MASAKRA LUDZKOŚCI

Science fiction to gatunek, który mimo iż darzę nie małą sympatią, staram się raczej unikać szerokim łukiem. Jest to spowodowana przede wszystkim monotonnością i ciągłym powtarzaniem tych samych schematów w książkach, które w większości różnią się tylko okładką, tytułem i nazwiskiem autora. Chociaż nie powiem, czasami zdarzają się nie małe zaskoczenia, które powodują, że od czasu do czasu wracam do moich starych przyzwyczajeń i dalej zaczynam czytać o wizji świata - lub jego końca - jaką przygotował dla nas autor.



Jest to jedna z tych książek, które wywołały u mnie wiele sprzecznych opinii, a moja recenzja przechodziła setki poprawek, a i tak nie jestem w pełni z niej zadowolona, gdyż z jednej strony całość naprawdę mi się podobała, jednak z drugiej jest to zwyczajne czerpanie z czyjegoś pomysłu, który ponadto zyskał nie mały rozgłos, nie tylko ponad 100 lat temu, lecz także teraz znajdą się osoby, które byłyby w stanie powiedzieć o niej wiele dobrego.



Jak możemy się dowiedzieć z tyłu okładki, jest to kontynuacja "Wojny Światów" H.G. Wellsa, która ukazała się prawie 120 lat temu. Dotychczas wielu próbowało doścignąć wyżej wymienionego autora, jednak skutki ich pracy były lepsze i gorsze. Teraz, gdy ukazała się, która ponadto została okrzyknięta tytułem "oficjalnej kontynuacji", wiele osób może z radością wrócić do swojego ukochanego uniwersum, tyle czy aby na pewno "Masakra ludzkości" zasługuje na tak niesamowity tytuł?



Przyznaję, że mimo iż zdawałam sobie sprawę, że Stephen Baxter potrafi stworzyć naprawdę dobrą historię i utrzymać ją w zadowalającym klimacie, tak miałam pewne wątpliwości, czy coś tak niesamowitego i ponadczasowego jak "Wojna Światów" może doczekać się godnej kontynuacji, która w dodatku nie wyszła od tego samego autora. Jak się jednak okazało, dość szybko przekonałam się, że moje obawy były zbyteczne, a cała ta historia jest naprawdę dobra mimo iż pomysł na jej realizację nie pochodzi od autora "Proximy", jednak miałabym parę "ale", którymi mogłabym podważyć tytuł "oficjalnej kontynuacji".



Jak dobrze wiemy, Walls jest jeden, a jego uniwersum jedyne w swoim rodzaju. W porządku, jestem w stanie zrozumieć słowo "kontynuacja" na okładce, gdyż jak wiadomo może chodzić tu najzwyczajniej w świecie o chwyt reklamowy, jednak nie stawiałabym obok tego "oficjalna", gdyż "Wojna Światów" została napisana przez Wallsa i to do niego powinno należeć czy stworzyć kontynuację, czy też nie. No ale dobra, całość działa się lata temu, a jego już nie ma. No właśnie, w tamtych czasach ludzie naprawdę sądzili, że inne planety zamieszkiwane są przez kosmitów, którzy tylko czekają aby podbić naszą planetę. Niech będzie, jestem w stanie zrozumieć wcielanie się w rolę autora i opisywanie tego zupełnie tak, żeby stworzyć z tego jedną spójną całość. Tyle że coś nie wyszło i to nie małe coś, gdyż pojawiło się tam słownictwo, które nie miało miejsca bytu w tamtych czasach, gdyż nawet Walls nie miał pojęcia o istnieniu takiego czegoś jak chociażby biotechnologia. Jest zgrzyt, prawda? A uwierzcie mi, że jest tam o wiele więcej tego typu smaczków.



I mimo iż mówię to z bólem serca, Stephen Baxter wyszedłby o wiele lepiej, gdyby zamiast czerpać z tego uniwersum, stworzył coś swojego, gdyż wiem, że jeśli chce, to naprawdę potrafi. Doskonałym przykładem jest tutaj "Proxima", która według mnie jest na naprawdę wysokim poziomie, czego niestety nie mogę powiedzieć o tej książce. No dobra, może i jest wciągająca i interesująca, jednak nie mogłam pozbyć się świadomości, że to już gdzieś było, a "Masakra ludzkości" to jeden wielki absurd.



Tak czy inaczej, książka jest interesująca, ale dla mało wymagających osób, które w dodatku nie powinny mieć zbyt wiele do czynienia z "Wojną światów", gdyż wtedy całość prezentuje się znacznie gorzej. Mimo iż za każdym razem czytam twórczość Stephena Baxtera z nie małą przyjemnością, tak w tym wypadku nie potrafię pozbyć się myśli iż nie jest to kontynuacja, a zwyczajny plagiat.