Sweet ache. Krew gęstsza od wody

Jeśli kojarzycie nazwisko Pani Bromberg to z pewnością macie w głowie historię Rylee i Coltona. Jednak ta pani opowiedziała również o miłosnych podbojach postaci drugoplanowych. Sweet ache przedstawia jak siostra Coltona, Quentin odnalazła swoją drugą połówkę i jakie przeszkody stanęły im na przeszkodzie. Hawkin jest zbyt dobrym człowiekiem, ponieważ po raz kolejny bierze na siebie wybryki brata. Tym razem by uniknąć więzienia musi odbyć seminarium na uczelni. Jak się okazuje ma mieć pomocnicę i tą osobą jest nie kto inny jak Quentin. W takiej sytuacji ich losy się przeplatają i co może z tego wyniknąć? Czy będą potrafili zaryzykować wszystko dla miłości?


Sweet ache to była moje ostatnia książka zalegająca z całej tej serii. Jakoś długo nie mogłam się za nią zabrać, ale jak już sięgnęłam to jakoś to poszło. Jednak jeśli mam być szczera, to dla mnie chyba to była najgorsza książka z tych wszystkich. Jakoś najmniej mnie zaangażowała, jakoś wszystko było przewidywalne i jedynie końcówka wszystko uratowało, bo to co wymyśliła autorka zszokowało mnie naprawdę mocno.

Bohaterowie w tej książce niczym szczególnym się nie wyróżniali. Quentin to osoba uparta, jak coś sobie postanowi to jest w tym wytrwała, do tego jest też ciekawska i nieufna. Ciężko zyskać jej zaufanie. Hawkin zaś to osoba o wielkim sercu. Kocha swoją rodzinę i najbliższych ponad wszystko. To praktycznie ideał mężczyzny.

Naprawdę mam wielki problem by rzetelnie zrecenzować Wam tą powieść. Z jednej strony była dla mnie przewidywalna, nie czułam tych emocji i lekkości, jak przy innych książkach tej autorki, ale z drugiej z jakiegoś powodu jakoś siedzi mi w głowie i jak ją wspominam to w dobrym aspekcie. Jeżeli mam już mówić o zaletach, to miło znowu było mieć wątek z Rylee i Coltonem, były to zabawne wątki, które powodowały uśmiech na twarzy. Również ważnym i chyba najbardziej poruszającym, był wątek rodzin Hawkina. Wielokrotnie przez te fragmenty miałam łzy w oczach i robiło mi się naprawę przykro.

Podsumowując jak dla mnie ta część to najsłabszy punkt tej całej serii. Niby to ta sama autorka, ten sam styl i troche ten samy schemat, a jednak czegoś zabrakło :( Niestety, mimo wszystko nie jest to aż tak beznadziejna książka, by omijać ją szerokim łukiem. Jeśli lubicie w książkach motyw trudnej przeszłości, toksycznych relacji i wątki muzyczne, to może Wam się ta powieść bardzo spodobać. Także jeśli macie ochotę to spróbujcie i dajcie mi koniecznie znać, jak Wam się ona podobała :)

Hawkin jest sławnym muzykiem. Przyznaję, że trochę się obawiałam jego postaci, bo często w erotykach, muzycy mają wybujałe ego, a ich sława przyćmiewa prawdziwe charaktery. Całe szczęście Hawkin był naprawdę świetną postacią, którą polubiłam od razu. Ani razu nie dało się odczuć, że jest znany, bogaty i "lepszy od innych" (tak jak w niektórych książkach). Hawkin żył z poczuciem winy, z obietnicą, którą złożył ojcu, która na dobrą sprawę go niszczyła. Był jednak troskliwym bratem, zranionym synem i opiekuńczym mężczyzną. Zdobył moje serce w 100%, nawet mimo zakładu o Quin.


"- Usta jak anioł, ciało stworzone do grzechu, lecz natura ognista jak piekło?
- Lubisz igrać z ogniem, co?
- Oj, Quin, im goręcej, tym lepiej."


Quinlan jest młodszą siostrą Coltona (z pierwszych trzech tomów serii), która od "niegrzecznych" facetów trzyma się z dala, po tym jak kilka razy się sparzyła. Wielki plus dla autorki za to, że nie rzuciła bohaterów w swoje ramiona od razu. Quin odrzuca zainteresowanie jej osobą przez Hawkina. Po za tym to naprawdę pyskata, pewna siebie i zadziorna dziewczyna, która gdzieś w środku jednak marzy o męskich ramionach. Okazuje się, że to wyrozumiała, przyjazna i pomocna dziewczyna. Było kilka sytuacji, które nie podobały mi się w jej zachowaniu, jednak nie zwróciłam na to większej uwagi, bo jako całokształt, prezentuje się bardzo dobrze.


"Każda kobieta jest na swój sposób piękna, musi tylko znaleźć mężczyznę, który to w niej dostrzeże."


Chciałabym wspomnieć, że bardzo lubię książki autorki, przede wszystkim za styl, prosty i naturalny, dzięki czemu przez tekst się płynie. Dzięki narracji pierwszoosobowej naprzemiennej, mamy wgląd na życie i uczucia obojga bohaterów. Ponadto K. Bromberg pisze mądrze, zamyka każde wątki, które rozpoczęła. Stworzyła realistycznych bohaterów, którzy od razu zdobywają sympatię czytelnika. Nie skupia się tylko na nich, ale daje też miejsce bohaterom pobocznym - chociaż w którymś momencie została zapomniana przyjaciółka Quin, a autorka skupiła się bardziej na przyjaciołach Hawkina.

Zdaję sobie sprawę z tego, że "Sweet Ache" to erotyk, zatem wiedziałam czego się spodziewać, mianowicie scen erotycznych. Jednak w moim odczuciu były zbyt rozwleczone. Za każdym razem gdy bohaterzy uprawiali seks, oprócz samego aktu, autorka dodatkowo prawie zamęczyła mnie opisami ich myśli. Ja rozumiem, że w ten sposób chciała przedstawić ich uczucia względem siebie, ale gdyby każdą z tych scen, skrócić o połowę, nic by książce nie ubyło. Plus natomiast za "grę na instrumentach" (ci co czytali powinni wiedzieć o co chodzi, innym nie chciałabym odbierać przyjemności z czytania), coś nowego, ciekawego i świeżego.


"Bo zakochanie się jest jak deszcz. Nie zawsze da się je przewidzieć, a czasem się je przewiduje, a ono się nie pojawia. Zawsze jednak da się zauważyć pewne sygnały zwiastujące opady."



Powieść wciągnęła mnie od pierwszych stron. Lekka w odbiorze, intrygująca historia i para charyzmatycznych bohaterów. Fabuła może nie jest zaskakująca, czy oryginalna, ale często powtarzam, że dopóki autor umie pisać i mnie zaciekawi swoim stylem, to schematy i przewidywalność mi nie przeszkadzają. I w tym przypadku tak było. Mimo, że od początku wiadomo jak historia się potoczy i jak skończy, to gdzieś po drodze kilka wątków przyspieszyło bicie mojego serca, kilka razy wstrzymałam oddech i zostałam mile zaskoczona, bo nie tego się spodziewałam.

K. Bromberg pisze naprawdę dobre romanse/erotyki, więc nie bez powodu seria "Driven" zdobyła fanów na całym świecie. Osiem tomów to dość dużo, ale oprócz pierwszych trzech, śmiało można czytać w jakiej kolejności chcecie. W niczym to nie przeszkadza. Osobiście jak najbardziej polecam. Dacie się wciągnąć w serię "Driven"? :)

Jak jeden idealny pocałunek potrafi wszystko zmienić? Jak trudno jest sobie zaufać i dać szansę? Jak pozory mylą i łatwo im ulegamy? Jak ważna jest wspólna praca nad utrzymaniem i rozwijaniem związku?