Miłość leczy rany

Ostatnio rzuciłam się na tomiszcze wydane przez panią Katarzynę Bonde "Miłość leczy rany". Książka liczy grubo ponad 700 stron. Podobno to tom pierwszy z trylogii która ma powstać. I to było moje pierwsze spotkanie z tą autorką.
Historia opisana w książce przeplata wątki z teraźniejszości oraz przeszłości. Przenosimy się w niej do Kazachstanu i poznajemy opowieść o rodzinie Kodara Kunanbajewa, skupiając się najbardziej na jednym z jego synów, Kereju. Poznajemy ich kulturę, zwyczaje oraz dowiadujemy się co znaczy ludzki honor. Nasz bohater niestety sprzeciwia się miejscowemu gangowi. Zabija wielu ze swoich oprawców i musi uciekać z kraju. Trafia do Polski gdzie ukrywa się przez 5 lat pod innym nazwiskiem. Niestety pewnego dnia jego tajemnica zostaje odkryta. Jednak jego ukochana oraz przyjaciele zrobią wszystko by Kereja nie poddano ekstradycji, bo w jego kraju czeka go tylko śmierć.
Przede wszystkim nie nazwałabym tej książki kryminałem. Bardziej to saga rodzinna z tajemnicą w tle. Pani Bonda naprawdę postarała się z reserchem. Opisała całą kulturę oraz zwyczaje ludności Kazachstanu. Książkę trzeba czytać w skupieniu, zwłaszcza na początku by ogarnąć mnogość imion i innych trudnych słów. Nie wiem tak do końca co o niej myśleć. Naprawdę temat zawarty w książce był interesujący. Ale zmęczyła mnie ta książka. Była za długa i zbyt rozwleczona. Jednak na uznanie według mnie zasługuje pióro autorki. Jej sposób pisania podobał mi się. Wszystko jest dopracowane w najmniejszych szczególikach. Widać, że pani Kasia poświęciła jej dużo czasu. Na razie wiem, że muszę odpocząć od tej autorki. Na pewno przeczytam kiedyś kolejną jej książkę bo mimo objętości jej książek myślę że warto.