Pamięć Światłości. Koło czasu. Tom XIV

Przed wami już czternasty tom Koła Czasu. Dodam, że cykl miał mieć dwanaście tomów, ale autor zmarł i dokończenie zostało powierzone w dłonie jego największego fana Brandona Sandersona. Miał on nie lada dylemat, gdyż powieść została spisana na różnych kartkach jako notatki, więc tak naprawdę aż trudno jest pomyśleć, że w tak wspaniały sposób dokończył dzieło życia pana Jordana. Ja miałam to szczęście, że czytam części od początku, więc byłam niemal świadkiem jak rozwijał swoją historię nieraz w dynamiczny, a niekiedy dosyć spokojny sposób. Tutaj wiele postaci poniosło śmierć, a niektórzy doświadczyli ogromnej przemiany. Punktem przewodnim w całym cyklu są walki oraz wędrówki, gdzie to właśnie podczas nich dzieją się najbardziej absorbujące nas rzeczy. Dużym plusem tutaj zawsze były dla mnie opisy, które nie bywały rozległe, a jedynie bardzo konkretne i oparte o porównania wyrażane z taką samą mocą. Postacie często przeklinają aby wyrazić swoją wściekłość i niekiedy niemoc. Co ciekawe, kładąc się spać mają nadzieję na to, że nowy poranek będzie oznaczał dobre zmiany. To sprawiało wrażenie, że liczą na cud, gdyż wciąż nie mogą przeżyć tego, co wydarzyło się w tomie poprzednim. Osoby tutaj występujące mają bardzo dobre zmysły wyczucia. Zanim cokolwiek mózg im podpowie, to ciało już okazuje zdenerwowanie, że są śledzeni. Ignorują to, aby osoba obserwująca myślała, że nie zdają sobie z tego sprawy. W momentach walki, kiedy zauważali, że przegrywają, nakazywali swoim ludziom się wycofywać, by przeciwnik się rozluźnił i poczuł wygranym, podczas gdy później atakowali ze zdwojoną mocą. Są tutaj też osoby fantastyczne, które tańczą niczym węgorze, by z gracją uświadomić przeciwnikowi, że nie ma szans. Każdy kto tutaj się pojawił miał już swoją twardą osobowość, lecz nie podobną do nikogo innego. Postacie się wyróżniają przyrównaniami do jakichś rzeczy bądź miejsc, dlatego od razu jak wkraczają, to wiemy kto kim jest. Planowanie walk, ucieczki, czy różne wyjścia mieli opanowane do perfekcji. Pokazali tym, że nawet czytelnik planując może zapewnić sobie jakąś alternatywę, którą sam zdecyduje, czy jest mu potrzebna, czy nie.
No powiem wam, że ta część jest chyba najbardziej inteligentna, zawrotna i nieprzewidywalna. Tutaj zawsze był ktoś, kto w razie zamieszania miał swój plan!
Kto nie zna serii, polecam przeczytać od początku, gdyż mamy tutaj jedną wielką kontynuację losów.
Książka jest przepięknie wydana, w sztywnej oprawie i z mapą w pierwszej kolejności. Druk jest mniejszy i ciaśniejszy, a strony delikatne niczym w Piśmie Świętym. Jestem pełna uznania dla obu współpisarzy. Bardzo ją polecam!