Ukryte między wierszami

„(…) tęsknota trwa dłużej niż miłość, a może jedną z definicji miłości jest tęsknić”.


Dwie osoby, które dawno temu spotkała w życiu miłość. Które musiały się spotkać, żeby się ominąć.. Które w młodzieńczym amoku policzkowały się emocjami.. podjęły kilka autorskich decyzji i poniosły ich srogie konsekwencje. I wydawałoby się – na zawsze się rozstały, choć chyba obydwoje nie do końca wiedzą jak tak naprawdę kończy się ta „bajka”..
Dziś, po dekadzie, Hania i Kuba trzymając swoje emocje na wodzy, tak na serio postanowili pogadać. „List za list, bez spiny i z opcją wycofania się w każdej chwili”. Ustalili, że ta rozmowa, w teorii o emocjach bez emocji – będzie trwać, aż jedna ze stron po prostu nie odpisze. Niecenzurowane maile dają im przestrzeń do powiedzenia sobie wielu ważnych rzeczy. Bo choć łączą ich wspomnienia, dzieli mnóstwo kilometrów, setki słów, tych niewypowiedzianych i przemilczanych, i chyba.. z pewnością, odmienne spojrzenie na świat. I choć ona jest w Nowym Jorku, a on w Warszawie, obydwoje odnieśli sukces, ale nie dotknęli szczęścia, ich niezwykła więź, magnetyzująca relacja – dla mnie, niemego „świadka” tej rozmowy jest niezbitym dowodem na to, że tych dwoje łączy coś niezwykłego. Droczą się, wspierają, odzierają ze złudzeń, odkrywają myśli, czytają się nawzajem. Są szczerzy, bezczelni, cyniczni, zazdrośni, zabawni, uważni na siebie.. Jak to możliwe, że wciąż im ze sobą nie po drodze..?

„Ukryte między wierszami” to niezwykle autentyczna powieść. Świetnie podana i chwytająca za serce. Można tu znaleźć historię miłości, tęsknoty, niespełnionych oczekiwań, straconych szans, niewykorzystanego potencjału, zawodowego sukcesu, wielkiej nadziei i głodu życia. Słowa. Zdania. Przecinki, kropki, wykrzykniki i znaki zapytania. Dialog. Kłótnię. Intymność. Szczerość. Terapię. Wędrówkę.. Można też odnaleźć gdzieś tam „między wierszami” ukrytą cząstkę siebie..
Mam nadzieję, że autorzy pokuszą się o kontynuację..
Tymczasem, polecam.