Nie pytaj

Maria Biernacka-Drabik nie jest jeszcze pisarką rozchwytywaną- napisała dopiero dwie książki. Pierwszej, „Za żywopłotem”, nie znam, ale przedstawiona w opisie fabuła brzmi zachęcająco i wydaje się być bardzo na czasie. Świetnym zabiegiem dla czytelników jest więc poznawanie nowych nazwisk w świecie literatury. Ile by człowiek nie poświęcił na czytanie, zawsze trafi się ktoś nieznany, tajemniczy, a to nie wada, tylko ogromna zaleta.
NN- niby tylko dwie litery, a mogą nas smucić, przytłaczać, zmieniać nasze istnienie w pustą, białą kartkę. Tak dzieje się w przypadku jednej z głównych bohaterek, Marii. Jako wychowanka domu dziecka nie może sięgnąć do swoich korzeni, co jest dla niej powodem do nostalgii. Sama nigdy nie chciałabym znaleźć się na jej miejscu. Gdy kobieta umiera, stery nad jej niejasną przeszłością przejmuje córka. Inga, dziennikarka radiowa, nie chce porzucić tajemniczej sprawy, choć wiele osób uważa dokładnie odwrotnie- na przykład jej ojciec, ciotka, a nawet zapracowany mąż. Czy Inga dobrze robi, że próbuje sensownie poukładać drzewo genealogiczne swojej matki? Warto samemu to sprawdzić i przygotować się na przeskoki czasowe w fabule, które jednak czasami bywają chaotyczne. Zauważałam takie partie tekstu, które wydawały się niepotrzebne, zaś inne zasługiwały na wnikliwą lekturę. Bywało po prostu różnie.
Autorka nie napisała długiej opowieści- jest to klasyczna powieść mająca tylko nieco ponad 300 stron, w której nie brakuje zarówno elementów wzruszających, jak i mrocznych, niespodziewanych. Sama, jako fanka sensacji/thrillera/kryminału, nierzadko marszczyłam lub unosiłam wysoko brwi- dany gest zawsze zależał od okoliczności, w których znalazła się Maria lub Inga. Chciałam wiedzieć, czy śledztwo córki Marii ma jakikolwiek sens. Czy miało? O tym już niech każdy sam zadecyduje.
Autorka w bardzo wyraźny sposób podkreśliła, że CZAS poświęcony rodzinie jest najważniejszy. Niestety, dziś rządzi nami pogoń za karierą i rozwój osobisty. Szkoda, że często jest za późno, by porozmawiać, nacieszyć się widokiem bliskich osób. Warto po przeczytaniu mocno zastanowić się nad tym zagadnieniem. Czy możesz. Drogi Czytelniku, spotkać się z rodzicami, wypić kawę czy wybrać się na spacer do parku? Zrób to, a będziesz szczęśliwy. Późniejsze wyrzuty sumienia nic Ci nie dadzą.
Nic nie stoi na przeszkodzie, by zapoznać się z wcześniejszą książką pani Biernackiej-Drabik. Docenić należy także twórców nowej okładki- jest ona bardzo dobrze opracowana i pasuje do całości.