Zmierzch bożyszcz, czyli jak filozofuje się młotem

`Zmierzch bożyszcz` to książka o tyle niezwykła wśród dzieł Nietzschego, że nie eksponuje jego klasycznych idiosynkrazji, które dotyczyły przede wszystkim walki z nihilistyczną religią chrześcijańską (`chrześcijaństwo jest metafizyką kata`), lecz daje zwięzły wykład jego doktryny pozytywnej. Doktryna ta jest doktryną afirmatywną. `Amor fati - miłuj swój los, swe przeznaczenie, swe konieczne życie w ciemnym horyzoncie ludzkości`: oto jądro afirmacji życia, którego immoralnie niewinna postać jest tu odsłaniana dzięki demistyfikowaniu kapłańsko filozoficznych oszustw i kłamstw, dzięki ukazywaniu ich vanitas. Tylko one z wielu powodów właśnie na akceptację nie zasługują...