Trzy siostry. Burza

"Nie możesz pozwolić by ktoś decydował o twoim losie. Sama potrafisz zawalczyć o siebie i swoje życie. Swoją przeszłość i swoje szczęście"

Była Iskra przyszedł czas na Burzę -wybuch, który zmiecie wszystko co stanie na jego drodze.

~Dla przypomnienia.
Trzy siostry Sawa zostają rozdzielone na długie 4 - lata kiedy to pod wpływem nieprzyjemnych splotów wydarzeń spotkają się na nowo - na odczytanie ostatniej woli zmarłej matki, chwili która już na zawsze zmieni ich zwykłą codzienność...

~Ponowie razem z bohaterami przenosimy się do wsi Koniecpolska - malowniczej miejscowości położonej wśród bieszczadzkich lasów, miejsca, które stanie się centrum dramatycznych wydarzeń.

To właśnie tam Witold Sejbert zmuszony przez bezwzględną manipulantkę wciąga trzy siostry : Danielę, Dorotę i Dominikę do niebezpieczniej gry.

Kobiety nieświadome skrzętnie utkanej intrygi, próbują za wszelką cenę wygrać tą niebezpieczną walkę, nawet pomimo tego iż najokrutniejszy z graczy stosuje się do kontrowersyjnych zasad...do tego stopnia, że ma litości do żadnej z dziewczyn.

Niestety los doświadcza też mieszkańców Koniecpolski przez co troje z nich omal nie przepłacają tego życiem.

Pomimo przykrych zdarzeń : miłość, przyjaźń, wiara i zaufanie przetrwa wszystko, więc po burzy, nad trzema siostrami i tymi których pokochały, nareszcie zaświeci słońce.
Ale czy na pewno?

~Cóż to była za historia! Katarzyna Michalak kolejny raz udowodniła nam, że wraz z kolejnym tomem serii - "Trzy siostry" nie oszczędza naszych bohaterek serwując nam pełną emocji, napięcia, wzruszeń i nieprzewidzianych splotów wydarzeń historię.

I tak po "Iskrze" przyszedł czas na "Burze" czyli kolejne zawirowania, komplikacje w życiu naszych bohaterek.
Kobiet, które pomimo nieprzychylności losu i przykrych doświadczeń z lat dzieciństwa potrafią zjednoczyć siły do walki "ze złem". Zwłaszcza wtedy kiedy mają wokół siebie, osoby na które zawsze mogą liczyć! CD👇
~"Burza" to pełna mrocznych tajemnic, niezwykle wciągającą a jednocześnie angażująca czytelnika powieść które mogła by wydarzyć naprawdę.
Historia która wraz z galopująca akcją i utrzymującymi się napięciem, dostarczy nam pełnej palety emocji, na faszerowanej dramatycznymi momentami. A to wszystko w akompaniamencie utrzymującego się strachu, wątpliwości i trudnych wyborów.
Dlatego też takie serie czyta się jednym tchem
A ja błagam o kolejny tom!
~Polecam na prezent jak i na długie jesienne wieczory. Wasza J.K

“BO MOŻEMY STRACIĆ WSZYSTKO, ALE NIE MOŻEMY STRACIĆ SIEBIE”.

Burza jest drugą częścią trylogii “Trzy siostry”. Miałam względem niej wysokie oczekiwania, zważywszy na fakt, źe tom I bardzo mi się podobał. Nie do końca jestem przekonana co do tej części… tak jak lubię książki autorki ta zupełnie mi nie podeszła. Trochę przekombinowana… zdarzyło mi się ją odłożyć bo momentami zachowania bohaterów strasznie mnie irytowały, a akcja jakoś mi się dłużyła.

Ciężko mi ją ocenić. Bo podobała mi się, ale i miała swoje za uszami. Obyczajówka, z którą miło spędzicie czas, ale np. ja osobiście niewiele już pamiętam z tej historii. Zupełnie wszystko mi wyleciało. No może poza sekretem Witolda- który był dla mnie nielogiczny i głównie on sprawił, że ocena jest niższa bo nie lubię takich “nierealnych” rzeczy w książkach, a tym bardziej w obyczajówkach. Z plusów większa czcionka, krótkie rozdziały, przyjemne pióro autorki.

Nie robię tak, ale w tym przypadku jednak zrezygnuję i nie sięgnę po ostatni tom, bo trochę mnie ta książka wymęczyła.

Podsumowując, jeśli lubisz obyczajówki, z wątkiem rodzinnym, w którym pojawia się mnóstwo tajemnic i sekretów, do tego szukasz lektury przy której możesz się “odmóżdżyć” (w pozytywnym tego słowa znaczeniu) to ta książka powinna ci się spodobać.

*To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania.

“BO MOŻEMY STRACIĆ WSZYSTKO, ALE NIE MOŻEMY STRACIĆ SIEBIE”.
Czy trudne dzieciństwo może być wytłumaczeniem dla wszelkich podłości, gdy dorośniesz?
Dorastanie to praca nie tylko nad przyszłością, lecz także nad przeszłością.
Po wyjątkowo tajemniczym zakończeniu pierwszej części przygód sióstr Sawa dosłownie zacierałam ręce na myśl o dalszym ciągu i jedyne, co byłam w stanie z siebie wydobyć po przeczytaniu pierwszych kilku zdań było WOW. Po prostu mnie zamurowało.
Witold , który poprzednio wydawał się być dla dziewczyn kołem ratunkowym wyjechał bez słowa wyjaśnienia, a to z kim się spotkał zszokowało mnie na dobre pięć minut.
Po powrocie do Koniecpolski mężczyzna wydaje się być zupełnie odmieniony a do swoich przyjaciółek i ukochanej odnosił się tak chłodno, że przez jakiś czas miałam ogromną ochotę go zamordować.
W trakcie trwania lektury moje odczucia uległy zmianie i to dość radykalnej , a tego co stało się jego udziałem nie życzę naprawdę nikomu.
Nieoczekiwanie dla niego samego znajduje jednak sojusznika w Bartku Świerczewskim , byłym policjancie u którego zatrzymało się rodzeństwo.
Nie tylko Daniela i Witek mają kłopoty.
Dorota szybko odkrywa ,że aktorstwo to nie tylko duże pieniądze. Poznaje bowiem ciemną stronę show -biznesu i zawodu , który niegdyś wykonywała jej matka.
Za to najmłodsza z tego grona-Dominika wreszcie rozkwita, a gdy po jednym wyjątkowo groźnym zdarzeniu na jej drodze pojawia się równie pokiereszowany przez los Gabriel jej serce zaczyna szybciej bić.
Do głosu dochodzą bowiem emocje, których nastolatka nigdy wcześniej nie zaznała.
To była naprawdę fenomenalna wciągająca i przepełniona emocjami historia, która nie pozwalała się odłożyć.
Pani Kasia po raz kolejny umiejętnie łączy wątki romantyczne i kryminalne poruszając ważne tematy takie jak różne oblicza przemocy, konflikty moralne czy poszukiwanie życiowej drogi.
To było coś pięknego i śmiało mogę stwierdzić, że Trzy siostry trafiają do grona moich ulubionych serii .
Liczę też na to że w finałowej odsłonie cyklu Daniela, Dorota i Dominika odnajdą swoje szczęście 😍

W Koniecpolska się dzieje. Siostry dalej walczą, by wszystko wyremontować. Jednak w tym miejscu ludziom los nie sprzyja. Witold został przymuszony by wciągnąć dziewczyny w niebezpieczną grę. Osoby, które postanowiły im pomóc też zaczynają doświadczać nieprzyjemnych wydarzeń. Daniela nie wie komu zaufać i ma wrażenie, że wszyscy coś przed nią ukrywają. Dorota pracuje, ale niestety spotka ją przykre doświadczenie, które może wywołać u niej wiele traum. Za to Dominika choć straciła pamięć to stara się żyć codziennością i poznaję niezwykłą osobę. Co spotka mieszkańców Koniecpolski? Kto ingeruje w życie sióstr? Jakie tajemnice wyjdą na jaw?


Z niecierpliwością wyczekiwałam kolejnej części przygód sióstr. Spodziewałam się wielu zaskoczeń i kolejnych intryg. Oczywiście ich tutaj nie brakowało. Tylko już w przypadku tego tomu miałam wrażenie, że intrygi miały grać pierwsze skrzypce, a pominęliśmy emocje i cały ten remont. Autorka skupiła się bardziej na zaskoczeniach, niż na bohaterach.



Dlatego też trudno mi wypowiedzieć więcej o postaciach. Daniela mocno przeżywa wszystkie wydarzenia i stara się robić dobrą minę do złej gry. Czuje się za wszystkich odpowiedzialna i bardzo emocjonalnie podchodzi do wszystkich niepowodzeń. Dorota choć przez długi czas utrzymuje pozytywne nastawienie, to los szybko sprowadza ją na ziemię. Stara się wszystkich wspierać i trzymać fason. Dominika zaś odżyła. Nabrała odwagi i chęci do próbowania nowych rzeczy. Zaczęła więcej się wyrażać i otwierać na nowe znajomości.



Czytało się ją lekko i przyjemnie. Pod względem treści i stylu to nie mam do czego się przyczepić. Jednak tak jak wspominałam na samym początku, co chwila czytelnik jest czymś zaskakiwany, a niektóre przypadki są wręcz mało prawdopodobne. Dzieje się tam tyle, że momentami traciłam wątki i gubiłam się w wydarzeniach.



Podsumowując, trochę się na tym tomie zawiodłam. Było emocjonalnie, ale aż do przesady. Co chwila przeskakiwaliśmy pomiędzy postaciami i momentami trudno było się połapać, o kim w tym momencie czytamy. Chociaż zakończenie łamało serducho i sprawiło, że jestem ciekawa, jak to dalej się potoczy. Zobaczymy co nas spotka w finałowym tomie...