Ogród ciemności i inne opowiadania

"Ogród ciemności i inne opowiadania" to zbiór kilkunastu opowiadań Stanisława Lema. Ich wyboru dokonał syn pisarza - Tomasz Lem. Niniejsze dzieło jest prawdziwie oryginalne i nacechowane emocjami. Nie mam na myśli samej treści opowiadań, ale to, co sam Tomasz Lem powiedział, a co znajduje się na okładce książki: "Pewien eklektyzm niniejszego zbioru spowodowany jest względami osobistymi. Na przykład bez Ogrodu ciemności moja przyszła matka nie zainteresowałaby się Stanisławem Lemem jako kandydatem na męża i nie mógłbym napisać tych kilku słów. Natomiast Czarne i białe to opis alegorycznego snu, który przyśnił się ojcu w Wiedniu w okresie, kiedy pożegnał się już z beletrystyką — zaskakująco odległy od jego literackiego emploi. Pomiędzy tymi dwoma biegunami znalazły się opowiadania zarówno młodzieńczego jak i dojrzałego Lema. To oczywiście subiektywna ocena, ale odnoszę wrażenie, że w tym zestawieniu nawet utwory znane czytelnikowi ukazują swoje nowe, zaskakujące oblicze". Takie stwierdzenie nie wymaga żadnego komentarza!

Ze względu na to, że nie jestem fanką mocnego, typowego science fiction dla dorosłych, nigdy nie sięgnęłam po żadną pozycję Stanisława Lema. Jednak nazwisko tego polskiego pisarza, filozofa i krytyka ciągle obijało mi się o uszy. Ostatecznie stwierdziłam, że wstyd nie znać czegoś, co dla niektórych jest najlepszą literaturą, jaka w ogóle powstała. Pojawienie się na rynku porządnego zbioru opowiadań Lema stało się moim pretekstem do sięgnięcia po tego typu literaturę. Jakie są moje odczucia?

Przede wszystkim jestem ogromnie zdziwiona, że te opowiadania naprawdę mi się spodobały. Zdecydowanie nie są zwykłymi durnymi historyjkami bez żadnego sensu. Opowiadania Stanisława Lema są dowodem na złożoność jego intelektu. To nie tylko kreatywne opowiastki, lecz także głęboko przemyślane, mądre i pełne emocji utwory, nad którymi trzeba się zastanowić. Wstydzę się tego, że wcześniej nie sięgnęłam po twórczość Lema, choć z drugiej strony uważam, że co niektóre opowiadania są na tyle skomplikowane, poruszają tak trudne tematy, że nie wszystko do końca zrozumiałam. Stąd moja uwaga: jeżeli jesteście młodymi, niedoświadczonymi czytelnikami, poczekajcie na odpowiedni moment. Do twórczości Lema trzeba dorosnąć.

Nie ukrywam, że opowiadania zawarte w tym zbiorze zachęciły mnie do dalszego zgłębiania tematyki utworów tego wspaniałego artysty. Ale zbiór ten nie jest przeznaczony tylko i wyłącznie dla "raczkujących" czytelników Lema. Z tego, co wiem, "Ogród ciemności" był opublikowany dotychczas tylko w prasie, a "Czarne i białe" po raz pierwszy publikowane jest w książce Lema. Wnioskuję, że najnowszy zbiór opowiadań Lema jest wyjątkowy nie tylko pod względem porządnego, pięknego od strony technicznej wydania, lecz także pewnej oryginalności dotyczącej wyboru utworów. Zapewne wierni fani Lema zapragną mieć na swojej półce to wydanie, które naprawdę jest warte zakupu. Serdecznie polecam. :)