Toskański ślub

Nie jestem fanem romansów i na pewno nie będę. Jest jednak pewne "ale". Debiut pani Marty Jednachowskiej dla mnie nie był klasycznym romansem, jak jest to napisane na czwartej stronie okładki, a powieścią obyczajową, którą przeczytałem jednym tchem. Do tego jednak wrócę.

Autorka jest lekarzem weterynarzem. Kocha zwierzęta, ma własną stajnię, a czas wolny poświęca na pisanie i... jogę. Lubi podróżować i spędzać czas z rodziną i swoimi zwierzętami. A tych nie brakuje, bo prócz koni są też koty i psy. Warto zajrzeć i polubić jej fanpage — Marta Jednachowska - Konie i Książki.

Kto nie marzy o ślubie w romantycznym miejscu? Włochy, Toskania, czy może być coś piękniejszego? Już sama okładka zapowiada przyszłą idylliczną sielankę. Mamy tutaj widoczek, zapewne toskański, i dwie obrączki symbolizujące połączenie związku dwóch zakochanych osób. Cóż piękniejszego?

Takie plany na wymarzony i niepowtarzalny ślub mają Monika i Lukas. Na ich ceremonii mają być tylko świadkowie i najbliżsi przyjaciele. Żadnej rodziny, żadnych wystawnych przyjęć. Takie kameralne ważne w ich życiu połączenie związku w zupełności im wystarczy. A Toskania to idealne miejsce, by zawrzeć związek małżeński, z dala od rodziny i innych znajomych, których musieliby zaprosić na klasyczną ceremonię. Wydawać się może, że nic nie stoi na przeszkodzie, że wszystko jest dopięte na ostatni guzik. Wystarczy powiedzieć sobie raz na zawsze — TAK.

Najbliżsi nie są z tego powodu zadowoleni. Nie mogą do Włoch lecieć z własnymi partnerami, co nie spotyka się z ich aprobatą. A gdy okazuje się, że wszystko, co wydawało się na idealnie dopracowane w szczegółach, rozpada się jak domek z kart, dopiero zaczynają się poważne problemy. Ich organizator ślubu nie odpowiada na maile i sms-y, nie odbiera telefonu, mimo że przytulił za to odpowiednią zaliczkę i to niemałą.

Monika — panna młoda, Ewa, Sara. Przez pierwsze pięć dni poznajemy bohaterów powieści z punktu widzenia głównych kobiecych postaci. Powieść napisana jest z pozycji pierwszoosobowej, poznajemy charaktery młodych kobiet, ich zachowania, rozterki. Od razu możemy polubić je, bądź nie. W drugiej części poznamy Lukasa, narzeczonego Moniki, który ze swojej strony będzie opowiadać tę intrygującą historię.

Książka świetna, ciekawie skonstruowana, z wyrazistymi postaciami, które, jak wspomniałem, można od razu polubić, bądź poczuć antypatię. Całość misternie zapleciona tak, by do samego końca opowieść trzymała w napięciu. Rozwiązanie sprawy? To już musicie sami sprawdzić. Polecam serdecznie!!!