Joseph Roth mieszkał i pracował w hotelach, które kochał i na które cierpiał. Widzę go w dworcowych poczekalniach, w pociągach, w melancholijnych pejzażach. Bagażowy pakuje na wózek cale jego życie. „Żółta poświata fotografii”. Powroty do czegoś, czego już nie ma, a może w ogóle nie było. Fotograficzne atelier. Fotograf w czarnym garniturze. A może tylko grabarz o woskowej twarzy. Lalki, peruki, utracone piękno. Czasem widoki z okna. Niby nie dzieje się nic. Ktoś gra w domino. „Na trzecim piętrze mieszka gramofon. Żywe stworzenie, które wykrzykuje radość i smutek na podwórze”. Na ulicy ruch: pies, piłka, żebrak. Apatia kolejek miejskich. Szyny. Druty. Spowite dymem miasta. „Gorycz metropolii”. Porzucone zdjęcia. Uśmiech zatrzymany w biegu. Retusz umykającego czasu. W tych felietonach-wierszach – Autor żegluje po miejscach pozornie błahych, nic nie znaczących. I znaczących tyle, ile nasze życie i śmierć. Wie, że nie ma miejsc stałych. Jest zawsze jakaś podróż, czyjaś twarz, pan w „szarym flauszowym kapeluszu”, młody Fritz z matką, blondynka w oknie, aukcja berlińskiego panoptikum. „Wszystko się rozsypało”. Woskowe życie się stopiło… (Ewa Lipska)

O stawaniu się osobą to zbiór esejów Carla R. Rogersa zebranych z wielu lat pracy terapeutycznej. O stawaniu się osobą to zbiór esejów Carla R. Rogersa zebranych z wielu lat pracy terapeutycznej. Zdaniem autora wszystkie one odnoszą się do spraw życia osobistego w naszym pogmatwanym świecie i mogą się przyczynić do wzbudzenia odwagi i pewności siebie, do zrozumienia osobistych trudności tych, którzy będą je czytać. Zbiór ten skierowany jest zarówno do specjalistów: psychologów, psychiatrów, nauczycieli, osób zarządzających przedsiębiorstwami itp., jak i tych wszystkich, którzy poszukują dróg rozwoju osobistego. Elementem łączącym te eseje jest ciepły, entuzjastyczny, pełen przekonania i troski ton autora. Oto spotykamy się z człowiekiem, który cierpliwie, lecz przy użyciu wszelkich dostępnych środków, próbuje usłyszeć innych i siebie samego. - Z przedmowy Petera D. Kramera

Ten tom krótkich esejów i aforyzmów Emila Ciorana (1911–1995) został opublikowany w 1979 roku i jest pesymistyczno-nihilistyczną refleksją filozofa nad ludzkością, historią i nad sobą. W wieku 68 lat powraca on do swojego życia i stawia diagnozę człowiekowi jako takiemu. Nie jest to jednak refleksja teoretyczna w zwykłym sensie. Cioran był specyficznym egzystencjalistą wśród francuskich egzystencjalistów powojnia. Jeśli teoretyzuje, to zawsze wychodząc od siebie i, trzeba przyznać, najbardziej zajmujący jest tam, gdzie pisze o sobie: „Niczego, czym się zajmowałem, o czym mówiłem przez całe życie, nie sposób oddzielić od tego, co przeżyłem. Nic nie zmyśliłem, byłem tylko sekretarzem swych doznań”, podsumowuje. Wbrew tendencjom modernizmu stwierdza w tym kontekście: „Biada książce, którą można czytać, nie zastanawiając się cały czas nad autorem”. Jego pisarstwo jest autoterapią, mizantropia formą zdrowego rozsądku, pesymizm wyrazem zachwytu nad życiem, nihilizm odpowiedzią na to, co wymyka się słowu. I właśnie ta „otchłań” w człowieku przewija się przez cały tom jako ostateczna instancja rozważań nad historią i ludzkim uwikłaniem w nią, nad brakiem wiary i tęsknotą do niej. „Ćwiartowanie”, które po francusku oznacza też rozdzieranie, a nawet torturę rozrywania końmi, sygnalizuje tu rozdarcie między pragnieniem wiary i sensu a poczuciem absurdu wszelkich religii i zwątpieniem w jakiekolwiek poznanie. Rozkrok nad otchłanią.

Nie jest łatwo być optymistą w obecnych czasach. Krótkie dziesięciolecie demokratycznego przebudzenia Europy kończy się. Kto jeszcze wierzy, że świat będzie od jutra lepszy, będzie miał opinię pozbawionego rozumu lub niepoprawnego optymisty. Niepewność stała się nowym uczuciem paneuropejskim. Nie jest to żaden przejaw starzejącego się społeczeństwa. Żyjemy w czasie przełomu, i trudno powiedzieć, jak zachodnie demokracje poradzą sobie z wyzwaniami, na które napotykają. Ze wstępu Autora

Zbiór audycji emitowanych przez radio BBC od października 1940 do maja 1945 roku, w których Thomas Mann próbuje odwieść Niemców od fascynacji Hitlerem. Przemówienia stanowią doskonałe uzupełnienie zagadnień poruszanych w „Doktorze Faustusie”, gdzie pisarz szukał m.in. odpowiedzi na pytania o przyczyny nazizmu i niemiecką tożsamość. Mann nie utożsamia ideologii nazistowskiej z narodem, co potwierdzają jego programowe teksty „Brat Hitler” (1939) oraz „Niemcy i naród niemiecki” (1945). Zło nie bierze się znikąd, choć trudno wytłumaczyć jego genezę. Dotyka całych społeczności, jego źródłem są jednak jednostki, o których czasem można pomyśleć, że zło jest im przeznaczone. „Niektórzy ludzie z konieczności schodzą na manowce, ponieważ właściwej drogi w ogóle dla nich nie ma” – pisał Mann w tomie zatytułowanym „Tonio Kröger i inne opowiadania”. Jednak w przypadku pisarza, zwłaszcza tak wybitnego jak autor „Czarodziejskiej góry”, na poglądach trudno poprzestać. Jakkolwiek to zabrzmi, trzeba powiedzieć, że „Niemieccy słuchacze!” to modelowe studium języka w służbie propagandy. Książka prowokuje do pytań o cenę tak pojętego zaangażowania artysty w sprawy wspólnoty i o jego skuteczność w roli trybuna. Przekład Małgorzaty Łukasiewicz Posłowie Michała Głowińskiego Publikacja przygotowywana we współpracy z Nowym Teatrem. „Niemieccy słuchacze! Mówi do was niemiecki pisarz, którego twórczość i osobę wasi władcy skazali na wygnanie i którego książki, nawet gdy traktują o czymś najbardziej niemieckim – na przykład o Goethem – mogą przemawiać tylko do obcych, wolnych narodów w ich języku, dla was zaś muszą pozostać nieme i nieznane. Wiem, że pewnego dnia moje dzieło wróci do was, nawet jeśli ja sam nie będę już mógł. Ale dopóki żyję, choćby jako obywatel nowego świata, będę Niemcem i cierpię pod brzemieniem losu Niemiec oraz wszystkich krzywd, moralnych i fizycznych, jakie Niemcy z woli zbrodniczych tyranów od siedmiu lat wyrządzili światu. Niewzruszone przekonanie, że to nie może się dobrze skończyć, kazało mi w ciągu tych lat wciąż na nowo występować z ostrzeżeniami, z czego niektóre, jak sądzę, do was dotarły. Teraz, gdy trwa wojna, słowo pisane nie zdoła już przebić muru, wzniesionego wokół was przez tyranię”. (fragment) „Mann – sądzę – bał się ujednoznacznienia poprzez politykę. Przez tyle lat bronił swego statusu «człowieka apolitycznego», pisarza niezależnego od partii i doktryn; chroniącego się w ironię przed prostactwem, brudem i manicheizmem świata polityki, że – wolno przypuszczać – dobrze wiedział, czym grozi twórcy redukcja do politycznego medium”. Andrzej Jagodziński, „Don Kichot i wyzwiska” (1986) Thomas Mann (1875–1955) – wybitny prozaik niemiecki, od 1933 roku na emigracji, autor esejów, pism publicystycznych i autobiograficznych oraz dzienników. Laureat Literackiej Nagrody Nobla z roku 1929 za powieść „Buddenbrookowie” (1901). Jego najważniejsze dzieła to opowiadanie „Śmierć w Wenecji” (1912) oraz powieści: „Czarodziejska góra” (1924), „Józef i jego bracia” (tetralogia publikowana w latach 1933–1943), „Doktor Faustus” (1947) i „Wyznania hochsztaplera Feliksa Krulla” (1954). W 1936 roku został pozbawiony niemieckiego obywatelstwa. Od października 1940 roku nadawał za pośrednictwem BBC comiesięczne mowy do niemieckich słuchaczy „Deutsche Hörer!”. Był reinterpretatorem niemieckiej tradycji romantycznej, a w swoich utworach często poruszał wątki biblijne. Jego powieści mają głęboko intelektualny i humanistyczny charakter.

Ta sensacyjna książka zawiera Księgę J omówioną i skomentowaną przez Harolda Blooma. Według niektórych teorii J (od „Jahwista”) był autorem trzonu hebrajskiej Biblii, napisanego w X wieku p.n.e. Jego dzieło w następnych stuleciach uzupełniano o inne księgi, modyfikowano, na koniec rozdzielono między księgi, które podług chrześcijańskiego nazewnictwa noszą tytuły: Rodzaju, Wyjścia i Liczb. Hebrajska Biblia (Tora) ostatecznie ukształtowała się w II wieku. Tę kwestię autora J badaną już co najmniej od XIX wieku amerykański literaturoznawca Harold Bloom (ur. 1930) podejmuje w specyficzny sposób i w określonym celu. Zakłada, że J była kobietą, arystokratką z otoczenia króla Salomona, pisarką o niezwykłym talencie na miarę Szekspira. To założenie, choć historycznie na wskroś dowolne, pozwala inaczej spojrzeć na Biblię: od strony literackiej. Na tym właśnie polega zamysł Blooma. Z subtelnych analiz tego słynnego historyka i teoretyka literatury wyłania się inny obraz Biblii w części spisanej przez J. Było to dzieło zupełnie nie religijne – pełna wyrafinowanej ironii opowieść o Jahwe, którego charakterystyka musiała się wydać późniejszemu judaizmowi bluźniercza. Choć dziś teorie dotyczące istnienia Jahwisty jako jednego autora nie są powszechnie uznawane, literackie odczytanie Biblii przez Blooma będzie nieocenione dla każdego dociekliwego umysłu i pozwoli – po raz kolejny – stwierdzić, jak wiele czytaliśmy z niezrozumieniem.

How do you see women? And how do they see themselves? In her role as Head Strategist at the world famous advertising agency J. Walter Thompson, author Rachel Pashley decided to find out. In a global survey orchestrated over five years, over 8,000 women responded, aged seventeen to seventy across 19 countries. The results make fascinating reading. Working with the results, Pashley defines four key 'female tribes: Alphas (focusing on achievement and career); Hedonists (focused on pleasure and self-development); Traditionalists (women whose chief focus is home and children); Altruists (women who focus on community and environment). She also asked about women's values and measures of success. Interestingly, those with more assertive values came from India and Saudi Arabia, while measures of success the world over did not necessarily include marriage or children.

Surely just giving people money couldn't work. Or could it? Imagine if every month the government deposited £1000 in your bank account, with no strings attached and nothing expected in return. It sounds crazy, but Universal Basic Income (UBI) has become one of the most influential policy ideas of our time, backed by thinkers on both the left and the right. The founder of Facebook, Obama's chief economist, governments from Canada to Finland are all seriously debating some form of UBI. In this sparkling and provocative book, economics writer Annie Lowrey looks at the global UBI movement. She travels to Kenya to see how UBI is lifting the poorest people on earth out of destitution, and India to see how inefficient government programs are failing the poor. She visits South Korea to interrogate UBI’s intellectual pedigree, and Silicon Valley to meet the tech titans financing UBI pilots in the face of advanced artificial intelligence and little need for human labour. She also examines at the challenges the movement faces: contradictory aims, uncomfortable costs, and most powerfully, the entrenched belief that no one should get something for nothing. The UBI movement is not just an economic policy -- it also calls into question our deepest intuitions about what we owe each other and what activities we should reward and value as a society.

Thomas Piketty w zamieszczonych w tym tomie esejach przedstawia nie tylko bilans rządów Nicolasa Sarkozy’ego i François Hollande’a, ale przede wszystkim rozwija swoje poglądy na temat aktualnych palących spraw dotyczących zarówno gospodarki, jak i polityki europejskiej czy międzynarodowej. Książka jest również zapisem rozmaitych dyskusji na temat nierówności, jakie autor prowadził po światowym sukcesie swojego największego dzieła: Kapitał w XXI wieku. Z rozważań Piketty’ego wyłania się przeświadczenie, że kwestii ekonomicznych nie należy pozostawiać wyłącznie ekspertom. Są to bowiem zagadnienia, na temat których każdy z nas powinien wyrobić sobie własną opinię.

Do you want to get to the stage - soon - where you are truly financially independent, able to use your money in the way you'd like, and be completely confident in your ability to take care of yourself and your family? That is a universal desire, but many of us regard wealth and financial independence as a goal which we'll likely never achieve - there are just too many bills that need paying and there is a widespread belief that the money game is rigged. Even people who win the lottery or inherit money often seem to wind up losing it. The evidence suggests you can't win a game that you don't understand - even if you start out winning - because you never understood the game in the first place. So how can you win with money? How can you create independent wealth and hold on to it? This inspiring book by self-made multi-millionaire Rob Moore explains the rules of the game, shares simple tricks for managing money better, details how to create a plan for an ambitious future, and shows you the very best way to become a millionaire - to think and behave like one!

„Nie da się łatwo wpasować kobiet w strukturę zaprogramowaną jako męska – trzeba tę strukturę zmienić”. Przekornie dowcipna, najbardziej znana brytyjska filolożka klasyczna Mary Beard analizuje motywy genderowe i pokazuje, jak historia traktuje silne kobiety. Począwszy od starożytności i uderzających wersów Odysei po memy internetowe z Trumpem i Hillary Clinton – autorka bada kulturowe podwaliny mizoginii, kwestię głosu kobiet w sferze publicznej, nasze kulturowe postawy wobec relacji łączących kobiety z władzą. Na podstawie własnych doświadczeń z seksizmem i agresją wiążącą się z płcią, z którymi spotkała się w Internecie, pyta: jeśli akceptuje się niedopuszczanie kobiet do struktur władzy, to czy tej władzy nie trzeba zdefiniować na nowo? Pogromczyni trolli. - „New Yorker” Gdyby starożytni Rzymianie mieli Mary Beard po swojej stronie, ich imperium trwałoby do dziś. - „Daily Mail” Z finezją skłania do zastanowienia się nad naszym światem, nad odpowiedziami, jakich udzielamy na pytanie o to, co czyni nas ludźmi. - „Sydney Morning Herald” Emanująca nieokiełznaną energią, z ożywczo lekceważącym podejściem do konwenansów”. - „Financial Times”

Why is the incidence of mental illness in the UK twice that in Germany? Why are Americans three times more likely than the Dutch to develop gambling problems? Why is child well-being so much worse in New Zealand than Japan? As this groundbreaking study demonstrates, the answer to all these hinges on inequality. In The Spirit Level Richard Wilkinson and Kate Pickett put inequality at the centre of public debate by showing conclusively that less-equal societies fare worse than more equal ones across everything from education to life expectancy. The Inner Level now explains how inequality affects us individually, how it alters how we think, feel and behave. It sets out the overwhelming evidence that material inequalities have powerful psychological effects: when the gap between rich and poor increases, so does the tendency to defi ne and value ourselves and others in terms of superiority and inferiority. A deep well of data and analysis is drawn upon to empirically show, for example, that low social status is associated with elevated levels of stress, and how rates of anxiety and depression are intimately related to the inequality which makes that status paramount.

In this book, that combines cutting edge science with real world applications, Chopra and Kafatos redefine our nature of reality and what is possible. Here they ask 9 questions: What Came Before the Big Bang? Why Does the Universe Fit Together So Perfectly? Where Did Time Come From? What Is the Universe Made Of? Is There Design in the Universe? Is the Quantum World Linked to Everyday Life? Do We Live in a Conscious Universe? How Did Life First Begin? Does the brain create the mind? You Are The Universe offers answers that open up new possibilities for all of us to lead more fruitful, peaceful and successful lives.

False economics. Threats, bribes, extortion. Debt, deception, coups, assassinations and unbridled military power. These are the tools used by the ‘corporatocracy’ – a vast network of corporations, banks, colluding governments and rich and powerful individuals – to ensure that they retain and expand their wealth and influence, growing richer and richer as the poor become poorer. In his original, post 9/11 book, John Perkins revealed how he was recruited as an economic hit man in the 1970s, and exposed the corrupt methods American corporations use to spread their influence in the developing world, cheating countries out of trillions of dollars. In this new, extensively updated edition he lays bare the latest, terrifying evolution of the economic hit man, and how the system has become even more entrenched and powerful than ever before. In New Confessions of an Economic Hit Man, John Perkins provides fresh and chilling evidence of how the corporatocracy has grown its influence to every corner of the globe, making us all unwitting slaves to their regime. But he also provides advice on how we can end our unconscious support of the system and its self-serving, lethal economy.

A terrorist plot to kill hundreds of innocent people. An undercover agent posing as a wealthy Al-Qaeda sympathiser. A race against time to gain the terrorists’ trust and bring them down. Before it’s too late… In the aftermath of 9/11, long-time undercover FBI agent Tamer Elnoury joined an elite counterterrorism unit. Its mission: to infiltrate terror cells, gain detailed knowledge of their networks and bring them successfully to justice. Writing under a pseudonym, Tamer Elnoury here tells the hair-raising true story of life undercover, risking his life to keep us safe.

Spacer, przechadzka, marsz, pielgrzymka, wędrówka, włóczęga – to tylko niektóre z form pieszego obcowania z miastem i z naturą. Kto i dlaczego miał do nich prawo, a komu tego prawa odmawiano? Rebecca Solnit przekonuje, że przemierzanie przestrzeni rzadko bywa niewinne, często ma charakter aktu estetycznego, filozoficznego lub politycznego. Przyglądając się historii wędrowania oraz współistnieniu chodzenia i myślenia, autorka opowiada o dziejach zachodniej kultury, a jej opowieść swobodnie meandruje od perypatetyków do Rousseau, od Baudelaire’a do marszy antyglobalistów i ekologów. Gdy przechadzamy się ścieżkami przemierzonymi kiedyś przez naszych przodków bądź staramy się wskrzesić jakieś wydarzenie z dawnych dziejów a nawet z naszego własnego życia, próbując prześledzić na powrót jego szlak, przeszłość łączy się z teraźniejszością. A każda przechadzka pokonuje przestrzeń niczym wątek biegnący w tkaninie, splatając z sobą kolejne, póki nie utworzą ciągłego przeżycia – w przeciwieństwie do podróży samolotem, a nawet samochodem czy pociągiem, która rozczłonkowuje czas i przestrzeń. Ciągłość jest właśnie jedną z tych rzeczy, które, jak mi się zdaje, utraciliśmy w epoce przemysłowej, ale wciąż możemy starać się ją odzyskać, co niektórym się udaje. Pola i ulice czekają na nas. Książka dostępna w czterech wariantach kolorystycznych okładki.

Krytyka współczesnej myśli lewicowej W Głupcach, oszustach i podżegaczach Roger Scruton, jeden z najważniejszych krytyków środowisk lewicowych zachodniej cywilizacji, przygląda się sylwetkom najbardziej wpływowych myślicieli nowej lewicy. Scruton rozpoczyna od bezlitosnej analizy filozofii nowolewicowej, a kończy krytyką najważniejszych jej filarów. Dokonuje ponownej oceny największych lewicowych myślicieli, takich jak E.P. Thompson, Ronald Dworkin, R.D. Laing, Jürgen Habermas, György Lukács, Jean-Paul Sartre, Jacques Derrida, Slavoj Žižek, Ralph Miliband oraz Eric Hobsbawm. Scruton stawia pytanie, jak wygląda dzisiaj nowa lewica i jak zmieniła się od 1989 roku. Pokazuje również, w jaki sposób pretensje klasy robotniczej przeniesiono do debaty na temat praw kobiet, gejów oraz problem imigrantów. Zastanawia się, czym można by zastąpić radykalny egalitaryzm, oraz próbuje dociec, dlaczego w środowisku intelektualnym wciąż dominują poglądy antynomiczne. Czy możliwe jest zatrzymanie nurtu lewicowego bez uciekania się do wiary religijnej? Scruton rozważa te niezwykle istotne kwestie w sposób umiejętny, zrozumiały i przejrzysty. Rezultatem jest miażdżąca krytyka współczesnej filozofii lewicowej.

Dawne szlaki rzadko znikają, chyba że pochłonie je morze albo przykryje asfalt. Trwają pod postacią ledwo dostrzegalnych elementów krajobrazu – widocznych dla tych, którzy wiedzą, na co zwracać uwagę. Robert Macfarlane odkrywa przed nami zapomniany świat: trakty, drogi, szlaki handlowe i trasy, którymi kiedyś podążali pielgrzymi. Pieszo i na rowerze, w upale i mrozie, ze złamanym żebrem, pęcherzami na nogach, niekiedy bez snu – przemierza południowo-wschodnią Anglię, północno-zachodnią Szkocję, Hiszpanię, prowincję Sichuan i Palestynę. Jego duchowym przewodnikiem w snuciu opowieści o wzajemnym kształtowaniu ludzi i miejsc jest dwudziestowieczny pisarz i poeta, Edward Thomas. Ta książka to prawdziwe „tour de force” jednego z najznakomitszych współczesnych brytyjskich pisarzy, wielokrotnie nagradzanego i dotąd niepublikowanego w Polsce. To literatura drogi, natury i przygody w najlepszym wydaniu, łącząca w sobie myśl filozoficzną z historią i bogatą wiedzą geograficzno-przyrodniczą. „Brytyjska literatura podróżnicza znalazła nowego, wybornego mistrza w Macfarlanie… Czyta się go przede wszystkim dla urody jego prozy i cudownie innowacyjnego, pomysłowego języka… pisać przepięknie potrafi o wszystkim”. William Dalrymple, „Observer” „Proza Macfarlane’a rozkwita na naszych oczach. Przeczytajcie tę książkę, a żaden spacer nie wyda wam się już nigdy banalny”. „Metro” „Misterna, pobudzająca zmysły, uduchowiona, fascynująca. Wielu czytelników Macfarlane’a będzie śniło w języku ścieżek”. „Guardian” „Błyskotliwa… obrazoburcza mieszanka historii naturalnej, literatury podróżniczej i wielu innych… Macfarlane zręcznie korzysta ze swojej wszechstronnej inteligencji, a jego umysł wędruje po geologii, archeologii, faunie, florze, architekturze, sztuce, literaturze i planach miast, wyłuskując na każdym kroku drobne, zaskakujące okruchy wiedzy”. „The New York Times” „Przywołuje ducha miejsc, zarówno znajomych jak i nieznanych, jak żaden inny pisarz”. Antony Beevor, „Daily Telegraph” „Niezwykle sugestywna i pięknie napisana”. John Gray, „Guardian”

W ostatnim czasie napięcie na linii Madryt – Barcelona osiągnęło apogeum. Jesienią ubiegłego roku parlament Katalonii ogłosił niepodległość. Decyzji tej towarzyszyły masowe demonstracje zwolenników i przeciwników secesji. Madryt odpowiedział siłą, a czołowi katalońscy politycy, którzy optowali za oderwaniem się od królestwa uciekli z kraju. Nie napisałem tego eseju, żeby stanąć po jednej ze stron. Napisałem go, żeby zrozumieć co się dzieje – wyjaśnia autor, który urodził się, mieszka i tworzy w stolicy Katalonii. Ta książka to przejmujący wyraz troski o kraj i region, a także próba walki ze stereotypami po obu stronach konfliktu. Z pewnością pomoże nam lepiej i głębiej zrozumieć to, co dzieje się w jednym z najpiękniejszych regionów w Europie.

Książka ta jest zbiorem notatek poczynionych przez autora; stąd zresztą jej tytuł. Publikacja została wydana w ramach serii wydawniczej Zakładu Projektowania Komunikacji, Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. „Kto myśli? Kto to jest, kto myśli? (?) To wbrew pozorom ciekawe pytanie. Na pierwszy rzut oka odpowiedź jest prosta (proste odpowiedzi są dobre, ale pierwszy rzut oka nie) – myśli człowiek, lub jeszcze gorzej – myślą ludzie. Ale zarówno ‘człowiek’, jak i ‘ludzie’ to nic innego jak generalizujący i konstruktywny koncept komunikacyjny. Nic więcej”. Michael Fleischer