Księga mieczy

Już na samym początku zakochałam się w tej przecudownej oprawie i wiedziałam, że nawet jeśli jakimś cudem fabuła nie przypadnie mi do gustu i tak będę ją darzyć nie małym uczuciem, a cała ta grafika z pewnością należy do jednych z najlepszych okładek na całej mojej półce. Przyznajcie szczerze, czyż te miecze nie wyglądają wprost fenomenalnie i czy nie mielibyście ochoty przyglądać im się bez końca?

W zbiorze "Księdze mieczy" znalazły się opowiadania Georga R.R. Martina, Robina Hobba, Kate Elliott, Daniela Abrahama, C.J. Cherryh, Gartha Nixa, Ellen Kushner, Elizabeth Bear, Lavie Tidhar, Waltera Johna Williamsa, K.J. Parkera, Kena Liu, Matthew Hugesa, Scotta Lyncha oraz Cecelii Holland. Jeżeli więc niektóre z tych nazwisk nie są wam obce, powinniście chociażby przez moment pomyśleć, czy nie chcielibyście zapoznać się z kolejnym z fragmentów z ich twórczości - a muszę przyznać, że niektóre z nich są naprawdę świetne.

Co cudowne, nie ma znaczenia, w jakiej kolejności zdecydujemy się zapoznawać z danymi historiami - przyznaję, osobiście zaczęłam od samego końca - a i tak nie stracimy zawartego w nich sensu. Jeżeli więc któraś z przedstawionych tam opowieści intryguje was bardziej od pozostałych, nic nie stoi na przeszkodzie, żebyście się z nią zapoznali!

Mimo wszystko najbardziej zachwyciłam się opowiadaniami George'a R.R. Martina oraz Gartha Nixa, które miały w sobie coś, co znacząco odróżniało je od pozostałych historii. O ile na niektóre z nich mogłabym potraktować z lekkim przymrożeniem oka, mówiąc, że najwyraźniej autor nie miał okazji do popisu i musiał ograniczyć się do określonej liczby stron, tak w szczególności w tych dwóch przypadkach nie odnosiłam takiego wrażenia, a przebrnięcie przez nie okazało się samą przyjemnością.

Całość mimo iż została napisana przez wielu innych autorów, czyta się szybko i przyjemnie, a po samej lekturze pozostaje wiele miłych wspomnień. To świetna odskocznia od wielu innych, być może o wiele bardziej wymagających powieści, co nie znaczy, że z tego powodu powinniśmy traktować ją gorzej od pozostałych lektur. Uważam też, że "Księga mieczy" może być dobrym początkiem, aby zapoznać się w wieloma innymi, dziełami jej współautorów - ja na przykład wiem, że czym prędzej powinnam zabrać się za książki Martina i jestem z siebie dumna, że mimo wszystko miałam już okazję przeczytać chociażby maleńki ułamek jego twórczości.

Jeżeli więc interesują was tego typu klimaty, bądź też po prostu macie ochotę zapoznać się z paroma niezwykłymi wręcz opowiadaniami, jak najbardziej zachęcam was do zapoznania się z tą książką oraz gwarantuję, że z pewnością nie pożałujecie tego spotkania. Osobiście czuję się przekonana i sądzę, że mimo wszystko w niedalekiej przyszłości zdecyduję się sięgnąć po nieco bardziej obszerniejszą w treść książkę któregoś z przedstawionych tam autorów. Jak najbardziej polecam!