Zaginione

„A prawdziwy strach nie zostawiał miejsca na inne emocje. Przenikał do szpiku kości. Nie stawał się częścią ciebie, tylko tobą”.

Jest sprawa.
Znikają dwie dziewięcioletnie dziewczynki z bardzo bogatych domów.
Wszytko wskazuje na porwanie dla okupu.
Rusza śledztwo.
Standardowo powinno zawierać co najmniej podstawowe etapy: poszukiwanie śladów, ustalanie tła, rozmowy ze świadkami, sąsiadami, rodziną, analizę monitoringu i kontakt z mediami.
No nie tym razem.
Bo sprawa nie jest standardowa. Porywacze żądają konkurs ofert. Kto da więcej, tego dziecko wróci do domu całe i zdrowe. Drugie – umrze.
Sprawę prowadzi stanowcza, zawzięta i zdeterminowana, kobieta z wrodzona potrzebą działania, komisarz Kim Stone. I na początek zarządza blackaut medialny i policyjny. Bo dobrze wie, że właśnie rozpoczęła się bezwzględna gra o życie dzieci. A porywacze to profesjonaliści, zdają się mieć pełną kontrolę nad sytuację, bawią się emocjami rodziców dziewczynek i samych śledczych, którzy nie mogą się za bardzo zaangażować, by nie zaburzyć logicznego myślenia. Prowadzenie negocjacji o życie przypominają wyścig z czasem. Tu liczy się strategia, cierpliwość, wyczucie i trzymanie w zanadrzu trzech różnych rozwiązań..

„Zaginione” to emocjonujący, trzymający w napięciu, od pierwszej do ostatniej strony, thriller o rożnych obliczach macierzyństwa, o ludzkich instynktach i zachowaniach, które kształtują okoliczności. O zdradzie i stracie, przyjaźni i miłości, przemocy i manipulacji, nieodwracalnych decyzjach, cenie życia, granicach wytrzymałości, woli przetrwania i wadze szczerości, o walce i współpracy. Świetna książka na długie jesienne wieczory.

Polecam.