Królestwo Trefl. Królestwo Kart. Tom 2

Nie sądziłam, że tak szybko uda mi się ją przeczytać. Od samego początku wkręciła mnie atmosfera opowieści, nawet pomimo tego, że nie czytałam tomu pierwszego. I właśnie dla tych, którzy jak ja nie poznali go, mamy ma stronie jedenastej krótkie streszczenie go, więc znając najgłówniejsze wątki spokojnie można zabierać się za tom drugi:-) On rozpoczyna się przemyśleniami kobiecej postaci, gdzie nagle ujawnia nam swoją postawę w całej okazałości. Nikt bowiem nie wiedział, że dziewczyna posiada skrzydła. Wiedział tylko o tym jej ojciec, który również dla dobra jej i całego królestwa, trzymał to w tajemnicy. Praktycznie bardzo szybko przyszło jej dorosnąć i każdy dzień wypełniony zostawał myślami w jaki sposób dowiedzieć się, kto zabił jej ojca. Z tym zamysłem postanawia uda się do drugiego królestwa. Jej decyzja nie pozostaje obojętna, gdyż dworzanie obawiają się, czy to bezpieczne. Pragną aby ich nie opuszczała, gdyż droga wydaje się dla nich długa i niebezpieczna. Wielkim szokiem dla nich jest wieść o jej darze i każdy zupełnie inaczej na to reaguje. U jednych wzbudza podziw, u drugich jakby zazdrość. Jednak jak już na miejscu się okazuje, że jeszcze wiele sekretów pozostało jej do odkrycia. Takim największym szokiem jest dla niej widok swojego kuzyna... Ile jeszcze tajemnic kryje się w zakamarkach odwiedzonego przez nią miejsca? Czy może liczyć na jakąkolwiek szczerość?
No powiem wam, że jestem pod wrażeniem inteligencji i zagrań psychologicznych postaci. Wiele spraw mieli jakby w swoich głowach z czego nam zdradzali się tylko z rzeczy niezbędnych. Niektórzy aż wypełnieni byli fałszem, mówili to, co wypada powiedzieć, aż biło po oczach jak wrednymi byli postaciami. Akcja idzie z wolna do przodu, ale pomimo tego, że jest stabilna, to jednak co jakiś czas czekało na nas jakieś zaskoczenie, taka przebudzająca sytuacja, która zachęcała nas do dalszego czytania. Mowa tutaj wciąż o królestwie i ludzi wysoko tam postawionych, więc sposób sposób przekazania treści był właśnie taki aktorski, ukazany z klasą i uznaniem, nawet w momentach drwin. Ogólnie nie jest agresywna, jednak pokazuje, że co wolno wojewodzie, to nie tobie... :-)