In Kishore Mahbubani's timely polemic, he argues passionately that the West can no longer presume to impose its ideology on the world, and crucially, that it must stop seeking to intervene, politically and militarily, in the affairs of other nations. He examines the West's greatest follies of recent times: the humiliation of Russia at the end of the Cold War, which led to the rise of Putin, and the invasion of Iraq after 9/11, which destabilised the Middle East. Yet, he argues, essential to future world peace are the Western constructs of democracy and reason, which it must continue to promote, by diplomacy rather than force, via multilateral institutions of global governance such as the UN. Only by recognising its changing status, and seeking to influence rather than dominate, he warns, can the West continue to play a key geopolitical role.

In The Best Minds of My Generation Ginsberg gives us the convoluted origin story of the 'Beat' idea. Amongst anecdotes of meeting Kerouac, Burroughs and other figures for the first time, Ginsberg elucidates the importance of music, and particularly jazz rhythms, to Beat writing, discusses their many influences and paints a portrait of a group who were leading a literary revolution.

Through investigations into a wide range of sports, including how football agents really work, the betting industry and corruption, esports, the NFL’s efforts to take over the world and the real cost of hosting events like the World Cup and the Olympics, the financial realities of our obsession with sport are exposed.

Forget the standard practices of leadership taught in business school -- all about compensation, command and control. This is a new model for how to inspire -- through purpose, principle and people. The Meaning Revolution is Fred Kofman's call to arms for anyone who has ever felt unengaged at work and offers actionable advice for how we can all find more meaning and dignity whatever we do. Bringing together economics and conflict resolution, counselling and mindfulness, Kofman explains how our most deep-seated anxiety is that we are wasting our lives. The things that we think matter -- salaries and job titles -- actually only account for 15% of our motivation at work. The other 85% is about how we belong, feeling we make a difference, that we serve a purpose larger than ourselves. Transformative leadership is about helping employees feel connected to a great mission or purpose, and discovering the 'immortality project' at the core of your business.

In modern capitalism, value-extraction is rewarded more highly than value-creation: the productive process that drives a healthy economy and society. From companies driven solely to maximize shareholder value to astronomically high prices of medicines justified through big pharma's 'value pricing', we misidentify taking with making, and have lost sight of what value really means. Once a central plank of economic thought, this concept of value - what it is, why it matters to us - is simply no longer discussed. Yet, argues Mariana Mazzucato in this penetrating and passionate new book, if we are to reform capitalism - radically to transform an increasingly sick system rather than continue feeding it - we urgently need to rethink where wealth comes from. Which activities create it, which extract it, which destroy it? Answers to these questions are key if we want to replace the current parasitic system with a type of capitalism that is more sustainable, more symbiotic - that works for us all. The Value of Everything will reignite a long-needed debate about the kind of world we really want to live in.

David Graeber explores how this phenomenon - one more associated with the 20th-century Soviet Union, but which capitalism was supposed to eliminate - has happened. In doing so, he looks at how we value work, and how, rather than being productive, work has become an end in itself; the way such work maintains the current broken system of finance capital; and, finally, how we can get out of it.

Two days after her husband of sixty-seven years dies, nonagenarian Miss Norma is diagnosed with cancer. When given her treatment options - surgery, chemo and radiotherapy - she rises to her full five feet and says in the strongest voice she can muster: 'I’m ninety years old. I’m hitting the road!' Driving Miss Norma is the story of her inspirational road trip across the US in a thirty-six-foot motorhome with her son, Tim, his wife, Ramie and their Poodle, Ringo - showing us that it's never too late to begin an adventure, inspire hope or become a trailblazer. As the journey unfolds, Miss Norma finally spreads her wings and lives life on her own terms for the very first time. With each adventure a once timid Miss Norma says YES to living in the face of death - whether it's experiencing her very first pedicure or taking the hot air balloon ride her late husband never found time for. With each passing mile - and one hilarious visit to a cannabis dispensary - Miss Norma’s health improves and conversations that had once been taboo begin to unfold. Norma, Tim and Ramie bond in ways they could never have anticipated and their definitions of home, family and friendship are rewritten as strangers become friends and shower them with kindness.

With an introduction and new commentary by the author, subjects range from evolution and Darwinian natural selection to the role of scientist as prophet, whether science is itself a religion, the probability of alien life in other worlds, and the beauties, cruelties and oddities of earthly life in this one.

The Communist Manifesto was first published in London in 1848, by two young men in their late twenties. Its impact reverberated across the globe and throughout the next century, and it has come to be recognised as one of the most important political texts ever written. Maintaining that the history of all societies is a history of class struggle, the manifesto proclaims that communism is the only route to equality, and is a call to action aimed at the proletariat. It is an essential read for anyone seeking to understand our modern political landscape. Published to coincide with the 200th anniversary of Karl Marx's birth, this pocket edition includes a new introduction by the economist and bestselling author of And the Weak Suffer What They Must? and Adults in the Room, Yanis Varoufakis.

Naomi Klein, internationally acclaimed journalist, activist and bestselling author, shows us how we got to this surreal and dangerous place, how to stop it getting a lot worse, and how, if we keep our heads, we can make things better. No Is Not Enough reveals, among other things, how Trump's election was not a peaceful transition, but a corporate takeover, one using deliberate shock tactics to generate wave after wave of crises and force through radical policies that will destroy people, the environment, the economy and national security.

Surveying the various challenges in the world today, from mass migration and geopolitical tensions to terrorism, the explosion of rightist populism and the emergence of new radical politics - all of which, in their own way, express the impasses of global capitalism - Žižek explores whether there still remains the possibility for genuine change. Today, he proposes, the only true question is, or should be, this: do we endorse the predominant acceptance of capitalism as a fact of human nature, or does today's capitalism contain strong enough antagonisms to prevent its infinite reproduction? Can we, he asks, move beyond the failure of socialism, and beyond the current wave of populist rage, and initiate radical change before the train hits?

God Save Texas is a journey through the most controversial state in America. It is a Republican state in the heart of Trumpland that hasn't elected a Democrat to a statewide office in more than twenty years; but it is also a state in which minorities already form a majority (including the largest number of Muslim adherents in the United States). The cities are Democrat and among the most diverse in the nation. Oil is still king but Texas now leads California in technology exports and has an economy only somewhat smaller than Italy's.

Z przedmowy Łukasza Pawłowskiego: „Mark Lilla zdenerwuje wielu ludzi, ale w szczytnym celu”, pisze w swojej opinii na temat „Końca liberalizmu, jaki znamy” Anne-Marie Slaughter, słynna amerykańska politolożka, była doradczyni ówczesnej sekretarz stanu Hillary Clinton. Brytyjski „The Guardian” twierdzi z kolei, że Lilla to polityczny liberał, który ma więcej wrogów na lewicy niż na prawicy. Najbardziej zagorzali przeciwnicy zarzucają Lilli nie tylko żyrowanie konserwatywnych przekonań, lecz także… obronę uprzywilejowanej pozycji białych Amerykanów, czyli de facto rasizm. Co tak rozgniewało wielu amerykańskich liberałów w krótkiej książce profesora politologii? Źródłem poważnych kontrowersji wokół książki Lilli jest nie tyle ogólna diagnoza – liberałowie są w defensywie – ile wskazana przez autora przyczyna tego stanu rzeczy oraz droga wyjścia. Za główny powód słabości liberalnych polityków uznaje on bowiem tzw. liberalizm tożsamości, który zamiast na społeczeństwie jako takim koncentrował się do tej pory na emancypacji poszczególnych grup. Skupiał się na tym, co obywateli różni, zapominając o tym, co ich łączy.

Jerome N. Frank (1889–1957) – prawnik, intelektualista, jeden z najważniejszych reprezentantów amerykańskiego realizmu prawnego. Sam siebie określał mianem „konstruktywnego sceptyka”. Kierując się owym sceptycyzmem, uważał, że w trakcie procesu sądowego nie jesteśmy w stanie uzyskać w pełni obiektywnej wiedzy o zdarzeniach, które miały miejsce w przeszłości i że osiągnięcie idealnej sprawiedliwości leży poza granicami możliwości człowieka. Książka zawiera tłumaczenie artykułu "Say It with Music", który Frank opublikował w roku 1947 na łamach „Harvard Law Review”. W tekście Frank porównuje prawo do muzyki: przepisy prawa są dla niego jak zapis nutowy, a rozprawa jak koncert, podczas którego sędzia, niczym dyrygent, dokonuje interpretacji tego, co wymyślił kompozytor. Tak jak możliwe są różne interpretacje tego samego utworu muzycznego, tak samo możliwe są różne rozstrzygnięcia tej samej sprawy. W pewnym sensie rozważania Franka są wezwaniem sędziów do kreatywności. Kreatywności, której oczywiście nie wolno mylić z dowolnością, bo granice sędziowskiej swobody określa partytura zapisana przez legislatora.

Nic dziwnego, że poganie byli przerażeni "bezbożnym", chrześcijańskim pragnieniem zniszczenia wszechświata. Przerażeni byliby nawet Żydzi Starego Testamentu. Wszak w ich mniemaniu ziemia i gwiazdy, powołane w Wielkim Akcie Stworzenia przez Boga Wszechmogącego, były wieczne. Ale nie, ci zuchwali męczennicy muszą zobaczyć, jak to wszystko idzie z dymem.

Zdumiewający tekst autora sprzed ponad stu lat, który trafnie przewidział przemiany polityczne, duchowe i cywilizacyjne, jakie rzeczywiście nastąpiły w XX i na początku XXI wieku! Sołowjow określa wiek XX jako „epokę ostatnich wielkich wojen". Traumatyczne doświadczenia XX stulecia mobilizują państwa do skutecznego zapobiegania konfliktom w przyszłości poprzez „zjednoczenie sił" wszystkich Europejczyków. W XXI wieku Europa buduje związek państw - swoiste „stany zjednoczone Europy". Dokonuje się również przewrót cywilizacyjny i antropologiczny: następuje ostateczny upadek teoretycznego materializmu, ale jednocześnie powszechne odrzucenie tradycyjnej wiary w Boga. Na Zachodzie wzrasta zainteresowanie filozofiami Dalekiego Wschodu. W tym wszystkim obecny jest Antychryst, który jawi się jako pacyfista, uwodzący ludzkość obietnicą pokoju i sprawiedliwości bez Boga, w ramach nowej, pluralistycznej i synkretycznej religii bez wiary i dogmatów. Sprzeciwia mu się tylko mała grupa chrześcijan: katolików, prawosławnych i protestantów. Wszystko to wydaje się znajome, tyle tylko że... Sołowjow pisał ten tekst w latach 1899-1900! Kardynał Giacomo Biffi nazwał książkę Sołowjowa proroczym ostrzeżeniem, dotyczącym współczesnych wcieleń Antychrysta. Książka, którą koniecznie trzeba przeczytać!

Lubimy patrzeć na Wschód z polonocentrycznego punktu widzenia. Oczekujemy, wymagamy, oburzamy się, choć nie zawsze rozumiemy. Ukrainę albo kochamy, albo nienawidzimy, Białoruś jest nam obojętna, a na Rosję patrzymy z wybuchową mieszanką strachu i pogardy. A może by zapytać, co oni o nas myślą i dlaczego? Autor potrafił dotrzeć do tuzów politycznej sceny krajów położonych za Bugiem i zadawać im niewygodne pytania (inna rzecz, że oni potrafili odwzajemniać się nieprzyjemnymi ripostami). Aleksander Dugin – filozof, doradca Władimira Putina, Artiom Skoropadski – rzecznik Prawego Sektora, Ihor Iljuszyn – historyk OUN/UPA, Nadija Sawczenko – żołnierz, polityk, Franak Wiaczorka – Białoruski Front Ludowy, Pietra Patrouski – Białoruskie Konserwatywne Centrum NOMOS, Władimir Żyrinowski – lider Liberalno-Demokratycznej Partii Rosji, Iwan Wyrypajew, Władimir Pozner, Oksana Zabużko, Wołodymyr Wjatrowycz, Stanisław Szuszkiewicz i inni. Polska publicystyka miota się pomiędzy uwielbieniem Wschodu (bo Giedroyć, bo bufor od strony Rosji ), a zrozumiałą nieufnością za nierozliczone zbrodnie II wojny światowej. Po latach, kiedy każdy posiadacz świadectwa maturalnego potrafił jako tako zrozumieć co do nas mówią sąsiedzi ze Wschodu, nadeszło pokolenie anglojęzycznych, mentalnie odwróconych na Zachód. I mało który publicysta zadaje sobie trud by czytać cyrylicą… Czy sąsiedztwo Białorusi, Rosji i Ukrainy będzie szczęśliwe, zależy również od tego, czy staniemy w prawdzie czy będziemy bazować na mitach i plemiennych kliszach.

Ten wybór różni się od dotychczasowych prezentacji eseistyki Woolf: pisarka nie występuje tu jedynie jako czytelniczka, recenzentka, komentatorka i teoretyczka literatury modernistycznej, lecz przede wszystkim jest „uwikłana w świat”: podróżuje, angażuje się w dyskusje nad ważnymi kwestiami społecznymi, domaga się prawa do „zintensyfikowanego istnienia” dla kobiet, dzieci i zwierząt, chadza do kina, na wystawy i na wiece protestacyjne. Stając w obronie tej „wszechogarniającej przemożnej siły” i „pobudzającej energii”, jaką jest życie, z fascynującą precyzją i przenikliwością rekonstruuje momenty zdumienia istnieniem i śmiercią, budując przy tym zdania należące do najpiękniejszych, jakie zna literatura. Teksty Woolf są olśniewające, precyzyjne, pełne genialnych spostrzeżeń dotyczących zarówno „żywego życia”, jak i jego literackiej odmiany, czasem lekkie i dowcipne, czasem bezwzględne i złośliwe, a czasem bolesne i mroczne – zawsze jednak jest to literatura najwyższej próby, czy – jak powiedziałaby może sama autorka – najwyższych lotów. Wybór – Magda Heydel, Roma Sendyka, przekład – Magda Heydel, posłowie i opracowanie redakcyjne – Roma Sendyka Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Meskalina – substancja o właściwościach halucynogennych, występująca w naturze w niektórych gatunkach kaktusów, np. w pejotlu, znana była Indianom od stuleci. W laboratorium wytworzono ją pod koniec XIX wieku, ale jej działanie długo jeszcze pozostawało dla naukowców zagadką. Aldous Huxley (1894–1963) – brytyjski powieściopisarz, poeta i eseista – postanowił osobiście poznać skutki jej zażycia i wyruszyć w najdalszą podróż wgłąb własnego umysłu, do świata wizji i znaczeń ukrytych przed naszym codziennym wzrokiem. Co wynikło ze zderzenia niezwykle wrażliwego umysłu pisarza z halucynogenną substancją? Owocem tego eksperymentu stały się eseje Drzwi percepcji (1954) i Niebo i piekło (1956). Huxley dokładnie opisał i zinterpretował swoje wizje. Wyciągnął z nich daleko idące wnioski, a samo psychodeliczne doświadczenie na zawsze odmieniło jego sposób patrzenia na otaczającą go rzeczywistość, religię, sztukę i innych ludzi. Bowiem czy drzwi percepcji, które raz zostaną uchylone, można będzie całkowicie zamknąć? Tekst ten stał się biblią hippisów, a Jim Morrison pod wpływem jego lektury postanowił nazwać swój zespół „The Doors”. Zatem weźmy tę książkę do rąk i uchylmy raz jeszcze za Aldousem Huxleyem owe tajemnicze drzwi percepcji...

Najbardziej chyba oryginalny, twórczy, a zarazem kontrowersyjny niemiecki filozof naszych czasów Peter Sloterdijk (ur. 1947) w tym krótkim eseju podejmuje sprawy fundamentalne: rozważania o „nieprawdopodobieństwie” ludzkiego społeczeństwa w świetle dzisiejszego rozumienia wolności. Sloterdijk od dawna należał do licznego grona krytyków projektu oświeceniowego. W ponowoczesnym duchu demaskował humanizm jako inną formę „hodowli” człowieka. W niniejszej książce definiuje wolność indywidualną i identyfikuje jej historyczne losy. Jeśli dawna wolność opierała się na przymierzu gniewu, a więc miała źródło w stresie (bunty, rewolucje, walka o wyzwolenie społeczne), to w chwili, gdy „samotny wędrowiec” Rousseau, medytując w łódce na jeziorze, odkrył czystą radość z własnego istnienia wolnego od stresu, społeczeństwu wyrosło we własnych szeregach największe zagrożenie – anarchiczna jednostka. Cała późniejsza filozofia i teoria społeczna jest próbą zneutralizowania tego napięcia. Szczególną rolę odegrała myśl idealistyczna, usiłując zawłaszczyć w tym celu odkrycie subiektywizmu przez Rousseau. Niemożliwość, niemal cud istnienia społeczeństwa rodzi między innymi pytanie o naturę przyszłej myśli wolnościowej, o kształt liberalizmu. W fascynujących jak zwykle wywodach Sloterdijk rysuje pewną odpowiedź dla naszych czasów, która ma pogodzić indywidualistycznie wolny podmiot z kolektywem stresu.