Wnuczka wariatki. Pola

Biorąc do ręki najnowszą powieść Danuty Noszczyńskiej „Pola. Wnuczka wariatki.” nie wiedziałam, że otrzymam taką perełkę. Pochłonęłam ją jak cieplutkie bułeczki. Fabuła pachnie jak świeżutki chlebek. Bohaterki są tak barwne jak wszystkie kolory tęczy. Nie możecie przegapić tego tytułu. Znajdziecie tutaj zabawne teksty, gorzką prawdę, śmiech i łzy. Wszystkie emocje są idealnie rozłożone. Mamy tutaj 3 bohaterki: córkę, mamę i babcie. Trzy pokolenia kobiet, które na swój sposób są podobne do siebie. Danuta Noszczyńska za sprawą swoich bohaterek rozłożyła mnie na łopatki. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki i już teraz wiem, że nie ostatnie. Pani Danuta stworzyła niesamowitą obyczajówkę, która zapada głęboko w pamięci. Chętnie zobaczyłabym to dzieło na dużym ekranie.
Pola – to nasza 28 letnia bohaterka. Poznajemy ją, gdy stoi na życiowym rozdrożu. Nie podoba jej się to co studiuje. Nie ma zamiaru bronić magistra. Chciała studiować kryminologię, ale jej matka byłaby temu przeciwna. Ze względu na jej błędne postępowanie matka nie ufunduje wyjazdu do wymarzonej Hiszpani. Ma zamiar wysłać swoją córkę do babci wariatki, żeby ta zobaczyła, jak żyją ludzie bez magistra. Czy jej plan się powiedzie i córka po miesięcznym pobycie u babci nawróci się na dobrą drogę? Dodam tylko, że nasza Pola pracuje w butiku i jest z tej pracy bardzo zadowolona. Nie wiem, dlaczego jeszcze mieszka ze swoją mamą i jej się podporządkowuje. Mogłaby odciąć pępowinę łączącą ją z jej mamą. Czy wypad do babki wariatki otworzy jej oczy? Czy podejmie w końcu życiową decyzję?
Alina – wstydzi się swojej matki. Za wszelką cenę chciała od niej uciec. Alina nie była zadowolona z zachowania swojej matki. Ta bohaterka robi wszystko, żeby przypodobać się innym ludziom. Bardzo ważna dla niej jest opinia obcych osób. Można śmiało powiedzieć, że ważniejsze jest zdanie obcych niż jej własnej rodziny. Według niej Pola powinna spełniać jej wszystkie zachcianki – nawet te związane z wykształceniem i miejscem pracy. Wysyłając swoją córkę do matki wariatki liczy na to, że dziewczynie otworzą się oczy i w końcu zrozumie jej postępowanie.
„(…) Zapewniam, że czas spędzony na tej zabitej dechami wsi, w towarzystwie klinicznej wariatki będzie dla ciebie najlepszą szkołą. Nabierzesz pokory, docenisz trud i poświęcenie. (…)”
Alina widzi w postępowaniu córki swoją matkę, dlatego jest tym faktem przerażona. Zrobi wszystko, żeby Pola była taka sama jak ona. Tylko czy ten wyjazd zrobi dobrze ich relacji?
Carmen – moja ulubienica. To niesamowita kobieta. Ma prawie 80 lat. Można powiedzieć, że to jest kobieta z jajami. Jest specyficzną kobietą. Niestety za to jaka jest nie jest lubiana w swojej wsi. Większość mieszkańców się jej boi. Nikt nie podskoczy Carmen. A jak już to zrobi to spadnie szybciej niż myśli. Moim zdaniem jest to sympatyczna kobieta. Nie da sobie w kaszę dmuchać. Radzi sobie sama w życiu. Bardzo tęskni za swoją córką Aliną. Żałuje, że nie ma z nią kontaktu. Czy zerwane więzi naprawi jej wnuczka Pola? Po przeczytaniu się tego dowiecie. Carmen poleca swój własny bimberek. A może macie ochotę na jajecznicę z pokrzywami? Jeżeli tak, to wpadajcie do zaczarowanej Carmen. Babcia i wnuczka są wegetariankami. Co jeszcze je ze sobą łączy?
Uwielbiam Polę i Carmen. Dwie niesamowite postacie, które są bardzo do siebie podobne. Ostatnim razem widziały się jak Pola była bardzo malutka. Czy da się nadrobić stracone lata? Nie podoba mi się zachowanie Aliny. Jest to bardzo samotna kobieta. Chciałabym poznać głębiej historie Carmen i Aliny. Wiem, że Carmen ma zdanie innych w głębokim poważaniu. Nie interesują ją inne osoby. Najważniejsza dla niej jest rodzina. Przez ucieczkę córki została sama. Za to Alina jest całkowitym jej przeciwieństwem. Miła uprzejma i ambitna. Może aż za bardzo ambitna. Czy straci swoją córkę tak samo jak to było u Carmen?
Carmen i Pola będą miały wspólny cel. Jaki? Tego wam nie powiem. Dodam tylko, że warto się jemu przyjrzeć z bliska.
Chcecie przeczytać obyczajówkę, która mnie bardzo zachwyciła to śmiało sięgnijcie po „Pola. Wnuczka wariatki.”.
Czy losy tych trzech kobiet mogłyby potoczyć się inaczej?
Z całego serca polecam najnowszą powieść Danuty Noszczyńskiej „Pola. Wnuczka wariatki.” - #mommy_and_books

„Pola. Wnuczka wariatki” to książka o pokoleniu trzech kobiet, pretensjach, żalu, ale przede wszystkim opowieść o trudnych relacjach. Książka jest napisana w bardzo humorystycznym stylu. Czytając często się śmiałam.
Pola ma dwadzieścia osiem lat i robi wszystko pod dyktando mamy Aliny. Gdy pewnego dnia się buntuje, mama za karę wysyła ją na wakacje do babci. Dziewczyna zna babcię tylko z opowieści, z których wynika, że jest ona niezrównoważona.
Na miejscu dziewczyna zastaje dom, w którym nie ma żadnych wygód, a babcia sieje postrach całej wsi i łamie wszelkie stereotypy o staruszkach, które powinny siedzieć w domu i robić np. na drutach. Carmen, bo właśnie o niej mowa, to kobieta przebojowa i energiczna mimo swoich osiemdziesięciu lat.
Główne bohaterki odgrywają kluczową rolę w tej historii, ale warto tez zwrócić uwagę na bohaterów drugoplanowych. Przede wszystkim zaciekawiła mnie postać Beaty, szefowej Poli. Kobieta jest przez wszystkich postrzegana jako zimna i sztuczna. Prawda o niej jest jednak zupełnie inna. Pamiętajmy, żeby nie oceniać ludzi tylko po wyglądzie.
Z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Jestem bardzo ciekawa jak ułoży się relacja matka-córka i jak dalej rozwinie się ta historia.

„(…) są rzeczy, których nigdy nie zostawiamy za sobą, bez względu na odległość od miejsca, w którym się zdarzyły”.

Pola ma niemal 30 lat. Studiuje i pracuje, mieszka z matką.. Nie są one bynajmniej przyjaciółkami. W swoim mniemaniu Pola jest solą w oku własnej rodzicielki. Jej matka, Alina, może i jest zasadniczą osobą, ale ma też ku temu swoje powody..

W ramach tak zwanego wychowania niepokornej córki, Alina wysyła Polę na wakacje do swojej matki, Carman, na „zapadłą wieś”. Pola nie zna babci, nigdy jej nie widziała. Była nią jednak straszona od urodzenia i zna utkaną przez matkę legendę o babce – klinicznej wariatce, „generatorze notorycznych problemów”. Miesiąc w towarzystwie Carmen ma być więc dla Poli „karą” za podejmowanie niewłaściwych życiowych decyzji..

Babcia jednak nie jest taka straszna jak ją malują. Niepojęty luz w każdej sytuacji, niezależny styl życia mocno rażący opinię publiczną, niczym nieograniczona swoboda poczynań – to jej znaki rozpoznawcze. Niemal 80-letnia kobieta bynajmniej nie myśląca o życiu wiekuistym, emerytowana milicjantka, szalona szoferka fiacika, miłośniczka przyrody, wegetarianka, degustatorka wysokoprocentowych trunków – niewątpliwie zapewni wnuczce niezapomnianą wakacyjną przygodę.
Szykuje się wiec wielka impreza, a na niej same dary natury: bimber, winko ogórki małosolne, grzybki marynowane, jajecznica na 1000 sposobów, zakalec..

Gdy babcia spostrzeże, że wnuczka odziedziczyła po niej nie tylko kręcone włosy, ale również charakter, temperament i mentalność, ujrzy w niej sojusznika w słusznej sprawie, w której do tej pory w pojedynkę dość niekonwencjonalnymi metodami musiała walczyć z całą wsią..

Jaka wakacyjna przygoda czeka Polę i jej przyjaciół?
Czy dzięki babci dziewczyna w końcu choć trochę zrozumie swoją matkę?

„Wnuczka wariatki. Pola” to pełna humoru historia o trzech pokoleniach kobiet. Lekka, zwiewna, zabawna i pouczająca zarazem opowieść pozwalająca na chwilę relaksu. Flow jakim zaraża autorka udziela się czytelnikowi.
Wszystko wskazuje na to, że to dopiero początek bardziej złożonej opowieści i w przyszłości będziemy mogli poznać przeszłe i przyszłe losy: Poli, Aliny i Carmen.

Polecam💕.