The Bone Season 2. Zakon Mimów

W pierwszej części przygód Paige S. Shannon wprowadziła w nas niesamowicie wykreowany świat jasnowidzów i z czystym sumieniem muszę przyznać, że w „Zakonie Mimów” nie zniżyła poziomów, a wręcz jeszcze bardziej zaszalała.
Trzeba przyznać, że styl pisarski Shannon mnie fascynuje. Autorka ma bogatą wyobraźnie i przestawia swoją wizję czytelnikowi w sposób całkowicie pochłaniający. Jej wizja świata jasnowidzów jest spójna, bogata i szczegółowo przekazana w książce. Bez problemu możemy wczuć się w mroczny świat, gdzie ludzie są ślepcami, a światem rządzą istoty obdarzone darem komunikowania się z zaświatami. Każde wprowadzone przez Shannon nazewnictwo jest obrazowe i adekwatne do opisywanego zjawiska, rzeczy, czy też zachowania. Świat przedstawiony przez autorkę pochłonął mnie bez reszty, oderał od rzeczywistości i przeniósł do innego wymiaru.
„Przeżyłam i rodzina Sargas odczuje to boleśnie…”
(„Zakon Mimów” S. Shannon, s.134)
W drugiej części Paige powraca do domu – do Siedmiu Pieczęci, które mają zapewnić jej ochronę, stabilizację i bezpieczeństwo. Ale czy na pewno jest bezpieczna? Czy przyjaciele okażą się przyjaciółmi? Czy wróg nadal będzie wrogiem? Szczęście Paige z powrotu do domu i odzyskania wolności nie trwa długo, a wręcz prawie wcale. Okazuje się, że jest najbardziej poszukiwanym zbiegiem Sajonu – rząd wykorzystuje wszelkie dostęne środki, aby ją złapać. Ponadto Nashira ze swymi podwładnymi chce dokonać na głównej bohaterce krwawej zemsty za zdradę i nieposłuszeństwo.
Jaxon Hall dba o swoje – czy Paige jest jego faworytą, przyjaciółką i powierniczką? Czy też może to jedynie maska sprytnego gracza? Czy Bohaterka jest bezpieczna w swoim domu, wśród przyjaciół, współpracowników i pracodawcy? W końcu panuje przekonanie, że „Siedem Pieczęci nie ma przyjaciół. Tylko tych, którzy mogą nas złamać i tych którzy nie potrafią tego zrobić…” („Zakon Mimów” S. Shannon, s.226).
Shannon zachwyca nie tylko wspaniale wykreowanym światem i szczegółami w nim opisanymi, ale również rozwojem bohaterów, ich przemianą i dojrzewaniem. Na oczach czytelnika Paige staje się odważna, waleczna, ale jednocześnie nie zapomina o swoich korzeniach i broni tego co kocha. Postać Naczelnika kompletnie mnie zauroczyła. Z jednej strony zimna, niebezpieczna kreatura z zaświatów, a z drugiej strony wrażliwy kochanek potrzebujący miłości i uznania. Z jednej strony w książce mamy do czynienia z zakazanym romansem, ale tak subtelnym, że czytelnik nie musi obawiać się odejścia od fabuły. Zakazany owoc zawsze smakuje najlepiej – prawda? Dlatego uczucia łączące Paige i Refaitę tak bardzo fascynuje. Ich uczucie jest głębokie, ale również śmiertelnie niebezpieczne. Czy bohaterowie sprzeciwią się wszystkim swoim życiowym zasadą żeby być razem?
„Słowa dodają skrzydeł nawet tym zdeptanym, załamanym i pozbawionym całej nadziei” („Zakon Mimów” S. Shannon, s.202)
Ale czy słowa wystarczą? Czy Paige zjednoczy świat jasnowidzów i Refaitów? Czu uda jej się poprowadzić odmieńców do wolności? Czy świat stanie w płomieniach? Czy prawda wyjdzie na jaw i poprowadzi ludzi do zwycięstwa? Czy Paige wystarczy siły i charyzmatyczności? Miejmy nadzieje, że bohaterom się powiedzie, w końcu „nadzieja to fundament rewolucji. Bez niej jesteśmy tylko prochem, który czeka, aż porwie go wiatr…” („Zakon Mimów” S. Shannon, s.134).
Obie części The Bone Season są numerem 1 w moim czytelniczym roku. Nie potrafię wskazać niczego co by mi w powieściach Shannon przeszkadzało. Także zachęcam wszystkich do „Zakonu Mimów” i pierwszej części serii „Czasu Żniw” – bo to powieść szyta na miarę. Czysta petarda w fantastycznym świecie. Książka zarówno dla młodych, jak ich tych w kwiecie wieku. Polecam!

Drugi tom ,druga wspaniała przygoda, która wciąga bez mrugnięcia oka w magiczny świat ,pełen grozy i napięcia do końca trzymając w niepewności to właśnie drugi tom Czas Żniw Samanthy Shannon, Zakon Mimów.
Spektakularna ucieczka i równie dramatyczny koniec, kiedy to tylko garstce ludzi udaje się zbiec z karnej koloni Szeol I ,nikt nie jest bezpieczny, a wyobrażenie o wolności i wydostania się spod kontroli Rafaitów to tylko ułuda. Teraz każdy musi mieć się na baczności, bo sajon ma oczy ,które nie spoczną dopóki nie znajdą ich wszystkich.
Jako numer jeden najbardziej poszukiwanych zbiegów Sajonu, jest główna bohaterka Paige, teraz każdy w Sajonie zna jej twarz, musi wiec ukrywać pod dachem meliny Siedmiu Pieczęci. Doskonale pamięta co działo się w koloni .Chce ona ostrzec wszystkich o zbliżającym się zagrożeniu, jednak nie jest to takie łatwe na jakie wygląda. Musi wiec wybierać pomiędzy prawdą a lojalnością do swojego mim lorda, bez którego nie będzie miała szacunku kryminalnej części Sajonu, a wtedy przekazanie prawdy stało by się niemożliwe.
Paige stoi przed trudnym wyzwaniem, chce zjednać sobie cały kryminalny Sajon i nie narobić sobie tym samym zbyt dużo wrogów. Ciągle myśli i działa ,a czym jest dalej tym odkrywa coraz to przerażające i zaskakujące sekrety, które nie miały nigdy ujrzeć światła dziennego. Jej celem staje się zemsta, dla tych ,którzy polegli walcząc o swoją wolność. To ją napędza i zmusza do podniesienia głowy, nawet gdy przegrywa i nie ma już sił. Na całe szczęście ma wokół siebie ludzi ,którzy ja wspierają i szanują jej idee ,wśród nich jest sam Naczelnik, który po raz kolejny pokazuje swoje inne twarze ,dodatkowo zaskakując czytelnika.
Autorka utkała sieć intrygujących i zaskakujących sekretów, którym nie można się oprzeć i czym bardziej domyślić. Dodatkowo jest bardzo dużo dobrej akcji, która ma służyć nam w końcowym efekcie do poznania prawdy dotyczących współpracy Rafaitów z Sajonem. Autorka zdecydowanie trzyma poziom i osobiście myślę, że drugi tom jest jeszcze lepszy od pierwszego.

Drugi tom fascynującej sagi o jasnowidzach. Akcja jeszcze bardziej dynamiczna i skomplikowana. Czy Paige wie co robi?
Bunt. Tylko garstka ocalałych ukrywa się w mieście. Strach. Kolejna intryga. Czy wiadomo kto jest dobry a kto zły?
Niechcę opisywać fabuły, by nie zostać posądzoną o spoilery. Wszystkim którzy spotkali Pagie i Naczelnika w pierszym tomie, nie trzeba zachwalać kunsztu Samanthy Shannon. Kolejny tom na znakomitym wysokim poziomie. Choć teraz jest dużo lżejsza w odbiorze, bo znamy bohaterów, ogarniamy cały wykreowany świat. Obejdzie się bez trudnego "wgryzania" w fabułę.
Każdy kto przeczytał pierwszy tom, bez wachania sięgnie po kontynuacje i kolejne tomy. Dla tych którzy nie czytali - macie co nadrobić 😉. Ode mnie 8\10.

Pytanie numer jeden: Czy przeczytałeś/aś pierwszy tom serii?
Jeżeli odpowiedź brzmi nie, to szybciutko zmykaj do lektury, nie ma na co czekać, a jeśli nie jesteś pewny czy chcesz po nią sięgnąć zapraszam do przeczytania mojej recenzji na moim blogu. Jeżeli odpowiedź brzmiała brzmi tak, to gratulacje to był świetny wybór, co więcej zapewniam, że drugi tom jest równie dobry, co pierwszy, jak nie lepszy! Przede wszystkim jest inny.

Paige nie tkwi już w Szeolu, kolonii ukrytej gdzieś z dala od ludzi. Wraz z grupą Ramarantów oraz częścią jasnowidzów zamieszkujących obóz zorganizowali ucieczkę.

Poukrywani w różnych zakamarkach Londynu, muszą się zmierzyć z przeszkodami, jakie szykuje dla nich przywódczyni Refaitów - Nashira, która dziwnym trafem posiada władzę o wiele większym zasięgu niż przypuszczali. Teraz ulice Londynu są jeszcze bardziej niebezpieczne dla jasnowidzów.
Co z tą sytuacją zrobi Zwierzchnik i przywódcy gangów? Do czego doprowadzą wewnętrzne spory? Jakie są plany Refaitów oraz jaką rolę odegra w tym Blada Śniąca? I wreszcie kim jest Czarna Ćma?

W drugim tomie zostajemy zapoznani z hierarchią gangów jasnowidzów. Dowiadujemy się kto jest kim i jaką odgrywa rolę. Tym razem wkraczamy w świat politycznych gierek. Razem z Paige odkrywamy kolejne tajemnice, w tym jedną największą, która wstrząśnie londyńskim światkiem jasnowidzów.

"Zakon mimów" pokazuje siłę ukrytą w manipulacji, jak łatwo można człowieka ogłupić, uniezależnić. Paige, w drugim tomie, musi dowiedzieć się komu tak naprawdę może zaufać.

Nareszcie poznajemy trochę lepiej dwie kluczowe postaci w tej serii, czyli Jaxona Halla oraz Naczelnika. Co więcej w tej części rozkwita uczucie i pojawia się właściwy wątek romantyczny. I tutaj dziękuję autorce za brak trójkąta miłosnego!

Nawiązując do ucieczki z kolonii i zniszczeń, jakie zostały tam dokonane, pojawia się nowe zagrożenie - Emmici. Do tej pory przyciągane przez Szeol zyskują wolność. Muszę przyznać, że to niezwykle wdzięczne i obrzydliwie brzydkie potworki, a do tego szalenie niebezpieczne, co zapowiada naprawdę wartką akcję w momentach, gdy się pojawiają.

Będą oczywiście nowi bohaterowie, równie dobrze wykreowani, co Ci z poprzedniego tomu.

Czytając drugą część serii nie raz zostaniecie zmyleni, a akcja potoczy się zupełnie innymi torami, niż przypuszczaliście. Mogę obiecać, że Londyn wchłonie Was bez reszty.

"Zakon mimów" dostał ode mnie 8/10 gwiazdek i zapewnił kilka bardzo przyjemnych chwil z niesamowitą książką, którą zdecydowanie polecam!

sniaca-i-wysniony.cba.pl