Z tobą będzie inaczej

Ile ja się przy tej książce uśmiałam, to klękajcie narody! Czytywałam już wcześniej komedie kryminalne, jednak ta chwilowo pobiła wszystkie! Ileż tu zawirowań spowodowała niepoprawna plotka, aż głowa boli! Ale dobrze, może zacznę od początku. Niemal od razu poznajemy Celinę Nowacką, bardzo zapracowaną kobietę, której grafik zbiera notatki nawet wizyt spania i jedzenia. Ma życie bardziej poukładane, niż książki w bibliotece, a odkąd rozstała się z kimś, w ogóle nie zamierza tej drugiej połówki szukać. Pewnego jednak dnia niemal każdy, kogo by nie spotkała sugeruje jej, że niemal idealnie pasuje do pewnego Jana Zbędy. Tylko chyba zwierzęta, których mowa jeszcze nie jest dla nas zrozumiała nie wmawiały jej, że powinna się z tym panem spotkać. Sama Celina oczywiście nie ma zamiaru nikogo poznawać, a im bardziej zaprzecza tej znajomości, tym mocniej na nią naciskają. W wyniku pewnych zdarzeń pan Zbęda traci narzeczoną o co konkretnie podejrzewają właśnie ją. Wychodzi bowiem na to, że nasza Celinka mogła być winna śmierci jego narzeczonej o którą podobno była bardzo zazdrosna, a której jej zdaniem w ogóle nie znała. I w momencie, kiedy dostaje wezwanie na policję po prostu nie wytrzymuje. Niemal jak czołg gna na spotkanie z mężczyzną, którego nie widziała na oczy, by wyjaśnić sytuację w którą została wplątana. I kiedy w końcu on otwiera jej drzwi, Celinka traci grunt pod nogami. Z pewnością nie tego się spodziewała...
No i resztę pozostawię w tajemnicy:-)))
Tą książkę się kocha całym sercem, gdyż od początku do końca na naszej twarzy widnieje wielki uśmiech. Wczytujemy się w nią z dużym napięciem, gdyż wydaje nam się, że wiele postaci dostało nagłego świra i to w tym samym czasie. Niektórzy swoje zdanie wkładają w usta innych i jeszcze z nimi i polemizują. Celinka to twarda kobieta, nie znosząca sprzeciwu, kierująca się tylko rozumem, więc jej mózg nie ogarnia całego zamieszania. Nawet nie ma pojęcia, dlaczego każdy jej coś wmawia, a kiedy już sama widzi swój problem nagle zamiera. Naprawdę fantastyczna powieść, gorąco ją polecam!

Historia zaczyna się od tego, że znajomi Celki Nowackiej, którzy poznali Jana Zbendę uważają, że Jan i Celka są dla siebie stworzeni. Nie ma w tym nic złego, gdyby nie fakt, że w tamtym momencie oboje są w związkach i nigdy się nie widzieli. 😅

Sprawy komplikują się w momencie, gdy umiera narzeczona Jana, a Celina zostaje wezwana na komisariat, bo do podkomisarza dochodzą wieści, że mógł to zrobić Jan, by być z Celiną albo sama Celina w szale zazdrości, a przypomnę, że oni nadal się nie znają. Istna komedia pomyłek i pomówień. 😂 W tym momencie sama Celka zaczyna się interesować sprawą i jej głównym powodem Janem Zbendą.

Po tym wprowadzeniu możecie się spodziewać, że jest to luźna komedia, której nawet trup nie przeszkadza. 😉 Osobiście mam co do niej mieszane uczucia. Nie mam problemu z samą konwencją takiej komedii i toleruję w niej lekką dawkę absurdu, ale w pewnym momencie była taka scena, która osobiście była dla mnie za mocno absurdalna i naciągana na tym etapie historii. Na szczęście potem ten poziom wrócił dla mnie na dobre tory i nie odebrał mi przyjemności z czytania. Z resztą to jest jedna z tych książek, które same się czytają.

Autorka ma lekkie pióro i mocną stroną książki są jej dialogi, które jak na komedie nie są na siłę śmieszne, a śmieszność jest bardziej sytuacyjna. Moje ulubione momenty to spotkania przyjaciółek na „bojowych” naradach i spotkania Celki z podkomisarzem. Co do moich mieszanych odczuć to odejmując tę scenę i jeszcze kilka drobnych momentów to problem mam taki, że nie była to dla mnie zbyt śmieszna komedia, a z drugiej strony sama w sobie śmieszna była. Po prostu nie wpadła w moje poczucie humoru.

To jest trudny gatunek literacki, bo zdecydowanie prościej kogoś przestraszyć czy wzruszyć niż rozśmieszyć. Zakończenie nastawia nas na oczekiwanie części drugiej, chociaż na szczęście nie było, aż tak mocno urwane jak się spodziewałam.