Tylko jeden wieczór

Żyjemy w czasach, gdzie prawie wszystko jest na pokaz. Ludzie dobrowolnie upubliczniają swoje życie, internet stał się miejscem chwalenia się, kreowania lepszego wizerunku. Nikt z nas przecież nie będzie pisał o problemach, czy przyznawał się do porażek. Chcemy, by inni nas doceniali, zazdrościli nam, a nawet brali z nas przykład, bo przecież jesteśmy członkami wzorcowych rodzin, o jakich każdy marzy. Jeśli zwykły, szary człowiek dał się złapać w sidła mediów społecznościowych i sumiennie brnie w żałosną grę pozorów, to czego spodziewać się po osobach publicznych, które są obserwowane noc i dzień, a reporterzy tylko czekają na nieprzyjemną gafę, jaka może stać się opłacalną sensacją? Tylko czy przesadne dbanie o własny wizerunek nie odbiera tego, co jest naprawdę ważne? Czy można zaniedbać bliskich i taktować ich jedynie jako nienaganne dopełnienie fałszywie wykreowanego ideału?



Właśnie w taką ślepą uliczkę zabrnęła Sylwia, którą kochają niemal wszystkie kobiety. Grana przez nią serialowa Amelia jest osobą uwielbianą, cenioną, każda pragnie być właśnie taka lub przynajmniej mieć podobną przyjaciółkę. To zdecydowanie chodzący ideał, mający wspaniałą rodzinę, zaradny i pokonujący wszelkie przeciwności losu z podniesionym czołem. Odgrywana rola wymaga również odzwierciedlenia rzeczywistości, dlatego aktorka robi wszystko, by być postrzeganą jako ideał kobiety, gospodyni czy przyjaciółki. Niestety, prawdziwe życie wygląda zupełnie inaczej, a zalatana Sylwia coraz bardziej oddala się od bliskich. Owszem, występują jako kochająca się rodzina, ale ile w tym prawdy, wiedzą tylko oni sami. Gdy po nagłej śmierci siostry, kobieta musi przyjąć pod swój dach jej córkę, praktycznie obcą dziewczynę, szansa, że misternie uknute kłamstwo nie zostanie wydane, jest właściwie minimalna. I choć początkowo żadne z Nowaków nie chce stracić statusu, wygody i bogactwa, do którego zdążyli już przywyknąć, pomału udawanie zaczyna być męczące i absurdalne. Czy sekrety skrywane przez Sylwię i jej rodzinę wyjdą na światło dzienne? Jak wiele straci aktorka, która poświęciła się kreowaniu nienagannego wizerunku?

I czy to, co tak zawzięcie tworzy, poświęcając w zasadzie wszystko, ma jakąkolwiek wartość?




"Kiedy się osiąga sukces, trzeba liczyć się z tym, że każdy może zdradzić. Im mniej ludzie wiedzą, tym lepiej. Nie wykorzystają informacji."



To moje drugie spotkanie z twórczością Krystyny Mirek i teraz już jestem pewna, że książki tej autorki mogę brać w ciemno. Nie sposób odnaleźć słowa, by trafnie opisać głębię, jaką pisarka przemyca pod postacią pozornie subtelnych historii. Zdawać się może, że to opowieści, jakich wiele, a jednak dotykają one wszystkich zakamarków poruszonego serca i potrząsają czytelnikiem, by przypomnieć mu, że przecież sam popełnia identyczne błędy, uzmysławia, że nadszedł czas, by otrząsnąć się z tego zgubnego amoku. "Tylko jeden wieczór" być może dla wielu zdawał się kolejną romantyczną lekturą, dopieszczoną świątecznym klimatem. Nic bardziej mylnego. To poruszająca, niesłychanie mądra pozycja, dzięki której każdy czytelnik może prawidłowo przygotować się do nadchodzących, wyjątkowych dni. Uzmysławia, co tak naprawdę jest ważne, wytyka popełniane błędy, przez jakie niepotrzebnie tracimy wiele energii i pomaga zawrócić ze złej drogi, po to, by nie zagubić się całkowicie, by żyć naprawdę, a nie pod publikę.



Święta to okres rodzinny, gdy zapominamy o kłótniach, pragniemy sprawić radość bliskim, mieć ich koło siebie. Niestety, to również czas, gdy wszelkie problemy są jeszcze bardziej doskwierające. Świadomość, że wszyscy spędzają te dni w gronie rodzinnym, jest istną katorgą dla samotnych czy porzuconych. Kobietom bardziej niż zwykle dokucza brak potomstwa, a śmierć najbliższych przypomina, że nic nie jest wieczne, a czasu nie da się cofnąć. Życie nie przypomina bajki, kłopoty nie ominą nas tylko dlatego, że nadciąga grudzień, jednak przecież razem można pokonać najgorsze przeszkody. To właśnie ludzie i łączące ich więzi tworzą magiczne Święta i wyjątkową atmosferę, a nie prezenty, ozdoby, czy zastawiony stół. Choć to takie oczywiste, wspomnijcie tę prawdę, gdy w nerwach, czy w panice, będziecie wywoływać kolejną kłótnię z bliskimi, o to, że jeszcze nie wszystko gotowe na świąteczne dni.


"Kłopoty są częścią życia. Nie sposób ich uniknąć. Denerwować się z tego powodu, że się pojawiają, to głupota. Lepiej oszczędzać siły, by im mądrze stawić czoła."



Autorka stworzyła świetne, nietuzinkowe postacie, które posiadają całą paletę wad i zalet, walczą z kolejnymi rozterkami, chcą być kochane i doceniane, ale czasem postępują egoistycznie. Nie sposób się z nimi nie utożsamić, nie przeżywać ich historii, jak swojej własnej. Myślę, że autentyczny przekaz, a także poruszenie wielu trudnych tematów sprawia, iż nakreślona opowieść pochłania nas całkowicie, po to by po lekturze skłonić do głębokich refleksji, nie tylko na temat postępowania bohaterów, ale również i nad naszą postawą.



"W miłości nie ma łatwych decyzji. Zawsze jest jakieś ryzyko. Zbytnia twardość może zniszczyć z natury delikatne uczucie, ale jeśli ktoś jest za miękki, może spowodować, że miłość w jego związku uschnie, zduszona nadopiekuńczością lub brakiem wyzwań."



"Tylko jeden wieczór" jest niesłychanie ciepłą, głęboką, chwytającą za serce historią o niedomówieniach, rodzinnych konfliktach, życiu na pokaz, samotności i zagubieniu się na krętej ścieżce wartości. To z jednej strony kojący dla duszy balsam, ale z drugiej przestroga dla każdego z nas. Krystyna Mirek po raz kolejny pod postacią delikatnej opowieści potrząsa czytelnikiem, nakazuje mu się zatrzymać i uświadamia mu, jak niezamierzenie pozwala, by życie przenikało mu przez palce. Jeśli w wirze świątecznych przygotowań znajdziecie chwilę na tę emocjonalną, skłaniającą do zadumy, piękną i prawdziwą powieść, jestem pewna, że tegoroczne Boże Narodzenie będzie spokojniejsze, bardziej satysfakcjonujące i refleksyjne niż kiedykolwiek indziej! Polecam gorąco!