Kapłan

Witam, dziś mam dla was recenzję książki Kapłan ❤️ Autora Krzysztofa Kotowskiego ❤️.

Kapłan ❤️ to historia, która łączy ze sobą różne światy. Fikcję, która występuje w tej książce od swego początku, ponieważ pokazane są sytuacje, gdzie główny bohater, młody duchowny zapada na bardzo dziwną, tajemniczą chorobę. Po kilku tygodniach nieświadomości ksiądz Krzysztof budzi się w Warszawskim szpitalu, właśnie wtedy jesteśmy świadkami fikcji, ponieważ kapłan twierdzi, iż ma coś wspólnego z Tacjadasem, który był urzędnikiem króla Malii na Krecie, a najlepsze to to, iż ten król sprawował władzę 4 tysiące lat temu. Wszystko dzieje się w czasach współczesnych, lecz autor w świetny sposób opisuje wszystkie wydarzenia oraz te niezwykłe łączące siły z innymi bohaterami naszej historii, takimi jak na przykład Devirkiem żyjącym w czasach wikingów w X wieku, jest tutaj bardzo dużo takich wątków historycznych, o których młody człowiek nie ma pojęcia, a jednak jakimś cudem nasz bohater o nich wiedział, nawet zaczął mówić sześćdziesięcioma językami naraz, co jest jednak niemożliwe dla zwykłego człowieka.
Powiem szczerze, że ta książka na pewno jest dla zwolenników thrillera, historii, fantastyki, a także kryminału, ponieważ łączy się wszystko w całość, co daje nam bardzo dużo cennych informacji.
Jeszcze nigdy nie czytałam tego typu książki, jednak moim zdaniem każdemu gatunkowi literackiemu trzeba dać szansę. 😉 Polecam, jeśli lubicie tak zagadkowe, pozycję. 😉

Inni czytelnicy piszą, że ta powieść była dziwna, że to było jakieś szaleństwo... W zupełności się z nimi zgadzam! Hm, ale to dobrze czy źle? W zasadzie to tak i tak jednocześnie, ale ostatecznie dobrze. Zgubiliście się już?

Postaram się jakoś uporządkować ten chaos. "Kapłan" wywołał we mnie wiele emocji, a to cenię w książkach najbardziej. Byłam zaciekawiona, byłam znudzona, śmiałam się, wyłam z zażenowania, coś wydawało mi się szokująco wiarygodne, coś innego totalnie bezsensowne, z jednymi bohaterami się zżyłam, inni do końca mi się mylili, bo wydawali się tacy sami - uf! Nie wierzę, że to wszystko wydarzyło się w trakcie czytania jednej powieści!

Chciałabym jakoś nakreślić wam fabułę, ale z tym też wcale nie jest lekko. Akcja dzieje się współcześnie i w przeszłości, tytułowemu bohaterowi coś się odblokowuje w DNA i nagle posiada pamięć swoich przodków (assassin's creed style), zaczyna go ścigać tajne bractwo walczących mnichów ninja, ale ostatecznie to nie o to w tym chodzi. A może tak? Pojawią się w tym jeszcze wikingowie, punkowcy, nawet bliskowschodni terroryści, bo czemu by nie. Zakończenie jest takie, że nie można żyć dalej bez sięgnięcia po kolejną część.

Podobało mi się z jaką łatwością autor wykreował ten dosyć skomplikowany świat. Niektóre sceny wydawały mi się tak widowiskowe, że z łatwością wyobrażałam je sobie jakby były w filmie. Druga połowa książki bardzo pachniała mi np. "Kill Billem". Widać, że pisarz nie boi się wyzwań, wprowadzania niecodziennych teorii, budowania alternatywnej historii. Chociaż czasami zastanawiałam się, po co jakieś postacie przez kilka stron toczą dysputy filozoficzne albo opowiadają o wydarzeniach sprzed wieków, które przecież nijak mają się do głównego wątku, to po dotarciu do ostatniej strony uznałam, że właśnie takie pozornie niepotrzebne fragmenty budują ten niezwykły świat.

Okładka reklamuje "Kapłana" jako thriller, ale ja czułam w nim więcej kreatywnej fantastyki. Polecam czytelnikom, którzy tęsknią za przygodą i walką na miecze w niecodziennych okolicznościach.

Mądrość Wieków

W szpitalu psychiatrycznym przebywa ksiądz Krzysztof Lorent, jest on ciekawym przypadkiem dla pracujących tam lekarzy, w tym dla doktor Aleksandry Sambierskiej, która zostaje jego lekarzem prowadzącym. Dotychczas lekarze nie stwierdzili co dolega ich pacjentowi. Nie jest on bowiem agresywny ani osowiały, ale opowiada niestworzone rzeczy, że posiadł wiedzę przodków i to bardzo, bardzo odległych, a także umiejętności, których żaden normalny człowiek nie posiada.

Gdy na szpital napada grupa ludzi ubranych w ciemnozielone habity, Krzysztof wie, że pozostała mu tylko ucieczka. Został bowiem namierzony przez starą, tajemniczą i niebezpieczną organizację, zwaną Aurelitami, których bardzo interesuje postać Lorenta, widzą w nim bowiem kogoś, na kogo czekali od wielu lat. Krzysztof ucieka, a wraz z nim doktor Ola, jak to się zakończy? Kim jest Kapłan Wiedzy? I do czego zdolni są aurelici by osiągnąć swe cele? Kim jest tajemnicza młoda Japonka, zwana Haiku?
Jeśli jesteście ciekawi to sięgnijcie po pierwszy tom trylogii Krzysztofa Kotowskiego, Kapłan.

Pierwszy tom jest bardzo wciągającą książką, jest miksem gatunków, bo odnajdziemy tu thriller, kryminał, wątki przygodowe, a nawet historyczne. Opis okładkowy określa powieść mianem thrillera hipotetycznego, ze względu na teorie, obrazoburcze, zaskakujące i niepokojące, które autor wkłada w usta swoich bohaterów. Powieść bardzo mi się podobała, zwłaszcza pomysł na fabułę, jak i bohaterowie, choć z poglądami niektórych (aurelici, doktor Ola) nie zgadzam się ani trochę, to bawiłam się dobrze podczas lektury. Książka ta niesie ze sobą to co ja kocham w książkach i filmach akcji czy przygodowych. Być może postać Kapłana brzmi trochę jak jakiś Superman czy inny Spiderman, ale nie można jej zarzucić, że nie jest intrygująca i przykuwająca uwagę. Moje serce podbiły też postacie kolorowego punka Bzdeta i jego żony Cipuchy, jak także postać profesora Don Juana, Wileckiego i profesora Linka, który z wyglądu przypomina Richarda Attenborougha, który grał twórcę Parku Jurajskiego ;).

Kapłan to powieść przy której nie da się nudzić, składa się z dwóch części, które utrzymują równy poziom i budzą apetyt na więcej. Jest dobrze napisana, akcja nie zwalnia ani na chwilę, jest tu kilka wątków, ale spokojnie można się w nich odnaleźć, grono ciekawych i barwnych bohaterów, protagonista, któremu kibicuje się od początku, gra tu pierwsze skrzypce i jest tajemniczą postacią, ciekawa, oryginalna fabuła, która potrafi zaciekawić czytelnika i utrzymać tę ciekawość do ostatniej strony. Wychowana na filmach z Jackie Chanem, Van Dammem, Stallonem, Seagalem czy Fordem jestem zachwycona tą książką i cieszę się, że mogłam ją poznać. Choć nie ukrywam, że niektóre teorie i poglądy bohaterów wzburzyły mi krew, lecz myślę, że każdy chrześcijanin będzie miał podobne odczucia co ja. Ale z racji, że to przecież powieść i kreacja świata stworzonego na jej potrzeby, to wybaczam autorowi te herezje, które głoszą niektórzy z bohaterów powołanych przez niego do życia.

Podsumowując, polecam. Dobry kawał literatury akcji i przygodowej, ja bawiłam się wyśmienicie i czekam niecierpliwie na drugi tom, a Wam nie pozostaje nic innego jak sięgnąć po Kapłana i wyruszyć wraz z nim śladami mądrości wieków.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu 5WHY PROMOTION.

Pierwsze, co przyszło mi na myśl po przeczytaniu tej książki to WOW! Idealny thriller hipotetyczny, jakich do tej pory spotkałam niewiele. Uwielbiam tajne stowarzyszenia, spiski i sekrety i to wszystko tutaj znalazłam. Zdecydowanie jest to pozycja, którą warto poznać.

Tytułowym kapłanem jest Krzysztof Lorent - duchowny, którego poznajemy w szpitalu psychiatrycznym, ponieważ twierdzi, że łączy się z postaciami z przeszłości - wikingiem, starożytnym kreteńczykiem i wieloma innymi. To co pozornie wydaje się być zaburzeniem, okazuje się być wyjątkowo niebezpieczną prawdą i umiejętnością pożądana przez wyjątkowo groźną organizację...

Jest to bardzo ciekawa mieszanka gatunkowa - mamy więc thriller z elementami sensacji, fantasy czy psychologii, które razem dają nietypowy, acz godny uwagi twór. Fabuła jest nietuzinkowa, uwielbiam historie, w których wątki dotyczą tajnych stowarzyszeń, a przedstawieni tu Aurelici intrygowali ze swoimi metodami i planami działań. Tajemnicze zdolności głównego bohatera również trzymają opowieść w przyjemnym dreszczyk zagadkowości i kuszą, aby jak najszybciej poznać ich genezę i możliwości. Ciekawym zabiegiem były również wstawki historyczne, dotyczące ludzi sprzed wieków, łączących się z Krzysztofem - poznajemy dzięki temu wyjątkowo obszerny obraz opowieści toczącej się tak naprawdę od dekad - bardzo udany efekt, zwiększający swoistą "epickość" całości. Sama zabawa faktami historycznymi oraz różnymi dywagacjami i teoriami na temat niepoznanych w pełni realnych zdarzeń to istna pożywka dla badaczy hipotez czy zagadek przeszłości.

Furtka do kolejnego tomu zostawiona, więc na pewno chętnie sięgnę po kontynuację, była to nietypowa, acz bardzo wciągająca podróż ksiazkowa i jestem zaintrygowana jej rozwinięciem. A Wam polecam przeczytanie, zwłaszcza jeśli lubicie miksy gatunkowe 😊