Zawieszeni Część 4 Edi

„Zawieszeni. Edi” autorstwa Niny Włodarczyk to przejmująca i szczera opowieść o młodym chłopaku, który próbuje odnaleźć siebie w świecie pełnym niedopowiedzeń, przemilczeń i skomplikowanych relacji. To czwarta część cyklu „Zawieszeni”, jednak z powodzeniem można ją czytać niezależnie, gdyż każda książka przedstawia perspektywę innego bohatera. Tym razem w centrum uwagi staje Edi, chłopak skryty, inteligentny i pełen wewnętrznych rozterek, który choć otoczony przyjaciółmi, wciąż czuje się samotny.
Edi zmaga się nie tylko z oczekiwaniami otoczenia, ale przede wszystkim z akceptacją samego siebie. W jego historii wyraźnie wybrzmiewa temat poszukiwania tożsamości, zmagania z własnymi emocjami, lękami i brakiem zrozumienia ze strony dorosłych. Nina Włodarczyk z wyczuciem i empatią ukazuje, jak trudno jest być młodym człowiekiem w świecie, który często nie dopuszcza do głosu tego, co naprawdę istotne — emocji, potrzeby bliskości, prawa do bycia sobą.
Autorka nie koloryzuje rzeczywistości, ale też nie odbiera nadziei. Pokazuje, jak ważna jest przyjaźń i obecność drugiego człowieka, nawet jeśli czasem ta obecność nie jest idealna. Relacje Edi – Oliwier, Edi – Emi czy Edi – Kuba mają głębię, są nieoczywiste i pełne napięć, ale przez to wiarygodne i poruszające. Cała historia osadzona jest w świecie młodych ludzi, którzy wciąż próbują zbudować mosty między sobą a światem dorosłych, jednocześnie próbując zrozumieć samych siebie.
„Zawieszeni. Edi” to książka, która nie tylko porusza, ale również daje przestrzeń do refleksji. Polecam ją nie tylko młodzieży, ale także rodzicom, nauczycielom i wszystkim dorosłym, którzy chcą spojrzeć na świat z perspektywy młodego człowieka. To opowieść o samotności, ale też o nadziei, o trudnych wyborach i o tym, jak ważne jest, by być dla kogoś — choćby tylko cicho. Nina Włodarczyk po raz kolejny udowadnia, że potrafi pisać o emocjach z głębi serca i bez patosu, tworząc literaturę młodzieżową, która zostaje z czytelnikiem na długo. Serdecznie polecam całą serię Zawieszeni!

„Nikt nie może ci mówić, jaki masz być. Nie możesz na to pozwolić, bo pewnego dnia zaczniesz w to wierzyć. Tylko ty wiesz, kim jesteś. Nikt inny poza tobą, a jeśli komuś się to nie podoba, to niech spierdala.”



> „Kto niby stworzył tę mityczną definicję normalności, której na oczy nikt nie widział, a wszyscy wycierają sobie nią gębę, odmieniając przez wszystkie możliwe przypadki i której teraz mamy się trzymać, jak jakiejś liny, bez której spadniemy


Celem przyjaźni jest dawanie drugiej osobie siły,gdy tego potrzebuje.

Kiedy to minęło? Ledwo zaczęłam tę serię, a skończyłam czwartą część i z zaskoczeniem zapytałam samą siebie już?
Nie chcę zdradzać szczegółów, bo nie taka moja rola- śmiałam się , wzruszałam i płakałam w równym stopniu , ale takie są naprawdę dobre historie.
W czwartej cząstce losów młodych muzyków i jednocześnie maturzystów dzieje się dużo i to na wielu poziomach. Jedne relacje się zaczynają , inne ewolują a kolejne się kończą, ale każde słowo, każde zdanie , każda piosenka były po coś idealnie wpisując się w moją wrażliwość.
Trudności, zawikłane rodzinne układy, uprzedzenia, walka o marzenia, a przede wszystkim miłość i dojrzewanie do niej. Akceptacja siebie i własnych pragnień miesza się z walką o marzenia i wybór życiowej drogi.
Nie będę zbyt oryginalna twierdząc, że kocham cały ten kwartet bo tak rzeczywiście jest -Oli z jego wrażliwością , Kuba zawsze gotowy pomóc niezależnie od okoliczności, Emi bezkompromisowo mówiąca co myśli prosto między oczy i Edi nieustanne wsparcie, słońce w tym układzie i największy rozjemca -jego rodzina to tacy Weasleye po polsku i tak - to jest komplement. 🧡💚
Jednak osobą, która zaskoczyła mnie najbardziej jest Dolores i sami musicie się przekonać dlaczego ❤️
Tej opowieści, łez, bólu, ciepła i miłości nie da się opisać w kilku prostych zdaniach, a tym bardziej pojedynczych słowach- to był początek pięknej książki rozpisanej na cztery akty , a ja jestem po prostu niesamowicie szczęśliwa, że poznałam niezwykłą autorkę z magicznym talentem i piórem, które pozostaje w sercu.
Mam nadzieję, że nie będę musiała długo czekać na dalsze losy moich ulubieńców. To było po prostu CU-DO-WNE❣️