Szczęście Cavendon Hall

„Szczęście Cavendon Hall” to trzeci tom sagi o mieszkańcach angielskiej posiadłości. Tak jak w poprzednich częściach, dominującą rolę w życiu rodzin Inghamów i Swannów odgrywają energiczne kobiety.

Akcja powieści zaczyna się w 1938 roku. Mimo iż jest to czas pokoju, w Europie wyraźnie wyczuwa się napięcie związane z nadchodzącą wojną. Te obawy docierają również do mieszkańców rezydencji Cavendon Hall.
Niektórzy nie dają wiary zapowiedziom zbliżającej się katastrofy, wkrótce jednak muszą pogodzić się z nową rzeczywistością. Wybuch drugiej wojny światowej zmienia dotychczasowy tryb życia angielskich arystokratów.

Mieszkanki Cavendon Hall nie byłyby sobą, gdyby nie potrafiły poradzić sobie z wojennymi problemami. Kobiety nie mają, oczywiście, wpływu na bieg wielkich historycznych wydarzeń, jednak robią wszystko, by przezwyciężyć ekonomiczny kryzys. Pomagają także okolicznym mieszkańcom, włączają się w społeczne akcje i starają się nie poddawać pesymistycznym nastrojom.

Prócz tego cztery siostry, ich bratowe i słynąca z niespożytej energii ciotka Gwendolyn przeżywają osobiste dramaty, wzloty i upadki, radości i smutki. Wspierają się w tych trudnych chwilach, wierząc w siłę rodzinnych więzi.

Akcję ubarwia także wątek szpiegowski, który jest ściśle powiązany z życiem lady Diedre, najstarszej z sióstr, pracującej w Ministerstwie Wojny. Jej działalność jest pretekstem do ukazania wojennej rzeczywistości, zwłaszcza sytuacji niemieckich Żydów.
W realistyczny sposób opisana została także codzienność Anglików, którzy muszą zmagać się z nalotami oraz pogarszającą się sytuacją ekonomiczną.

Całość czyta się lekko i przyjemnie, gdyż powieść ta, jak wiele innych książek Barbary Taylor Bradford, jest dobrym czytadłem, przy którym można się zrelaksować.
Niektóre postacie i sytuacje bywają przewidywalne, jednak nie psuje to lektury. Autorka ma w zanadrzu kilka fabularnych niespodzianek, które znacząco wpływają na życie bohaterów, nieraz zmieniając je całkowicie.
Wojenne wydarzenia wymagają podejmowania trudnych, ryzykownych decyzji, które są przede wszystkim udziałem kobiet. To one bowiem wysuwają się na plan pierwszy, często wpływając na losy swoich mężczyzn.

Powieść napisana jest lekkim stylem, dużo w niej dialogów i opisów przeżyć wewnętrznych, co sprzyja odprężającej lekturze.
Mimo iż jest to trzecia część cyklu, można ją czytać jako odrębną całość, gdyż na początku autorka przypomina wcześniejsze zdarzenia, a orientację w rodzinnych koligacjach ułatwiają szczegółowe, ale przejrzyste informacje genealogiczne.
BEATA IGIELSKA