Zachód słońca w Central Parku

http://nie-oceniam-po-okladkach.blogspot.com/2017/09/104-zachod-sonca-w-central-parku-sarah.html

Frankie główna bohaterka najnowszej książki Sarah Morgan, to kobieta bardzo rzeczowa, odpowiedzialna i konkretna. Ma wspaniałe przyjaciółki, dobrą pracę, kocha czytać książki, a także swoje rośliny. I wydaje się jej, że nic więcej do szczęścia jej nie potrzeba, bowiem nie wierzy w żadne romantyczne związki, a tym bardziej w szczęśliwe zakończenia. Żyje w przekonaniu, iż miłość jedynie prowadzi do łez, bólu, zdrad i ma pejoratywne skutki, a każde małżeństwo według Frankie kończy się totalną porażką. Dlaczego ma takie przekonania? Dlaczego jest zamknięta na miłość? Bowiem w dzieciństwie wiele przeżyła. Tamte wydarzenie odcisnęły na jej psychice trwały ślad. Nic więc dziwnego, iż w jej wnętrzu zakorzeniony jest głęboki uraz i niemożność okazywania emocji. Na domiar tego jej ojciec zdradził matkę z dziewczyną, która mogłaby być jego córką, a późniejsze bardzo nieodpowiedzialne zachowanie matki utwierdziły tylko i wyłącznie Frankie w przekonaniu, iż nie istnieje coś takiego jak prawdziwa miłość, związek, szacunek, a tym bardziej udane i szczęśliwe małżeństwo. W rezultacie rodzice Frankie się rozwiedli, a ona sama rosła w cieniu grzechów swojej matki, a zszargana reputacja jej rodziny była jednym z powodów przeprowadzki do Nowego Jorku. W Nowym Jorku bynajmniej nikt jej nie zna, nie wie o tym, iż jej ojciec zostawił rodzinę dla młodszej kobiety, a matka zdruzgotana zaistniałą zdradą męża, sama szukał ukojenia u boku innych mężczyzn...


„Książka daje i większość rzeczy, których szukasz w związku. Rozśmiesza cię, wzrusza, przenosi w miejsca, o których nawet nie słyszałaś, i uczy wielu rzeczy. Możesz ja zabrać na kolację. A jeśli cię nudzi, odłożysz ja bez wyrzutów sumienia.”


W rezultacie Frankie w jakiś sposób udało się odciąć od przeszłości. Na całe szczęście może również liczyć na swoje ukochane przyjaciółki, którą są dla niej wsparciem i opoką. Jednak na drodze Frankie pojawiają się nowe wyzwania. Jej najbliższy przyjaciel Matt, zaczyna się nią interesować i zabiegać o względy. Kobieta wpada w lekką panikę, bowiem nie dopuszcza do swojej świadomości, żadnego związku, a tym bardziej z bratem swojej przyjaciółki. Bardzo boi się odrzucenia, więc decyduje się jak najszybciej zrazić do siebie Matt'a, aby dał jej spokój i przestał się nią interesować. Próbuje się chować za okularami z najbrzydszymi oprawkami, które zdecydowanie nie dodają jej uroku, tylko ją szpecą. Są jej zbroją. Ogrodzeniem z drutu kolczastego, które ma odstraszać potencjalnych zakochanych. Czy mimo to Matt przebije się przez to ogrodzenie? Czy uda mu się dotrzeć do duszy Frankie i pokazać jej czym jest prawdziwa miłość? I czy Frankie wyleczy się ze swojego bagażu doświadczeń z przeszłości i zmieni swoje zapatrywanie na bliższą relację z mężczyzną?


„Nie można kochać kogoś, kto nie chce być kochany.”



Już od pierwszej stron zostajemy wprowadzeni w codzienność Frankie. Bowiem to właśnie ona wiedzie prym w tej historii. Sukcesywnie poznajemy jej życie, rutynę, przekonania, poglądy, przyzwyczajenia. Ponadto rozważnie i klarownie odkrywamy osobowość Frankie, jej rozterki, uprzedzenia i kompleksy. Mimo swojej fobii względem związków, Frankie jest osobą bardzo ciepłą, sympatyczną, wytrwałą i jednocześnie delikatną. Polubiłam ją od pierwszej strony i do ostatniej żyłam w ogromnej niepewności jak zakończy się ta historia. Autorka wykreowała postać Frankie bardzo autentycznie, wyraziście, naturalnie i barwnie. Dzięki temu, mamy możliwość odczuwać względem niej całą gamę różnorodnych emocji. Jeśli chodzi zaś o pozostałych bohaterów, to Sarah Morgan im również poświęciła sporo uwagi. Ich kreacje są przekonywujące, chwytliwe, charakterne. Każda osobowość, nadaje tej historii pięknego kolorytu.

Warto zwrócić uwagę na to, iż emocje w całej historii są bardzo żywe i namacalne. Zagłębiając się w tę publikację możemy odczuwać różnorodne stany emocjonalne, między innymi: radość, szczęście, gniew, smutek, które w rezultacie tworzą przekonywującą, jasną i rzetelną całość.

Bardzo mi się spodobał styl i język jakim operuje Autorka. Jest bardzo lekko, barwnie, plastycznie i bogato. Dialogi należą do tych dynamicznych, naturalnych i autentycznych. Dzięki temu, całość czyta się z przyjemnością i w ekspresowym tempie. Sposób w jaki Autorka buduje zdania, jest bardzo ciekawy i efektowny. Tak samo jak styl, który bez wątpienia należy do tych niebywale kobiecych, zmysłowych.

Podobało mi się również to, iż historia nie zawiera nadprogramowej treści, która mogłaby zniechęcić do dalszego zagłębiania się w tę publikację. Wszystko zostało przedstawione w należytych proporcjach, przez co czytelnik nie ma poczucia, iż coś się naciągane. Sądzę, iż dodatkowym uatrakcyjnieniem tej publikacji, jest inspirujący cytat przed każdym rozdziałem.

Zachód słońca w Central Parku to bardzo przyjemna, lekka, subtelna, lektura, która pozwala już od pierwszych stron zaangażować się w bieg wydarzeń i nie odczuwać znużenia. Posiada swoiste piękno, wywołuje uśmiech na twarzy i pozwala spędzi bardzo miłe chwilę podczas zagłębiania się w kolejne strony. Serdecznie polecam.

Każdy człowiek niesie swój bagaż. Niektóre sytuacje przytłaczają tak bardzo, że nie wyobrażamy sobie żadnego sposobu, aby sobie z nimi poradzić. Niszczą nasze serca, zmuszają do skrycia się za potężnym murem, którego prawie nikt nie potrafi zburzyć, wywołują wstyd i bezgraniczny smutek. Skrywamy nasze sekrety głęboko w sobie, patrzymy na twarze bliskich nam osób i staramy się nie pokazywać im, jak bardzo jesteśmy zranieni. Walczymy każdego dnia o to, aby wstać i stawić czoło nadchodzącemu dniu. Boimy się zaufać. Kiedy ktoś raz zawiedzie nasze zaufanie, bardzo ciężko je odzyskać. Nie potrafimy znów zaufać, a jeśli już przebaczymy, to i tak niekiedy będą zdarzały się momenty, w których nie będziemy czuli się pewni i bezpieczni. Choć to trudne, nie możemy ciągle uciekać. Kiedy ktoś zachodzi nam drogę, należy stawić mu czoła, a jeśli chce iść z nami tą pokrętną ścieżką, może warto zastanowić się i umożliwić jej głębsze nas poznanie. Nie bójmy się ryzykować, ponieważ możemy przez to stracić kogoś, kto jest nam przeznaczony. Ukażmy mu swą prawdziwą twarz, pokażmy, jacy jesteśmy naprawdę i sprawmy, aby te wspólne życie było magiczne. Kochani, chciałabym zaprosić dziś was do zapoznania się z recenzją książki, która przerosła moje oczekiwania oraz skradła serce. Nigdy nie spotkałam się z twórczością Sarah Morgan, ale kiedyś musi w końcu być ten pierwszy raz, a mój okazał się fenomenalny. W końcu dowiedziałam się, czemu jej powieści są tak rozchwytywany i wcale się nie dziwię, że tak wiele osób jest tak bardzo zachwyconych historiami pani Morgan. ,,Zachód słońca w Central Parku" to powieść, którą się przeżywa od samego początku, ukazuje trudno drogą, jaką musi przejść człowiek, aby znów móc zaufać innej osobie i walczyć o wspólna przyszłość. Czy magia Nowego Jorku zachwyci również was?

,,-Nie chcesz mieć kogoś, do kogo można się przytulić w nocy?
-Nie. Przynajmniej nikt nie ściąga ze mnie kołdry. Mogę leżeć w poprzek łóżka i czytać do czwartej rano.
-Książka nie zastąpi ci faceta!
-Jestem innego zdania. Książka daje ci większość rzeczy, których szukasz w związku. Rozśmiesza cię, wzrusza, przenosi w miejsce, o których nawet nie słyszałaś, i uczy wielu rzeczy. Możesz ją zabrać na kolację. A jeśli cię nudzi, odłożysz ją bez wyrzutów sumienia. Czym to się różni od zwykłego życia?"

Frankie jest konkretna i rzeczowa, nie lubi wylewności, nie wierzy też w romantyczne związki. Ale choć wygląda na silną i opanowaną, kłębi się w niej mnóstwo emocji. Rozwód rodziców i złośliwość rówieśników mocno ją zraniły, dlatego Frankie ukrywa się za pozą twardzielki i za okularami. Nie może jednak udawać i maskować się w nieskończoność. Na szczęście może liczyć na przyjaciółki, a zwłaszcza brata jednej z nich, Matta, który szczególnie ją lubi. Lecz co robić, kiedy to właśnie Matt, najlepszy przyjaciel, staje się problemem, odkrywając przed nią własne sekrety?

,,-Jak sądzisz, kiedy związek się rozpada, to dlatego, że od początku coś w nim nie grało? A może ludzie się zmieniają?
-Pytasz, czy można się odkochać? Tak, myślę, że to możliwe. Życie poddaje ludzi różnym próbom, ale kochające się pary wychodzą z nich zwycięsko. Moi rodzicie przeszli wiele ciężkich chwil, gdy Paige była chora. W najtrudniejszym okresie byli dla siebie wsparciem. Nauczyłem się od nich, że jeśli jesteś uczciwy wobec swojego partnera, szczerze mówisz o swoich uczuciach i uważnie słuchasz, z czym się boryka druga osoba, wspólnie pokonacie wszystkie trudności. [...]"

Życie Frankie nigdy nie było usłane różami. Od dziecka musiała mierzyć się z problemami zachodzącymi w związku jej rodziców. Rozwód wpłynął na nią destrukcyjnie i sprawił, że zamknęła się w sobie na wszelkie relacje. Ciągły wstyd i zażenowanie sprawiły, że unikała ludzi oraz wszędzie widziała złośliwe spojrzenia. Łatka matki przylgnęła do niej niczym druga skóra, a Frankie robiła wszystko, aby ocalić swoją reputację. Stroniąc od mężczyzn, a przede wszystkim od związków zatraciła się w roślinach, które wraz z przyjaciółmi pomogły jej przejść trudne chwile. Młoda kobieta ukrywa się przed światem za szkaradnymi okularami, ale ktoś wkrótce odkrywa jej sekret. Jedyną osobą, która może ją otworzyć na innych, jest Matt - brat jej najlepszej przyjaciółki. Frankie zaczyna coś do niego czuć, ale ze wszystkich sił stara się powstrzymać. Całe szczęście, mężczyzna ma inne plany...

,,Czasem wyolbrzymiamy własne problemy, a czasem po prostu nie doceniamy własnej zdolności do radzenia sobie z nimi."

,,Zachód słońca w Central Parku" smakuje niczym najlepsza mleczna czekolada, która kusi i otula swoim aromatem, aby uzależnić i sprawić, że ciągle chce się więcej. Romantyczna, pełna sprzeczności, realistyczna, a zarazem magiczna historia, k nie da się po prostu odłożyć na półkę. Sarah Morgan zasłużył na wszelkie pochlebstwa, które o niej mówią. Niczym Nora Roberts potrafi skraść serce oraz otulić czytelnika pięknem wykreowanego świata będącego odskocznią od codziennych problemów. Jeśli macie zamiar zapoznać się z historią Frankie i Matta najlepiej zrobić to wieczorem - opatulić się ciepłym kocem, zapalić ulubioną lampkę, przygotować gorącą czekoladę i zanurzyć się w cudowną romantyczną opowieść, która pokazuje, że nie ma rzeczy niemożliwych, a każde przeciwności pojawiające się w naszym życiu można pokonać. Zabawna, ujmująca, czarująca powieść przeniosła mnie na kilka godzin do innego świata, tak niezwykle realistycznego i poruszającego współczesne problemy miotające ludźmi. ,,Zachód słońca w Central Parku" mówi o tym, że należy podejmować ryzyko, zapomnieć o przeszłości i powitać przyszłość z otwartymi ramionami, zburzyć mury, utworzyć drogę dla innego człowieka i po prostu dać się ponieść uczuciu. Miłość zawsze nas znajdzie, choć możemy tego nie chcieć, a wtedy jedynym co pozostaje nam zrobić, to otworzyć na nią naszą duszę. Jeśli poszukujecie książki, która ogrzeje was w te chłodne, jesienne wieczory, wywoła rumieńce na policzkach oraz pozwoli zapomnieć o rzeczywistości, a zarazem pokaże, na czym polega siła miłości, to nie musicie dłużej szukać. ,,Zachód słońca w Central Parku" zaczaruje was od pierwszych stron.

,,Zapadło milczenie. Matt wbił wzrok w drapacze chmur na horyzoncie.
-Nie chcę miliona kobiet. Chcę tej jednej, a ona boi się związków. Nie potrafi nikomu zaufać, więc jej nie popędzam."

Frankie bardzo mocno przeżyła rozwód rodziców. W ciągu paru dni jej życie całkowicie się zawaliło, ojciec odszedł do kochanki, a matka postanowiła sobie za cel pokazać, że nikt nie musi się nad nią litować i zaczęła sypiać z każdym mężczyzną, który się jej nawinął. Złośliwe szepty mieszkańców wyspy i zszargana reputacja sprawiły, że nastolatka zamknęła się w sobie, a jedynymi osobami, które wspierały ją w tym trudnym okresie, byli przyjaciele, a wśród nich Matt - brak najlepszej przyjaciółki - rezolutny, uparty chłopak, który wyrósł na pewnego siebie, odpowiedzialnego mężczyznę z głową na karku. Frankie przeprowadziła się do Nowego Jorku i postanowiła zacząć nowym życiem, ale ciągle unika związków. Młoda kobieta nie wierzy w szczęśliwe zakończenia. Nieufna i wrażliwa postanowiła otoczyć się murem, aby już nikt nie mógł jej zranić. Chciałaby, aby już nikt nigdy jej nie nachodził, a ona mogłaby wtedy żyć sobie samotnie, ale bezpiecznie w swoim mieszkaniu, ale Matt ma inne plany. Frankie zajmuje jego myśli od bardzo dawna, ale zawsze był cierpliwy i nie narzucał się młodej florystce, ale nadszedł czas rzucić karty na stół i wyznać, to co do niej czuje. Czy Frankie będzie potrafiła zapomnieć o przeszłości i zaufać mężczyźnie, którego zna od dziecka? Co takiego zrobi Matt, aby zdobyć serce młodej kobiety? Czy zachód słońca w Central Parku zawsze jest magiczny?

,,-Nie jesteś jedyną osobą, która mylnie zakłada, że umie czytać ludziom w myślach.
-Ty tego nie robisz.
-Jestem człowiekiem. - Wzruszył ramionami. - Czasem mi się to zdarza, ale na ogół nie próbuję zgadywać. Czekam, aż druga osoba sama mi powie, o co jej chodzi. [...]"

,,Zachód słońca w Central Parku" to urzekająca humorem, pełna niespodzianek i niewypowiedzianych słów powieść, która ukazuje czytelnikowi, że niekiedy warto wyjść ze swojej skorupy i wpuścić do swojego serca innego człowieka. Magiczna otoczka Nowego Jorku sprawia, że malownicze, romantyczne zakątki miasta pozostają w pamięci, a cała historia skrada serce. Intrygująca i czarująca, pełna pasji i namiętności, zachwycająca pozycja, przy której nie można przejść obojętnie. Sarah Morgan powraca ze swoją najnowszą powieścią na polski rynek wydawniczy. Uważajcie: jej twórczość uzależnia!