLECAM

Przy tej książce nie można się nudzić. Autor stworzył genialną fabułę, w której cały czas coś się dzieje, nie daje czytelnikowi nawet chwili oddechu. Pozycja dla ludzi o mocnych nerwach, którzy nie boją się brutalnych książek. Ja od dawna czekałam na coś takiego i w końcu się udało, znajduję tutaj wszystko, czego oczekuję po idealnym kryminale. Warto po nią sięgnąć.

Rok 2022 zaczął się debiutem literackim jakim jest „Sumienie” autorstwa Bogusława Szablińskiego. Jest to mocny thriller, który z pewnością zapadnie Wam w pamięci. Zdecydowanie jest skierowany do odbiorcy powyżej 18-tego roku życia. Ponadto osobom o słabych nerwach nie polecam po nią sięgać, gdyż niektóre brutalne opisy mogą okazać się ponad wasze siły.

Główny bohater dostaje propozycję nie do odrzucenia. Pieniądze na leczenie chorej córki w zamian za „pracę”, którą jak się później okazuje jest likwidacja ludzi. Rachunek jest prosty...życie za życie. Życie córki za życie kilku zwyrodnialców. Zgodnie lub wbrew swojemu sumieniu główny bohater musi dokonać wyboru – pociągnąć za spust, czy odejść z niczym.

Czytelnicy, którzy lubią czuć dreszcz emocji z pewnością będą zadowoleni z lektury. Mamy tu szybkie i zwarte dialogi bez obwijania w bawełnę. Wciąż niesłabnące napięcie i oczekiwanie na każdy kolejny krok. Dynamiczne sceny akcji przy których nie da się znudzić tylko warto za nimi nadążyć by nie przegapić nic ważnego. Od pierwszej do ostatniej strony thriller przepełniony jest drastycznymi opisami okraszonymi sporą ilością wulgaryzmów. Jest to mocny debiut i mam nadzieję, że autor jeszcze nie raz zaskoczy nas kolejnymi historiami, których nie da się poznać bez ciarek jednoczesnego przerażenia i ekscytacji.

Są takie książki, po które sięga się z przypadku i tym razem ze mną tak właśnie było. Choć „Sumienie” nie zapowiadało się na lekką lekturę, to stwierdziłam, że zapowiada się świetnie i warto spróbować. A do tego to debiut więc podchodziłam ostrożnie, ale z nadzieją na to, że będzie to dobra książka, bo bardzo lubię poznawać nowych autorów, często są to perełki wśród tysięcy innych premier. Czy tym razem tak było, czy się zawiodłam?
Poznajemy głównego bohatera, który jest bezsilny wobec choroby córki. Kiedy jest już naprawdę załamany, zgłasza się do niego człowiek z propozycją sfinansowania leczenia dziecka. Oczywiście nie ma nic za darmo. Cena jest wysoka, bo ma on zabijać ludzi. Tak po prostu, stać się zabójcą. Nie każdy by się na to zdobył, ale czasami to, jak życie nas traktuje powoduje, że jesteśmy zdolni zrobić wiele. Dylemat jest prosty i trudny jednocześnie. Zacząć zabijać czy odejść z pustymi rękami i patrzeć na cierpienie córki?
Ta książka jest bardzo ciężka i czyta się ją w pełnym skupieniu. Dylematy, wymierzanie sprawiedliwości, brutalność. Myślę, że jest dobrym przykładem do nawiązywania dyskusji choć może być kontrowersyjna… bo na ile stać człowieka na to by zabić kogoś by ocalić własne dziecko? I czy to jest jednorazowe, czy może stanie się dla niego sposobem na życie?
Musicie przeczytać, koniecznie, bo to dobrze napisana opowieść, po której trzeba sobie w głowie wiele spraw poukładać. Polecam serdecznie!

Zaintrygował mnie opis książki „Sumienie”. Kusi mnie, żeby ją zamówić.