Zranione uczucia T.2

Sięgając po tę pozycję nie miałam względem niej zbyt wielkich wymagań. Zrobiłam to tylko dlatego, że nie lubię niedokończonych historii. Chciałam się też przekonać czy moje przypuszczenia względem dalszej fabuły się sprawdzą - sprawdziły, choć przyznaję, że autorce udało się też mnie zaskoczyć. Niestety nie umiem Wam powiedzieć czy pozytywnie - nie bardzo rozumiem takie zachowania innych ludzi. Jeśli chodzi o bohaterów, to są oni tak samo irytujący jak w części pierwszej, ich związek w dalszym ciągu jest toksyczny, a ukazywane wzorce wołają o pomstę do nieba. W tym więc zakresie nic się nie zmieniło. Jedyne co jest tu trochę lepsze to fabuła oraz zakończenie, które u mnie wywołało spore zaciekawienie tym jaki pomysł na trzeci tom ma autorka.

Niestety nie mogę polecić, ale jeśli lubicie tego typu literaturę i nie macie względem niej wymagań to czyta się szybko.

„Zranione uczucia” to kontynuacja historii Łucji i Dymitra. Według mnie jest lepsza od „Prostego układu”, bardziej dojrzała. W pierwszej części denerwowała mnie postać Łucji, jednak tutaj jest ona bardziej pokładana. Za to Dymitr przejął rolę irytującego bohatera, który ma ogromne wahania emocjonalne. Zakończenie było zaskakujące i tajemnicze. Mam nadzieję, że to nie koniec tej historii ponieważ bardzo mnie wciągnęła i z niecierpliwością czekam na kolejną część.
Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.

Nie byłam jakoś bardzo zachwycona pierwszą częścią , ale postanowiłam dać szanse autorce i postanowiłam przeczytać drugą część i muszę przyznać że autorka zrobiła duże postępy w pisaniu.
Czy druga część jest lepsza , inna ? Trudno odpowiedzieć na to pytanie, ponieważ bohaterowie są dalej tak samo schematyczni i irytujący jak w pierwszej części, Łucja dalej naiwnie kocha Dymitra i choć sama sobie zaprzecza że nie chce być w takim układzie dalej w niego brnie. Dymitr jak to Dymitr jest dalej wielkim egoistą i ' dupkiem.
Jednakże historia jest bardzo zaskakująca , a zakończenie wręcz mną potrząsnęło, jest bardzo nieprzewidywalne i sami się nie domyślimy jak zakończy się książka. I nie jest to typowy happy end , ale trzeba to samemu przeczytać żeby się dowiedzieć jak skończą się losy Łucji i Dymitra. Niby jest to banalny erotyk który zawiera mnóstwo scen erotycznych i nie zabardzo wyszukanych i praktycznie bez emocji , jednakże fabuła i całokształt historii jest jak dla mnie bardzo na plus. I choć sama bym się po sobie nie spodziewała że może mi się spodobać taki gatunek książki, to jednak muszę przyznać że mi się podobała i jest zdecydowanie ciekawsza od pierwszej części, a jeśli autorka napiszę kolejną część również chętnie po nią sięgnę . myślę że książce należy się ocena 7/10 . I polecam każdemu kto jest chętny poznać dalsze losy tych dwójki bohaterów.

Jak potoczą się dalsze losy Łucji i Dymitra? Tego dowiemy się z drugiej części pt. "Zranione uczucie". Sam tytuł już dużo sugeruje... Ale czy na pewno? Co zrobi Łucja? Igor czy Dymitr? Zdecydowanie polecam. Z niecierpliwością czekam na kolejną część.
Książkę odebrałam za punkty w portalu "CzytamPierwszy".

Wattpad to taki twór, w którym podobno można szybko zaistnieć, jeśli ma się talent. Trudno mi się odnieść do tej platformy, gdyż z niej nie korzystam. Jednak miałam okazję przeczytania serii książek Anny Todd, która właśnie na Wattpadzie zaczęła swoją karierę. I choć te książki mi się nie podobały, to znalazły spore grono wielbicieli, a pierwsza część została nawet sfilmowana. Dlaczego piszę o tej platformie? Otóż Katarzyna A. Figaro też zaczynała od niej i być może nadal tam publikuje. Tego nie wiem. Czy czeka ją taka sława, jak Anne Todd? To się okaże.

Przy pierwszej części pisałam już, że nie lubię takiej literatury. Nie lubię, ale zdarza mi się co jakiś czas coś przeczytać, choć przyznaję, że naprawdę szkoda mi czasu na takie książki, gdy jest tyle innych, wartych uwagi. Ale jak się powiedziało A, to trzeba też umieć powiedzieć B. Przeczytałam Prosty układ i wtedy już wiedziałam, że przyjdzie czas na Zranione pragnienia, bo obie książki tego samego dnia trafiły w moje ręce.
Prosty układ pomiędzy Łucją a Dymitrem przestał być opartym na niezobowiązującym gorącym seksie układem. Pojawiły się bowiem uczucia, może nie do końca uświadomione, które zaburzają proste zasady. Na dodatek inny mężczyzna – Igor – nieźle namieszał Łucji w głowie i dziewczyna sama już nie wie, co o tym wszystkim sądzić. Los jednak bywa przewrotny i szykuje parze nie lada niespodziankę, która może wywrócić życie Łucji i Dymitra do góry nogami.

Po Prostym układzie musiałam trochę odpocząć od duetu Łucja-Dymitr, nabrać dystansu, zastanowić się. I może dobrze się stało, bo zabrałam się za Zranione uczucia po upływie półtora miesiąca. Nie zachwyciła mnie pierwsza cześć, ale przyznaję, że byłam ciekawa, co wymyśliła dla czytelników Katarzyna Figaro. Jak będzie przebiegał ten dziwny związek między głównymi bohaterami? Czy będą żyli, jak w bajce długo i szczęśliwie?

Niestety nie potrafię ocenić tej książki. Być może jest lepsza od Prostego układu. Naprawdę nie wiem. Zdecydowanie wolę, gdy w książkach się dzieje. I powiedzmy sobie szczerze, że niekoniecznie w łóżku. Poza tym ile można czytać, jak ktoś kogoś bierze w różnych pozycjach i z różnych stron. Mnie się już znudziło i na pewno bardzo długo nie dam się namówić na kolejne spotkanie z tymi lub innymi bohaterami literatury erotycznej.

W sumie nic się nie zmieniło w moim nastawieniu do Łucji i Dymitra. On znów doprowadzał mnie do takiego stanu, że miałam ochotę rzucić książką przez pokój (w wyobraźni już widziałam, jak kołuje i trzepocze okładkami). Mam jednak niebywały szacunek do książek i tylko to mnie powstrzymało przed wykonaniem rzutu stulecia. Łucja jakoś specjalnie się nie zmieniła. Kocha Dymitra, choć zachodzę w głowę, dlaczego i za co. I po przeczytaniu tej słabej historii nie znam odpowiedzi na to pytanie.



Figaro tym razem lepiej zbudowała napięcie i w końcu coś się dzieje. Jest lepiej, jest ciekawiej, a otwarte zakończenie wprost zaprasza do kolejnej odsłony Rozchwianych. Literaturę erotyczną i romanse czyta się bardzo szybko. Zranione uczucia nie różnią się od innych książek z tej półki. Uważam, że obie części nadają się dla dorosłego czytelnika. Młodszy może wyciągnąć złe wnioski i nie daj Boże będzie próbował przenieść zachowania podpatrzone w książce do życia.

Podsumowując – jest trochę lepiej; bohaterowie do poprawki; ogólnie nadal jest kiepsko. Czy polecać? Nie mam pojęcia. Każdy sam rozwiąże tę kwestię. Jestem pewna, że po książkę (bez względu na to, co o niej napiszę) sięgną wszyscy Ci, którzy czytali Prosty układ. Jedni z ciekawości (jak ja), inni dlatego, że się w tej opowieści zakochali.

Dalsze losy Łucji i Dymitra są przewidywalne. Układ został złamany, bo ona zakochała się, do tego zazdrość o byłe kochanki i chęć wyleczenia go z miłosnej choroby. On w każdej chwili myśli tylko o seksie, kieruje nim chuć. Na jego miejsce u boku Łucji chętny jest Igor. Uczucia ranione są na różne sposoby i przez różne osoby.
Książka jest słaba pod względem erotycznym. Zero finezji, tylko mechanika, dwie standardowe pozycje z taką samą grą wstępną. Nie wiem, czemu Dymitra nazwano bogiem czy demonem seksu. To niewyżyty seksualnie typ, który nazywany jest: Dymek, Dymi. Skojarzenie z wulgarnym określeniem uprawiania seksu nasuwa się samo. Tyle dobrego, że autorka pisze dość sugestywnie sceny erotyczne. Język prosty i przystępny, szybko się czyta i nie trzeba myśleć.
Banalna historia z przewidywalną fabułą kończy się zwrotem akcji, który zmienia przebieg wydarzeń, nadając mu tempa i nieprzewidywalności. Scena na balu również warta uwagi. Bohaterowie za mało wyraziści, nie przekonali mnie do siebie, choć Dymitr uchylając rąbka tajemnicy o swym dzieciństwie, zaczyna budzić ciekawość. „Zranione uczucia” mogą emocjonalnie zaboleć niektóre czytelniczki, zwłaszcza że to bardziej romans o kobiecie wykorzystanej i emocjonalnie skrzywdzonej przez mężczyznę niż erotyk. Jak dla mnie za dużo stereotypów, schematyzmu, sztampy i monotonii erotycznej.

Sięgając po kontynuację "Prostego układu" miałam nadzieję, że autorka nauczona doświadczeniem tym razem bardziej się postara. Niestety, nic bardziej mylnego. Główna bohaterka wciąż jest naiwna i zachowuje się, jakby nie miała własnego zdania. Potrafi funkcjonować jedynie dzięki dominacji dwóch samców, którzy naprzemiennie rządzą jej życiem. I to najbardziej razi mnie w książce. Może gdyby Łucja potrafiła chociaż raz zachować się jak dorosła kobieta odebrałabym ją nieco lepiej. Nie podoba mi się stawianie kobiet w sytuacji, kiedy są całkowicie zależne od mężczyzn i biegną na każde skinienie ich palca. Dodatkowo jest tam opisanych tyle niewiarygodnych sytuacji, że aż odechciewa się czytać. Jakoś przebrnęłam, ale bez żadnej pozytywnej emocji. Z pewnością kolejny raz bym po nią nie sięgnęła.

Książkę odebrałam za punkty w serwisie czytampierwszy.

Pierwsza część książki zdecydowanie mnie nie porwała i nie przekonała
do siebie. Po tą postanowiłam jednak sięgnąć zachęcona pozytywnymi
recenzjami i muszę przyznać szczerze, że jest o wiele lepiej!

Jest to kontynuacja przygód i zawiłej relacji Łucji i Dymitra. W ich
dziwnym i zagmatwanym związku zaczyna pojawiać się... uczucie! Robi
się poważniej, mocniej, a ksiązka napisana jest o wiele lepszym
językiem. Jest to lekka i niewymagająca lektura. Ja pochlonęłam ją
błyskawicznie. Sporo w niej dalej niedociągnięć i momentów, których
kompletnie nie mogłam zrozumieć, ale widać, że autorka się rozwija i
chciałabym zobaczyć ją również w innej odsłonie, np w jakiejś lekkiej
obyczajowce.
Jeśli lubicie lekkie romanse i erotyki, to napewno przypadnie Wam ona
do gustu.
Jeśli ktoś, tak jak i ja rozczarował się pierwszą cześcią, to myślę,
że spokojnie może sprobowac z tą!

Książkę odebrałam z serwisu Czytam Pierwszy! :)

„Zranione uczucia” to druga część z serii Prosty układ. Kontynuacja historii Łucji i Dymitra, gdzie w ich trudnej relacji dodatkowo miesza jego brat Igor. Dziewczynie nie wystarczy już tylko układ, pojawiają się uczucia, których Łucja nie ukrywa. Zasady zostaną złamane i układ musi zostać przerwany.
Według mnie kolejna część jest znacznie lepsza od pierwszej. Jest trochę elementów, które nadal kuleją, ale tym razem czytałam z większą przyjemnością. Mam nadzieję, że taka tendencja zostanie zachowana. Czekam na trzeci tom, gdyż zakończenie było jeszcze bardziej intrygujące niż poprzednio.

Po pierwszej części niecierpliwie czekałam na ciąg dalszy i niestety początek to jedna wielka porażka, na delegacji był tylko seks i seks, przed wyjściem na kolacje potrafili to zrobić trzy razy co było niesmaczne. Dopiero kiedy ich układ się rozpadł i pojawiły się emocje, to ze łzami w oczach kibicowałam Łucji żeby wreszcie zaznała szczęścia.
Po przeczytaniu czuję niedosyt informacji, wspomniana jest Iga ale jej historia nie jest opisana i nie wiemy kim ona dokładnie była, jest mały fragment o dzieciństwie Dymitra ale nie jest ono opowiedziane od początku do końca, dlatego nie wiemy dlaczego on tak postępuje z kobietami i nie umie nikogo pokochać, no i konflikt braci, jak powstał i dlaczego nie wiemy. Gdyby historia życia mężczyzny była lepiej opisana pewnie byśmy mogli bardziej go zrozumieć, a tak to wszyscy go nienawidzą za to jak postępuje z kobietami.