Martwe spojrzenie

"Martwe spojrzenie" autorstwa Charliego Donlea to wciągający thriller psychologiczny, który trzyma czytelnika w napięciu od pierwszych stron. Główna bohaterka, Alexandra Quinlan, znana kiedyś jako "Martwooka", wraca do przeszłości, która przez dekadę ciążyła nad jej życiem. Dziesięć lat temu była główną podejrzaną w sprawie brutalnego morderstwa swojej rodziny. Choć ostatecznie została oczyszczona z zarzutów, piętno tamtych wydarzeń na zawsze zmieniło jej życie. Teraz, jako Alex Armstrong, stara się pozostawić przeszłość za sobą i wykorzystać swoją wiedzę, by pomagać innym w poszukiwaniu sprawiedliwości.
Akcja nabiera tempa, gdy znika Laura McAllister, studentka dziennikarstwa, która badała tuszowanie napaści seksualnej na kampusie uniwersyteckim. Alex, mimo że próbuje prowadzić nowe, spokojne życie, zostaje wciągnięta w śledztwo. Szybko odkrywa, że zaginięcie Laury może mieć niespodziewane powiązania ze sprawą morderstwa jej własnej rodziny sprzed lat. Donlea mistrzowsko splata te dwie intrygujące historie, prowadząc czytelnika przez labirynt zagadek, tajemnic i kłamstw.
Książka porusza wiele istotnych tematów, takich jak trauma, poczucie winy i siła mediów, które potrafią zniszczyć życie osoby podejrzanej, nawet jeśli ostatecznie zostanie oczyszczona z zarzutów.
Autor z powodzeniem buduje napięcie i tworzy atmosferę niepewności, sprawiając, że czytelnik na każdym kroku zastanawia się, komu można zaufać.
"Martwe spojrzenie" to thriller, który nie tylko dostarcza emocji, ale także zmusza do refleksji nad tym, jak cienka jest granica między prawdą a kłamstwem oraz jak łatwo można manipulować opinią publiczną. Czytelnik do ostatnich stron nie wie, kto jest ofiarą, a kto sprawcą, co czyni tę powieść jeszcze bardziej fascynującą.
Charlie Donlea stworzył wciągający i inteligentny thriller, który z pewnością przypadnie do gustu fanom kryminałów psychologicznych.

Znasz jej twarz. Znasz jej imię. Ale kto zna prawdę na temat tamtej nocy?

Dziesięć lat temu życie Alexandry zmieniło się w sposób jakiego nie była w stanie przewidzieć nawet w najśmielszych snach.
Nastolatka została bowiem oskarżona o odebranie w brutalny sposób życia rodzicom i trzynastoletniemu bratu.
Była przesłuchiwana, osaczana i spędziła dwa miesiące w zakładzie poprawczym. Wszystko z powodu zbrodni, której nie popełniła.
Dzięki prawnikowi Garrettowi Lancasterowi i jego żonie Donnie dziewczyna wytoczyła proces stanowi w którym się wychowała i udowodniła, że wszelkie teorie uznające ją za kryminalistkę okazały się kłamstwem.
Wkrótce potem młoda kobieta wyjechała, rozpoczęła studia, a nowa tożsamość miała pomóc jej rozpocząć od nowa.

Podczas jednej wizyty w rodzinnym domu młoda kobieta trafia na wyciągi z banku w Szwajcarii opiewające na duże kwoty.
Do kogo należało konto i jakie było jego przeznaczenie?

Nowe nazwisko nie zapewniło jednak spokoju pannie Quinlan , ta bowiem zdecydowała się pomagać innym pokrzywdzonym przez wymiar sprawiedliwości osobom.
Tak trafia na sprawę zaginięcia studentki dziennikarstwa Laury McAllister, która w swojej audycji próbowała ujawnić przypadki molestowania seksualnego skrzętnie zamiatane pod dywan na kampusie uniwersyteckim..
Na jaw wychodzi, że śmierć rodziców Alex i zniknięcie Laury mogą być ze sobą powiązane.
Co odkryje bohaterka? Kto stoi za jej traumatycznymi przeżyciami i jakie ofiary pociągnie za sobą śledztwo zdeterminowanej kobiety?

Kurczę co to było za cudo! Nie wiem jakich użyć słów by opisać misterność fabuły oraz lekkość pióra autora.
Charlie Donlea ani na moment nie zwalnia tempa a kolejne puzzle są zaplanowane z niemal chirurgiczną precyzją szokują i wbijają w fotel.
Z chęcią sięgnę po kolejne książki podobne do Martwego spojrzenia. 🖤🧡

Icebreaker jest historią dwójki skupionych na swojej zawodowej karierze studentów- Anastasii , która jest łyżwiarką figurową i marzy o występie na mistrzostwach stanowych i Nathana- hokeisty, chłopaka od dziecka zakochanego w NHL.
Gdy pewnego dnia przez czyjś niezbyt mądry żart łyżwiarze i hokeiści muszą dzielić ze sobą lodowisko nie są zachwyceni, delikatnie mówiąc.
Nasza bohaterka zdecydowanie nie przepada za śmigającym po tafli za małym krążkiem osobnikami płci przeciwnej , z kolei on za wszelką cenę chce udowodnić, że zasługuje na miano lidera drużyny.
Ale.. jak to się stało, że para została na siebie skazana?
Wszystko zaczęło się od wypadku, któremu uległ partner panny Allen , Aaron.
W tej sytuacji młody Hawkins zmuszony był go zastąpić i choć początkowo pozwalał sobie na bycie złośliwym z czasem odkrył, że kobieta wcale nie jest tak irytująca jak początkowo sądził, ona zaś przekonała się ,że stereotypy są bardzo bardzo krzywdzące.

Przyznam się do tego ,że zanim sięgnęłam po tę książkę przeczytałam mnóstwo skrajnie różnych opinii - od pełnych zachwytu peanów na temat Nate'a po takie w których pisano ,że książka okrutnie kogoś zmęczyła.
Sama uważam ją za średnią, a to dlatego,że prócz poruszania ważnych tematów takich jak zaburzenia odżywiania, potrzeba kontroli czy terapia psychologiczna a także osoby z niepełnosprawnościami i bardzo przyjemnego języka znalazłam też kilka minusów.
Przede wszystkim zbyt dużo scen erotycznych, nic nie wnoszących do fabuły oraz ciągłe imprezy- doprawdy jako osoba w miarę obeznana z tematem , po przesłuchaniu setek wywiadów jestem w stanie stwierdzić, że sportowcy rzadko pozwalają sobie na kompletny luz , ponieważ grafik ich codziennych zajęć, treningi i zobowiązania wynikające z kontraktów ze sponsorami nie pozwalają na takie zachowanie
Dawno też nie spotkałam tak irytującej bohaterki.
Ana cały czas mówiła o tym, że planuje najdrobniejszy szczegół swojego życia, a jednocześnie przez cały niemal czas piła alkohol a na treningi przychodziła będąc.. wczorajsza.
Poza tym jej powód dla którego odtrącała Nathana odcylował na granicy absurdu - nie lubiła go bowiem dlatego, że był hokeistą.
Nie wyobrażam sobie skreślania kogokolwiek dlatego, że robi coś co kocha.
Nate natomiast bardzo mi się spodobał z racji tego, że nie epatował zbytnio swoją pozycją czy pewnością siebie , a był niesamowicie opiekuńczy i kochany.
Sama fabuła była ciekawym pomysłem z nieco gorszym wykonaniem, ponieważ momentami bardzo się przyciągała i była przewidywalna.
Mimo wszystko zachęcam do przeczytania powieści, by wyrazić o niej własną opinię, a ja dam szansę autorce w kolejnej odsłonie.

To dosyć nietypowa książka, aczkolwiek właśnie tym szczegółem bardzo przyciągnęła moją uwagę. Opowieść z gatunku thrillera psychologicznego, gdzie na zmianę będzie wyczekująco, a później sprawy zaczną posuwać się do przodu. Polecam czytać nagłówki rozdziałów, gdyż często zmienia się czas, miejsce oraz osoby, które na początku czytania wydaje się, że są te same co poprzednio, bo pociągają fabułę, ale nagłówek głosi, że to tylko pozory, bo czytamy o kimś zupełnie innym. Już sam początek jest bardzo mocny, bo pokazuje w jaki sposób została zamordowana rodzina. Ta scena jest z punktu widzenia samego snajpera, więc bardzo mnie ciekawiło w jaki sposób jedna z osób uciekła z tego domu, zanim i ją dosięgła łuska śmierci. Nie tylko ja byłam tą sprawą zainteresowana, bo same media później miały dwojakie myślenie, nawet wtedy, kiedy zbiegła przed śmiercią pozwała stan w którym mieszka za zniesławienie. Zwróćcie na to uwagę, bo nie zawsze to, co na pierwszy rzut oka jest widoczne, musi się zgadzać później. Mamy w niej dużo dialogów, które wymieniają osoby na zasadzie wielu pytań i odpowiedzi. To w ten sposób nasze myślenie będzie schodziło na podobieństwa do innej sprawy z którą zmierzy się już dorosła ocalała. Tym sposobem kroczek do kroczku odkryjemy pewne sekrety, które z kilku niewiadomych stworzyły nam piękną całość, a tym samym, zaskoczenie końcówki.
A wy jak sądzicie, jest coś takiego jak strata uboczna? Z czym wam to się kojarzy?
Ogólnie powiem wam, że pomimo tych przeskoków do innych miejsc, opowieść naprawdę mnie wciągnęła. Książka jest grubszego kalibru, gdyż postacie posiadają tutaj życie osobiste. Znając ich myśli wiemy co ich gnębi i dlaczego pomimo upływu czasu, niektóre wydarzenia wciąż nie dają im spokoju. Mamy tu poruszony temat dzieci i sprawiedliwości, którą chce się wymierzyć zwyrodnialcom. Ja sama jestem matką, więc bardzo ją przeżyłam. Zdałam sobie sprawę, że nie ważne jak jeden człowiek nabroi, bo gdy przychodzi do sprawiedliwości, to odpowiadać może nawet cała rodzina. Daje dużo do myślenia, polecam!