Nasze percepcje, uczucia i myśli tworzą tunele, z których składa się nasz labirynt rzeczywistości. Czy jest on czymś stałym i niezmiennym, czy wiecznie płynnym i podatnym na liczne przekształcenia? Jaki mamy wpływ na jego całokształt i w jaki sposób się po nim poruszamy? W jakim stopniu jest to „nasza” przestrzeń, a w jakiej mierze jest ona nam narzucona? Czy w ogóle można się z niej wydostać lub przynajmniej stać się jej architektem? Dokładnie tam, gdzie teraz siedzisz, tworzy się twój wszechświat. Robert Anton Wilson wywraca go do góry nogami. „Myślę o tej książce jak o maszynie, na wzór corbusierowskiej metafory domu jako ‘maszyny do zamieszkania’. Te ciągi słów i obrazów to mechanizm, zręczne narzędzie mające odłączyć użytkownika od wszelkich map i modeli. Tej maszyny nie obchodzi to, kim jesteś, ani co myślisz. Podłącz się, a wykona zadanie. Jej celem jest wprowadzenie cię w przestrzeń umysłu, gdzie tabliczka ouija przewiduje przyszłość; gdzie mieszkasz w obcym kraju i zaczyna to być dla ciebie normalne, przez co przybysz z twej ojczyzny zdaje ci się kimś dziwnym; gdzie nowa teoria naukowa nabiera sensu; gdzie dzieło sztuki, które wydawało się mistyfikacją lub barbarzyństwem, nagle staje się piękne i pełne znaczenia; gdzie budzisz się i nie wiesz, kim jesteś, ani gdzie się znajdujesz… Maszyna wykona zadanie. Wszystko jej jedno, czy lubisz ten odlot.” (fragment książki)

Kaftan okrucieństwa to arcydzieło równie trudne i wieloznaczne, jak sensacyjne i makabryczne, nie dla pierwszego lepszego czytelnika. Jack London właściwie John Griffith Chaney (1876-1916). Niezwykły, chyba największy amerykański pisarz, niezwykły życiorys. Podbił świat i umarł w wieku 40 lat. Czy wiesz, że to pierwszy i ostatni jak dotąd pisarz, którego książkę wyniesiono na Księżyc? W lodowatej ziemiance na północy Ameryki, walcząc ze szkorbutem, niespełna dwudziestodwuletni John London, zwany Jackiem, podjął postanowienie swego życia: zostanie pisarzem. I na belce nad swym legowiskiem wyrył: JACK LODNON POSZUKIWACZ ZŁOTA AUTOR 27 STYCZ. 1898.

Oto pierwsze polskie wydanie tomu esejów jednego z najwybitniejszych i najbardziej „kultowych” intelektualistów XX wieku, na dodatek z naszych stron środkowej Europy, bo urodzonego w Pradze. Vilém Flusser (1920–1991), filozof mediów i ich „prorok”, który przewidział niektóre dzisiejsze instytucje medialne, wyemigrował z Czechosłowacji po zajęciu jej przez nazistowskie Niemcy (był pochodzenia żydowskiego) i na koniec znalazł się w Brazylii. W latach siedemdziesiątych XX wieku wrócił do Europy. Pisał w pięciu językach na całe spektrum tematów od sztuki po technologię. Jego zainteresowania skupiały się jednak wokół stworzonej przezeń nowej dyscypliny, którą nazywał „komunikologią”. W Polsce znany jest tylko z obszernego eseju "Ku filozofii fotografii" (Wydawnictwo Aletheia, Warszawa 2015). Niniejszy wybór (tekstów pisanych po angielsku) stanowi po części premierę światową, jako że niektóre z ponad dwudziestu zamieszczonych w nim esejów nie były jeszcze nigdzie publikowane. Są to prace z lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku, skupione wokół problematyki pisma i obrazu. Autor dostrzega, że kultura pisma doświadcza kryzysu w konfrontacji z kulturą obrazu (film, telewizja), bo pismo, z natury linearne, a więc jednowymiarowe, niejako „przegrywa” z dwuwymiarowym obrazem. Nie ma jednak na myśli tak potępianej dziś „kultury obrazkowej”, lecz obraz jako nową, pozytywną możliwość komunikacyjną. Flusser, przedwcześnie zmarły po wypadku samochodowym, zdążył nam wiele powiedzieć o naszych czasach.

Umberto Eco was an international cultural superstar. A celebrated essayist as well as novelist, in this, his last collection, he explores many aspects of the modern world with irrepressible curiosity and wisdom written in his uniquely ironic voice. Written by Eco as articles for his regular column in l’Espresso magazine, he brings his dazzling erudition, incisiveness and keen sense of the everyday to bear on topics such as popular culture and politics, unbridled individualism, conspiracies, the old and the young, mobile phones, mass media, racism, good manners and the crisis in ideological values. It is a final gift to his readers – astute, witty and illuminating.

The Fourth Industrial Revolution is changing everything - from the way we relate to each other, to the work we do, the way our economies work, and what it means to be human. We cannot let the brave new world that technology is currently creating simply emerge. All of us need to help shape the future we want to live in. But what do we need to know and do to achieve this? In Shaping the Fourth Industrial Revolution,Klaus Schwab explores how people from all backgrounds and sectors can influence the way that technology transforms our world. Drawing on contributions by more than 200 of the world's leading technology, economic and sociological experts to present a practical guide for citizens, business leaders, social influencers and policy-makers this book outlines the most important dynamics of the technology revolution, highlights important stakeholders that are often overlooked in our discussion of the latest scientific breakthroughs, and explores 12 different technology areas central to the future of humanity. Emerging technologies are not predetermined forces out of our control, nor are they simple tools with known impacts and consequences. The exciting capabilities provided by artificial intelligence, distributed ledger systems and cryptocurrencies, advanced materials and biotechnologies are already transforming society. The actions we take today - and those we don't - will quickly become embedded in ever-more powerful technologies that surround us and will, very soon, become an integral part of us. By connecting the dots across a range of often-misunderstood technologies, and by exploring the practical steps that individuals, businesses and governments can take, Shaping the Fourth Industrial Revolution helps equip readers to shape a truly desirable future at a time of great uncertainty and change.

Klaus Schwab, światowej sławy ekonomista, założyciel i prezes Światowego Forum Ekonomicznego, uważa, że chociaż czwarta rewolucja przemysłowa pod względem skali, zakresu i złożoności jest odmienna od wszystkiego, z czym dotąd mieliśmy do czynienia, to ciągle jeszcze mamy szansę wpływać na jej przebieg. Ta rewolucja, zdaniem Autora, w sposób zasadniczy zmieni nasz sposób życia i pracy. Charakterystyczne dla niej nowe technologie, łączące świat fizyczny, cyfrowy i biologiczny, wpłyną na wszystkie dyscypliny nauki i gospodarki, na branże przemysłowe i na rządy, rzucą wręcz wyzwanie samemu pojmowaniu człowieczeństwa. Sztuczna inteligencja – w postaci superkomputerów, dronów i wirtualnych asystentów aż po druk 3D, sekwencjonowanie DNA, inteligentne termostaty, przenośne czujniki czy mniejsze od ziarnka piasku mikroczipy – już nas otacza. To jednak dopiero początek coraz pełniejszego wykorzystania choćby nanomateriałów czy drukarek 3D. A już myślimy o 4D i "inteligentnych fabrykach", w których systemy produkcji są koordynowane wirtualnie na skalę światową, czy o wszczepialnych mobilnych telefonach, wykonanych z biosyntetycznych materiałów. Charakteryzując kluczowe technologie napędzające tę rewolucję, Schwab wskazuje na najważniejsze konsekwencje, także negatywne, jakie wynikać z tego mogą dla rządów, świata biznesu, społeczeństwa obywatelskiego oraz zwykłych ludzi. Przekonany, że stoimy wobec nieporównywalnego z niczym w historii doświadczenia, przedstawia śmiałe propozycje, jak za tymi zmianami nadążać i jak z nich właściwie korzystać, by zapewnić sobie i następnym pokoleniom lepszą przyszłość – taką, w której wynalazcy nie będą przekraczali granic etycznych, technologie będą raczej wspierały ludzi, zamiast ich zastępować, a postęp będzie służył społeczeństwu, a nie je niszczył. Aby to stało się możliwe, wszyscy muszą tego chcieć, przekonuje Klaus Schwab w swojej książce. Intelektualna nośność "Czwartej rewolucji przemysłowej", jej klarowny język, logiczna i przejrzysta kompozycja czynią lekturę książki satysfakcjonującą dla wszystkich adresatów – zarówno dla ekonomistów, technokratów, menedżerów przemysłu, przedstawicieli biznesu, jak i dla nieprofesjonalnych czytelników, których ambicją jest pełniejsze rozumienie współczesnego świata i świadoma w nim obecność. O autorze: Profesor Klaus Schwab urodził się w 1938 r. w Ravensburgu (Niemcy). Jest założycielem i prezesem Światowego Forum Ekonomicznego, międzynarodowej organizacji na rzecz współpracy publiczno-prywatnej, która jest znana przede wszystkim ze swych dorocznych spotkań odbywających się w Davos. Forum, utworzone w 1971 r. jako fundacja non-profit, z siedzibą w Genewie, angażuje najwybitniejszych przywódców politycznych, biznesowych i społecznych w kształtowanie globalnej, regionalnej i przemysłowej agendy. Jest niezależną, bezstronną i niepowiązaną z żadnymi czynnikami organizacją. Zatrudnia ponad 600 osób w centrali w Genewie oraz biurach w Nowym Jorku, Pekinie i Tokio. W roku 1998 profesor Schwab i jego żona Hilde utworzyli fundację swojego imienia na rzecz społecznej przedsiębiorczości. Jej celem jest wyszukiwanie, rozpoznawanie i upowszechnianie inicjatyw z zakresu przedsiębiorczości społecznej, które wydatnie przyczyniają się do poprawy jakości życia i które można wykorzystać na skalę globalną. Fundacja wspiera ponad 350 tego typu przedsiębiorców społecznych z całego świata. Profesor Klaus Schwab otrzymał stopień doktora (summa cum laude) nauk ekonomicznych uniwersytetu we Fryburgu i nauk inżynierskich Szwajcarskiego Federalnego Instytutu Technologii. Uzyskał też magisterium z administracji publicznej Kennedy School of Government uniwersytetu harvardzkiego. Został uhonorowany licznymi międzynarodowymi i krajowymi odznaczeniami.

October 21, 1967, Washington, D.C. 20,000 to 200,000 protesters are marching to end the war in Vietnam, while helicopters hover overhead and federal marshals and soldiers with fixed bayonets await them on the Pentagon steps. Among the marchers is Norman Mailer. From his own singular participation in the day's events and his even more extraordinary perceptions comes a classic work that shatters the mould of traditional reportage. Intellectuals and hippies, clergymen and cops, poets and army MPs crowd the pages of a book in which facts are fused with techniques of fiction to create the nerve-end reality of experiential truth. The Armies of the Night uniquely and unforgettably captures the Sixties' tidal wave of love and rage at its crest and a towering genius at his peak.

In the same irreverent style that has made him one of the world’s most celebrated business professors, Galloway deconstructs the strategies of the Four that lurk beneath their shiny veneers. He shows how they manipulate the fundamental emotional needs that have driven us since our ancestors lived in caves, at a speed and scope others can’t match. And he reveals how you can apply the lessons of their ascent to your own business or career. 

Trwają na przeciwnych krańcach spectrum – jeden jest światowej sławy pisarzem, autorem „Imienia róży” i samozwańczym człowiekiem świeckim; drugi, hierarchą Kościoła Katolickiego, wymienianym w gronie potencjalnych następców obecnego papieża. W tej przyjacielskiej, lecz zaciętej szermierce listów i idei, Umberto Eco i Carlo Martini dyskutują nad kwestią aborcji, rolą kobiet w Kościele, etyką i Apokalipsą. Stawiają czoła najtrudniejszym dylematom nowego milenium, świadomi dzielących ich różnic, wiary i niewiary. Rezultat? Jest oszałamiający. Jakie bowiem są granice wiary? I w co wierzy ten, kto nie wierzy? Jeśli mamy wieść dialog, to musi on obejmować także obszary, na których nie ma zgody. Ale to nie wszystko; jeśli na przykład laik nie wierzy w "rzeczywistą obecność", katolik zaś - co naturalne - i owszem, to fakt ten nie oznacza wzajemnego niezrozumienia, lecz po prostu szacunek dla przekonań partnera. Umberto Eco: „Słusznie przywołuje Pan cel tej naszej epistolarnej rozmowy. Chodzi nam mianowicie o zakreślenie wspólnego dla laików i katolików pola dyskusji obejmującego również punkty, w których nie ma zgody. Zwłaszcza te, z których powstają głębokie nieporozumienia, znajdujące wyraz w konfliktach na płaszczyźnie politycznej i społecznej.”

Advertisements for Myself is a comprehensive collection of the best of Norman Mailer's essays, stories, interviews and journalism from the Forties and Fifties, linked by anarchic and riotous autobiographical commentary. Laying bare the heart of a witty, belligerent and vigorous writer, this manifesto of Mailer's key beliefs contains pieces on his war experiences in the Philippines (the basis for his famous first novel The Naked and the Dead), tributes to fellow novelists William Styron, Saul Bellow, Truman Capote and Gore Vidal and magnificent polemics against pornography, advertising, drugs and politics. Also included is his notorious exposition of the phenomenon of the 'White Negro', the Beat Generation's existentialist hero whose life, like Mailer's, is 'an unchartered journey into the rebellious imperatives of the self'

Clarkson is back with a brand new book of hilarious stories and observations about our gone-wrong world. In November 2016 we woke up to the news that the forthright presenter of a popular television programme had become the most powerful man on the planet. His name, sadly, was not Jeremy Clarkson, but we might not have been any more surprised if it had been. Because the world seems to have taken a decidedly odd turn since Jeremy last reflected on the state of things between the covers of a book. But who better than JC to help us navigate our way through the mess?

Internationally renowned writer Javier Marias is a tireless examiner of the world around us, an enthusiastic debunker of pretensions of every kind, a polymath and a rogue. This selection of his inimitable non-fiction pieces are published together in English for the first time. Following in the essayistic tradition of Montaigne, Between Eternities ranges widely from the literary to the philosophical to the autobiographical, from football to cinema, comic books to mortality to 'Why Almost No One Can Be Trusted'. Trenchant and wry, subversive and penetrating, Marias demonstrates a dazzling intellectual vigour, showing with exhilarating verve why he is so often said to be Spain's greatest living writer.

The argument of this book can be summed up succinctly: unregulated capitalism is bad for women, and if we adopt some ideas from socialism, women will have better lives. If done properly, socialism leads to economic independence, better labour conditions, better work/family balance, and, yes, even better sex. That’s it. If you like the idea of such outcomes, then come along for an exploration of how we might change things. If you are dubious because you don’t understand why capitalism as an economic system is uniquely bad for women, and if you doubt that there could ever be anything good about socialism, this short treatise will provide some illumination. If you don’t give a whit about women’s lives because you’re a gynophobic right-wing internet troll, save your money and get back to your parents’ basement right now; this isn’t the book for you.

In recent years, techno-scientific progress has started to utterly transform our world - changing it almost beyond recognition. In this extraordinary new book, renowned philosopher Slavoj Zizek turns to look at the brave new world of Big Tech, revealing how, with each new wave of innovation, we find ourselves moving closer and closer to a bizarrely literal realisation of Marx's prediction that 'all that is solid melts into air.' With the automation of work, the virtualisation of money, the dissipation of class communities and the rise of immaterial, intellectual labour, the global capitalist edifice is beginning to crumble, more quickly than ever before-and it is now on the verge of vanishing entirely. But what will come next? Against a backdrop of constant socio-technological upheaval, how could any kind of authentic change take place? In such a context, Zizek argues, there can be no great social triumph - because lasting revolution has already come into the scene, like a thief in broad daylight, stealing into sight right before our very eyes. What we must do now is wake up and see it.

„Jedna z najważniejszych książek, jakie ukazały się na świecie po zakończeniu zimnej wojny” Henry Kissinger Świat, jaki się wyłonił po zimnej wojnie, nie jest światem jednej cywilizacji. Po długim okresie dominacji Zachodu zmienił się układ sił, wzrosła potęga cywilizacji niezachodnich. Polityka globalna stała się wielobiegunowa. Pierwsze lata po zakończeniu zimnej wojny stały pod znakiem dramatycznych przemian tożsamości różnych ludów. W świecie, jaki wtedy nastał, zaczęły się liczyć symbole kulturowej tożsamości, takie jak krzyże, półksiężyce, a nawet nakrycia głowy. Kulturowa tożsamość okazała się tym, co dla większości ludzi ma najważniejsze znaczenie. Amerykański politolog Samuel P. Huntington dowodzi, że źródłami konfliktów międzynarodowych stają się już nie ideologie czy gospodarka, ale różnice kulturowe, wywodzące się w znacznej mierze z podziałów religijnych i przesądzające o tożsamości narodów. Autor wyjaśnia ewolucję polityki światowej i próbuje odpowiedzieć na pytanie, co dalej z cywilizacją Zachodu.

Drugie wydanie dyskusji na temat systemów organizacji społecznej w naszym społeczeństwie.

Książka Daniiła Andriejewa jest niezwykłym dziełem w piśmiennictwie rosyjskim XX wieku, łączącym tradycję literatury filozoficznej, religijno-mistycznej i ezoterycznej. Historyczna panorama dziejów świata pokazuje wizję przyszłości, budowaną na uniwersalnych wartościach i dotychczasowych osiągnięciach kultury oraz imperatywach szlachetnych czynów i dobrych wyborów człowieka. Dzieło zaskakuje oryginalnością poszukiwań formalno-estetycznych. Pokazuje, jak istotną funkcję książka i literatura mają do spełnienia w komunikacji społecznej w czasach, kiedy tak ważne jest porozumienie ludzi, podejmowanie inicjatyw i działań na rzecz tworzenia powszechnego ładu, braterskiej wspólnoty, budowanej na zgodnej współpracy wszystkich „religii wyższego rzędu” i ludzi dobrej woli. Tę wspólnotę Andriejew nazywa „interreligią” lub „panreligią” i porównuje do kwiatu róży, w której wszystkie płatki tworzą jeden piękny kwiat. Płatkami kwiatu Róży Świata miałyby być pozostające w harmonijnej zgodzie różne religie i kultury. Niezwykła opowieść napisana w więziennym zamknięciu stalinowskiej Rosji, uratowana przez żonę i wydana po raz pierwszy w Rosji wiele lat po śmierci pisarza.

„Moja nowa ulubiona książka wszech czasów”. Bill Gates Każdy, kto sądzi, że świat się kończy, powinien na nowo przemyśleć sprawę: ludzie żyją dłużej, są coraz zdrowsi, bardziej wolni i szczęśliwi, a chociaż świat stoi przed obliczem poważnych problemów, rozwiązania kryją się w oświeceniowym ideale stosowania rozumu i nauki. Czy świat naprawdę się rozpada? Czy ideał postępu się zdezaktualizował? W tej błyskotliwie napisanej ocenie kondycji ludzkiej w trzecim tysiącleciu psycholog poznawczy i intelektualista Steven Pinker nakłania nas, abyśmy się nie koncentrowali na krzykliwych nagłówkach i proroctwach zagłady, które wydobywają z nas najgorsze skrzywienia poznawcze. Zamiast tego radzi skupić się na faktach: na siedemdziesięciu pięciu zdumiewiających wykresach Pinker pokazuje, że życie, zdrowie, dostatek, bezpieczeństwo, pokój, wiedza i szczęście wzrastają nie tylko na Zachodzie, lecz na całym świecie. Motorem tego postępu nie jest jakaś kosmiczna czy mistyczna siła. Jest on dobrodziejstwem Oświecenia: przekonania, że wiedza może się przyczynić do poprawy ludzkiego losu. Pinker analizuje źródła sceptycyzmu i strachu. Czy ludzie są ze swej istoty irracjonalni? Czy do ugruntowania moralności potrzebujemy religii? Czy nowoczesność wpędziła nas w samotność i skłonności samobójcze? Czy żyjemy w „epoce postprawdy”? W „epoce terroru”? Czy wszystko się zawali w apokalipsie wojny jądrowej, niedoboru zasobów, zmian klimatycznych i zerwanej z uwięzi sztucznej inteligencji? Z intelektualną głębią i literacką swadą Steven Pinker przedstawia argumenty za rozumem, nauką i humanizmem: ideałami, których potrzebujemy, aby zmierzyć się z naszymi problemami i podtrzymać postęp ludzkości.

Wybór esejów jednego z najwybitniejszych żyjących heritologów (i ojców założycieli dyscypliny) stanowiący jednocześnie pierwszą polskojęzyczną prezentację wyjątkowego wkładu Johna Tunbridge’a do światowych badań nad dziedzictwem kulturowym. Zebrane w tomie artykuły są świadectwem zmian, jakie w ostatnich trzydziestu latach zaszły w sposobach postrzegania i rozumienia dziedzictwa, a także transkontynentalną podróżą przez miejsca, w których wykuwało się nowoczesne myślenie na jego temat. Eseje Tunbridge’a – w których badacz między innymi zastanawia się nad tym, do kogo dziedzictwo należy i czy istnieje w liczbie mnogiej, przygląda się kłopotliwemu dziedzictwu apartheidu w Republice Południowej Afryki i postkolonialnemu w Indiach Zachodnich, czy też snuje refleksje nad „ciemną stroną” turystyki i wyzwaniami stojącymi przed rewitalizacją miast historycznych – to nie tylko pasjonująca i erudycyjna, lecz także niezbędna lektura dla każdego zainteresowanego związkami pomiędzy przeszłością a teraźniejszością. Szósty tom serii Heritologia pod redakcją Jacka Purchli. Publikacja przygotowywana w ramach Europejskiego Roku Dziedzictwa Kulturowego

„Riabczuk prezentuje na Ukrainie odważne i nowatorskie poglądy (…) Ośmiela się przełamywać narodowe mity, ożywia tok narracji dzięki inteligentnemu poczuciu humoru, co potęguje chęć czytania. Ironia i wolność, charakteryzujące jego pisarstwo, przywodzą na myśl najsławniejszych pisarzy polskich. Riabczuk wychodzi poza tradycyjne kategorie i stereotypy pisarstwa. Portret Ukrainy, który prezentuje w swoich książkach, jest pesymistyczny i niepokojący. A jednak sam fakt istnienia na Ukrainie tak wolnego, tak inteligentnego ducha jest dobrym powodem, by nie tracić nadziei”. Alen Besançon, przedmowa do „De la ‚Petite Russie’ a l’Ukraine” Mykoła Riabczuk (ur. 1953 w Łucku) – absolwent Politechniki Lwowskiej i Instytutu Literackiego im. M. Gorkiego w Moskwie. Był zastępcą redaktora naczelnego miesięcznika „Wseswit” oraz wiceredaktorem czasopisma „Krytyka”. W Polsce ukazały się przekłady jego książek „Od Małorosji do Ukrainy” (2002), „Dwie Ukrainy” (2004, druga edycja 2006), „Ogród Metternicha” (2011), „Ukraina. Syndrom postkolonialny” (2015). Laureat nagrody Fundacji Polcul, kwartalnika „Akcent” oraz odznaczony odznaką honorową „Bene Merito” nadawaną przez Ministra Spraw Zagranicznych RP za działanie na rzecz dobrych stosunków polsko-ukraińskich. Obecnie pełni funkcję przewodniczącego ukraińskiego PEN Clubu i jurora Nagrody Literackiej Europy Środkowej „Angelus”. Jest współpracownikiem Instytutu Badań Politycznych i Etnonarodowych Narodowej Akademii Nauk Ukrainy, prowadzi gościnne wykłady na Ukraińskim Uniwersytecie Katolickim we Lwowie oraz w Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego.