Wiosna w zapomnianym schronisku

„Wiosna w Zapomnianym Schronisku” to ciepła, nastrojowa opowieść o odnajdywaniu siebie, o miłości, która potrafi przetrwać próbę czasu, i o sile, jaką daje bliskość natury i ludzi. Julia Furmaniak zabiera czytelników w kolejną podróż do serca Karkonoszy, gdzie powiew wiosny staje się metaforą nowego początku – nie tylko dla przyrody, ale i dla bohaterów.
Po zimowym letargu Zapomniane Schronisko znów tętni życiem. Klaudia i Rafał, którzy włożyli mnóstwo serca w jego odnowienie, zmagają się z rzeczywistością prowadzenia tak wymagającego miejsca. Zamiast ukojenia, ich praca zaczyna być ucieczką – przed emocjami, przed sobą nawzajem. Autorka w subtelny sposób pokazuje, że nawet największa pasja nie zawsze wystarczy, by zagłuszyć to, co niewypowiedziane.
Do schroniska trafia również Monika – kobieta wrażliwa, zraniona, szukająca w górach ukojenia po stracie. Jej historia to opowieść o żałobie, ale też o wewnętrznej sile i pragnieniu odnalezienia sensu na nowo.
Autorka umiejętnie łączy wątki obyczajowe z opisami górskiej przyrody, która niemal staje się osobnym bohaterem tej opowieści. Wiosna w Karkonoszach budzi emocje, oczyszcza i daje nadzieję – tak samo jak schronisko, w którym każdy bohater mierzy się z własnymi demonami i odkrywa, że życie wciąż może zaskakiwać. To nie tylko opowieść o miłości, ale też o zmęczeniu, o potrzebie bliskości i o tym, że czasem trzeba się zatrzymać, by ruszyć dalej.

Idealna dla tych, którzy szukają powieści obyczajowej z duszą – pełnej nadziei, refleksji i wiosennego ciepła, które zostaje w sercu na długo po przeczytaniu ostatniej strony.