Anihilacja

„Nie byłam pewna, czy to, co czułam, to byłam jeszcze ja. Czasem człowiek uczy się żyć z inną wersją siebie.”
Obszar X nie był czymś, co można było po prostu zbadać i zrozumieć. On się działo, istniał… był procesem, nie stanem.”
„Słowo po słowie, litera po literze, pismo na ścianie układało się w coś, co zdawało się znaczeniem większym niż nasze zmysły.”
„Zawsze lepiej czułam się z przyrodą niż z ludźmi. Natura nie oczekiwała niczego w zamian, nie kłamała, nie udawała.”
Cztery kobiety - biolog , antropolog, psycholog i geodeta zostają wysłane przez wyjątkowo tajemniczą agencję Southern Reach do Obszaru X - miejsca bardzo niebezpiecznego.
Wcześniejsze misje kończyły się zaginięciami , samobójstwami bądź niezrozumiałym dziwnym zachowaniem po powrocie.
Główną bohaterką z której perspektywy poznajemy tę niezwykle duszną i pełną napięcia opowieść jest prowadząca dziennik z ekspedycji biolog.
Kobieta w swej relacji zawiera nie tylko opis tego co ją otacza i jej doświadczeń. Zapiski są przepełnione osobistą refleksją, emocjami i wątpliwościami.
Wkrótce grupa odkrywa tajemniczą strukturę (nazywaną przez narratorkę „wieżą”), w której ściany pokryte są organicznym, luminescencyjnym pismem a im dłużej trwa całe przedsięwzięcie tym granice między tym co rzeczywiste , a tym co wyśnione stają się coraz bardziej płynne, zatarte.
Autor operuje precyzyjnym , chłodnym niemal chirurgicznym językiem, jest oszczędny w słowach i formie, pozostawiając wiele spraw niewyjaśnionymi.
To wymagająca, niepokojąca historia. Nie ma w niej zwrotów akcji , lecz nie oznacza to wcale nudy.
Główne motywy których możecie oczekiwać:
Obcość i dezintegracja jaźni: Obszar X działa jak żywy organizm – przekształca, mutuje, wchłania. Biolog, z czasem „zainfekowana” przez tajemniczy pył, doświadcza stopniowego przeobrażenia zarówno fizycznego, jak i psychicznego.

Ekologia i natura jako siła nieznana: VanderMeer zrywa z klasycznym obrazem przyrody jako romantycznej scenerii. Obszar X jest niezrozumiały, pozaludzki, wręcz obojętny wobec człowieka.

Granice nauki: Narratorka, jako biolog, próbuje objąć rozumem zjawiska, które wykraczają poza logikę. Naukowe podejście zderza się tu z czymś, co przypomina religijne objawienie lub kontakt z obcą formą świadomości.

Jednym słowem pozycja obowiązkowa dla fanów science fiction 🤎