Konflikty społeczne w polskich parkach narodowych

Przeglądając literaturę przedmiotu, można odnieść wrażenie, że coraz większe zainteresowanie budzi tzw. podejście partycypacyjne do zarządzania zasobami środowiska. Ma ono niewątpliwie plusy i minusy. Im większe jest uczestnictwo ludności miejscowej w projektach dotyczących ochrony środowiska, tym większa dla tych projektów akceptacja i stopień identyfikacji z ich celami. Istnieje jednak zagrożenie, że krótkowzroczność i partykularne interesy zdominują cele długofalowe i dobro ogółu. Czy zatem dziedzictwo przyrodnicze i krajobraz zostałyby uszanowane i zachowane, gdyby oddano je w zarząd społecznościom lokalnym?
W nakreślony powyżej zakres problematyki wpisuje się temat niniejszej pracy. Z jednej strony jej głównym celem jest naukowa analiza uwarunkowań i źródeł konfliktów społecznych różnych podmiotów z parkami narodowymi w Polsce, z drugiej strony zawiera ona wnioski aplikacyjne, czyli wskazania konkretnych sposobów zapobiegania potencjalnym sporom, oraz łagodzenia i rozwiązywania już istniejących.