Uroczysko. Tom 1 wyd. 2025

Powiem wam, że ten pierwszy tom jest idealnym podkreśleniem tezy, że człowiek jest zwierzęciem stadnym. Poważnie. Już nie raz przekonałam się, że kiedy cierpimy, to mamy ogromne pragnienie komuś o tym opowiedzieć. Jako kobieta z książki, pozostawiona na pastwę losu w zimnym domu, nastolatką i dwójką zwierząt, Majka pierwsze co zapragnęła, to żeby inni ludzie ujrzeli, że jest już sama. Że zwolniło się miejsce na mądrego i przystojnego mężczyznę, który spełniając te wymogi mógłby otoczyć ją troską i opieką. Najgorsze jest jednak to, że urodzenie dziecka się ogłasza. Zaręczyny i ślub się ogłasza. Nawet rozwód można ogłosić co głośniejszym kobietom z dobrymi zasięgami plotkarskimi, ale opuszczenie przez męża? Czy kobieta nie czuje się wtedy jak totalne dno? Zwłaszcza, że nie spodziewała się tego. Na jej wielkie szczęście ma przyjaciółkę od wszystkiego. A najważniejsze, od racjonalnego myślenia, które jakoś naszą postać również omijało w tym czasie. Kontakty z piętnastoletnią córką również nie należały do najlepszych. Nie wspominając już o braku ogrzewania w domu. Czy mogło być dla niej gorzej? Mogło. Wyszło na to, że inwestycja życia jej uciekającego małżonka upadła i to na jej barkach spoczywa jego spłata. Zastaw chłodnego domu. Jedyna rzecz, która jej pozostała. W przypływie nagłego impulsu i braku perspektyw na jakiekolwiek pozytywne myśli, wyjeżdża do miejsca, które pamięta z dawnego czasu. Jednak problemy mają to do siebie, że lubią powracać. Jak zatem sądzicie, czy w nowym miejscu ludzie okażą jej odrobinę serca?
Wspaniała książka, naprawdę. Dzięki niej można ujrzeć, że kiedy spotyka nas coś złego, to nie jesteśmy w tym sami. Gdzieś na świecie są ludzie, którzy mają więcej problemów i dają radę. Nie poddają się. Może zatem warto wziąć z nich przykład?
Kto raz przeczytał książkę autorki ten wie, że takiego zrozumienia jak u niej, nieprędko dostanie gdzieś indziej:-) Pozycja bardzo mi się podobała, bo pomimo smutku, była żywiołowa i jednak pozytywna. Serdecznie polecam:-)