Obscura. Antologia horroru

🧟”Miasteczko porzuconych nadziei” Grzegorz Kopiec🧟
Podobał mi się pomysł na to opowiadanie. Młode małżeństwo jedzie samochodem, zostaje nagle zatrzymane za przekroczenie prędkości, po czym poddane okrutnej karze. Patrząc na niektórych wariatów drogowych, to wydaje mi się, że, kurczę, przydałoby się chociaż jedno takie miasteczko-widmo w Polsce z nadnaturalnym sądownictwem. Tylko ze stylem coś mi nie zagrało, były momenty, w których nie czytało mi się płynnie, no ale kilka stron to za mało, żebym mogła coś więcej powiedzieć na ten temat.

🐋”Serce wieloryba” Jakub Gańko🐋
To było to! Było oburzająco, ohydnie, obleśnie, przesadnie do przesady i tak też miało być. Aż mi się przypomniał Grabiński i jego „Kochanka Szamoty”. Tutaj główny bohater odkrywa u siebie fetysz dużego ciała, przekonajcie się sami do czego go to doprowadzi. Ten wątek ze snem, mniam, to było jak petarda rozświetlająca pierwotne lęki i jednoczesną chorą fascynację nimi. Jestem pod wrażeniem, na ilu poziomach to było tak dobrze złe (jakkolwiek to brzmi), brawo dla autora.

👀”Ślepnę” Agata Poważyńska👀
To opowiadanie było dla mnie kompletnie niezrozumiałe. Nawet ciężko mi je jakoś streścić. Główny bohater nazywa siebie Charonem, męczy go jakaś choroba oczu, podobno żyje na świecie bez ludzi, ale na kolejnej stronie możemy się domyśleć, że skądś ludzi bierze i ich zjada...? Wydaje mi się, że napakowano tutaj za dużo metafor, żeby to miało ręce i nogi. I oczy, heh.

Wybranie krótkich form na pierwszy raz z horrorem ekstremalnym było dobrą decyzją, bo koszmar szybko się kończył. W ogóle sto lat nie czytałam żadnej antologii! Polecam fanom grozy 😈