Ona

Na ogół obie żyją obok siebie: „Ja” i „Ona”. Ale czas, który je dzieli, kurczy się i rozszerza, miejsca zbliżają się do siebie lub oddalają, a „Ja” często niepostrzeżenie zmienia się w „Ona”. No i powstaje problem, którego nie potrafią rozwiązać nawet semiotycy: Co to znaczy „teraz”? Gdzie właściwie jest „tu”? Problemem staje się brak dystansu między „ja-tu-i-teraz” oraz „ona-tam-i-wtedy”. Właśnie ten dystans wydaje się jedynym sposobem na pato-kohabitację obu. A bohaterką narracji „Jej” staje się „Ona”.