Sześć powodów by umrzeć

Powiem wam, to była nico nieoczywista opowieść. Na początku czytałam strona za stroną i nic nie rozumiałam. Następnie nadeszła scena z małą przestrogą dla wszystkich.

,,Kolejna lekcja za tobą, Shi. Patrz, słuchaj ale im nie wierz."

W cytacie była opisana sytuacja, by nie zawsze wierzyć w to, co widzą nasze oczy. Doszło tu bowiem do upozorowanej sytuacji, którą nasza postać bardzo przeżywała, gdyż wzięła ją za prawdziwą. Dostała w niej lekcję, by nie oceniać oczami, lecz doprowadzać do głosu rozum, który poddając pod wątpliwość każdą sytuację, nakierowuje nas na możliwe kłamstwo. Czytając tą historię od razu każdy schemat tego gatunku legnie w gruzach. Zamiast poznać osoby, które nas zaskoczą, widzimy sytuację, która przestrzega przed zbytnią ufnością. Akcja mocno pokręcona, by czytelnik nie wiedział czego ma się spodziewać. Niby sprawa prosta, bo ginie tutaj kobieta, a później odnajdują zwęglone zwłoki. Dla logiki sprawa jest oczywista, ale dla uważnego czytelnika, nic tam nie będzie pasowało. Jeśli ktoś tutaj kogoś przed czymś przestrzegał, to oznaczało, że podsyca w drugiej osobie pewność, by właśnie to zrobiła. Jeżeli ktoś tu był pewien, że może na kimś polegać, to gładko można było nim kierować i nie ważne jak blisko się z tą osobą było. Postacie mają tu ogrom tajemnic, których nie bardzo rozumiałam dlaczego się pojawiały. Jakby normalna sfera życia była im zupełnie obca, a oni sami świadomie, bądź nie świadomie żyli w jakimś innym wymiarze według własnych zasad. Totalnie zakręcona książka, która mocno wciąga, ale są takie momenty, kiedy trzeba pomyśleć, bo to, co dla nas jest oczywiste, to dla nich ma inny wymiar, jakby na pion patrzyli jako poziom. Zagrywka psychologiczna znakomita, tylko mi się wydaje, że na tak wielki level moja intuicja jeszcze nie przeszła. Nie wiem dlaczego, ale wciąż miałam wrażenie, że to historia dla ludzi z przyszłości, jakby napisana dla tych z 2050 roku, gdzie słowo kłamstwo będzie się dzieliło na mniejszą prawdę i celowe zakłamanie. Z pewnością ma potencjał by za jakiś czas być traktowana na poziomie rodziny Simpsonów.

„Sześć powodów, by umrzeć” to książka zawierająca ponad 400 stron bardzo wciągającej i wielowątkowej opowieści. Miriam Maharow, główna bohaterka, artystyczna dusza, nagle wychodzi z domu i nie kontaktuje się z rodziną. Co ważne, opuszcza ona dom w dniu czwartej rocznicy ślubu. Jej zapracowany mąż Konrad ma niebawem do niej dołączyć i spędzić ten wieczór tak, jak należy- romantycznie, z mnóstwem wspomnień ze skromnego ślubu. Dlaczego Miriam nie wróciła? Jaka była reakcja męża? Czy Konrad uchodzi za wzorcowego męża, którzy porusza niebo i Ziemię, by odszukać ukochaną? Warto się o tym przekonać. W dramat chirurga włączonych jest też kilka innych postaci bliskich zaginionej Miriam, ale ich cechy charakteru czytelnicy muszą odkryć sami. Inaczej nie będzie już tak tajemniczo i smakowicie.
Mija pół roku, a rodzina Miriam otrzymuje tragiczną wiadomość- ktoś odnalazł ciało zaginionej, jednak jest ono mocno zwęglone i trudne do natychmiastowej identyfikacji. Dlaczego jednak dzieje się tak, że nie wszyscy wierzą w to, jakoby znalezioną osobą była właśnie Miriam? Jest jeszcze inne pytanie: co żona bogatego chirurga plastycznego robiła na terenie opuszczonej fabryki, który teraz okupuje najbardziej uboga i zagubiona klasa społeczna, czyli alkoholicy i narkomani? Czy rodzina Miriam coś zataja? Warto odpowiedzieć sobie na te pytania, zważywszy na to, że akcja powieści z każdym rozdziałem zaczyna się zagęszczać…
W powieści istotną rolę odgrywa też para śledczych zajmujących się sprawą zaginięcia Miriam. Rudolf Nauman i Shi Lu- młoda, ale bardzo oddana pracy policjantka o azjatyckich korzeniach. Jestem pewna, że zwłaszcza postać Naumana- starego wygi i bezkompromisowego osobnika zapadnie czytelnikom w pamięci. Jego bardzo cięty i sarkastyczny sposób rozmowy z innymi pracownikami dowodzi, że w pracy policjanta liczy się dosłownie każdy szczegół. Co więcej, na stróżów prawa także czyha wiele niebezpieczeństw- realny świat to nie odcinek seriali kryminalnego, w którym prowadzi się tylko jedną sprawę, a winny zawsze zostaje odnaleziony.
Moim skromnym zdaniem, jest to książka nie tylko o zaginięciu, ale bardzo mocno poszerzającej się znieczulicy społecznej. Każdy żyje w swoim świecie, nikt niczego o nikim nie wie, a jeśli nawet, to szczegółów nie zdradza się dziś bezinteresownie. To przykre, ale prawdziwe.
Jestem pewna, że sięgnę po starsze powieści pisarki. Połączenie kryminału z problemami psychologicznymi uważam za udane. Plusem były także dobrze wykończone rozdziały- niemal w stu procentach wydaje nam się, że już znamy głównego sprawcę, gdy nagle wszystko ulega zmianie. Cieszę się, że po raz pierwszy stykam się z twórczością pisarki- jestem realistką i lepiej, gdy ludzie pióra nie unikają trudnych tematów, a tu ich nie brakuje.
Polecam.